ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Στην πορεία προς τις ευρωεκλογές…

Στην πορεία προς τις ευρωεκλογές…

14:02 - 20 Μαρ 2024
Άγγελος Στάγκος

Γράφει ο Άγγελος Στάγκος

Φταίει άραγε η παράδοση που θέλει τις ελληνικές κυβερνήσεις κουρασμένες και έντονα φθαρμένες στις δεύτερες θητείες τους , ή οι πρωθυπουργοί και το πολιτικό προσωπικό στη δεύτερη τετραετία τους αντιλαμβάνονται πλήρως ότι η Ελλάδα είναι «μη κυβερνήσιμη χώρα», παρατούν κάθε προσπάθεια βελτίωσης και νοιάζονται μόνο να παρατείνουν την παραμονή τους στην εξουσία με κάθε τρόπο; Η δική μου άποψη πάντως εδώ και πολλές δεκαετίες είναι ότι η μεν χώρα είναι «μη κυβερνήσιμη» από τη σύστασή της πριν 200 χρόνια σχεδόν, η δε πολιτική τάξη - με ελάχιστες εξαιρέσεις – όχι μόνον είναι προϊόν αυτής της κουλτούρας, αλλά και την αναπαράγει με αποφάσεις, συμπεριφορές και τη βοήθεια των μήντια, ανεβάζοντάς την μάλιστα σε ακόμη υψηλότερα επίπεδα «μη κυβερνησιμότητας». Πρόκειται για αέναη εξέλιξη προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση…

Το συλλογικό σήμερα καθορίζεται:

Πρώτον, από μία  κυβέρνηση που είναι φανερό ότι έχει χάσει τον βηματισμό της σε σύγκριση με την πρώτη τετραετία της  και ίσως σε αυτό να έχει συντελέσει  η αισθητή αποτυχία του rotation στο κυβερνητικό σχήμα που επιχείρησε ο πρωθυπουργός  μετά τις εκλογές, σε συνδυασμό με  την μετριότητα, τον πολιτικαντισμό και την αίσθηση ιδιοκτησίας του κράτους  που χαρακτηρίζει πολλά κυβερνητικά και κομματικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας. Η περίπτωση της Άννας-Μισέλ Ασημακοπούλου, μεταξύ άλλων, μιλάει μόνη της.

Το πιο σημαντικό, η κυβέρνηση δεν δείχνει διάθεση να προχωρήσει με τόλμη και σπάζοντας αυγά στην απαραίτητη ανασυγκρότηση του κρατικού μηχανισμού και της κοινωνίας. Και είναι σαφές ότι χώρα δίχως στοιχειωδώς αποτελεσματικό κράτος, δεν είναι χώρα, είναι πολτός με ονομασία χώρας.

Δεύτερον, μία αντιπολίτευση αλλού γι΄ αλλού,  για να μη πούμε για τα μπάζα, που αποτελείται από  

α) το κακό και αγενές παιδί με τα τραμποφασιστικά χαρακτηριστικά (μη σας ξεγελά η μάσκα του) και το όνομα Κασσελάκης που έχει δώσει συνειδητά πρωϊνάδικη διάσταση στον λαϊκισμό – μέχρι και συνομιλία με τη μαμά του εν όψει της 15θήμερης παρουσίας του στο στρατό διοχέτευσε στα ανόητα μήντια ο αθεόφοβος και εκείνα την  «έπαιξαν»  – φορώντας προβιά «μάτσο» όσο και αν ακούγεται γελοίο στην περίπτωσή του,

β) ο πάντα θυμωμένος και αγριωπός – νομίζοντας ότι έτσι εκπέμπει σοβαρότητα – ανθρωποδιώκτης  Ανδρουλάκης με την έντονη κρητική προφορά,

γ) ο αετονύχης Βελόπουλος κινούμενος μεταξύ δήθεν αντιπολιτευτικής και εξόχως ψεκαστικής ρητορικής από τη μία πλευρά και παραπλάνησης «καταναλωτικού» κοινού  από την άλλη,

δ) ο Κουτσούμπας  που ηγείται εκείνου του ποσοστού των πολιτών οι οποίοι πιστεύουν σε μείγμα μαρξιστικής  θεωρίας,  λενινιστικής πρακτικής και επαναστατικής γυμναστικής χωρίς προσαρμογές στο τώρα,

ε) κάποιος Νατσιός  που εκπροσωπεί ακραίους ζηλωτές  που λανσάρονται ως  στρατιώτες του Χριστού, αλλά και  μάρτυρες του Ελληνισμού

στ) η γνωστή Κωνσταντοπούλου που συμπεριφέρεται ανάλογα με τα κέφια της όταν επιδίδεται σε δημόσιες παρεμβάσεις

ζ) τους Σπαρτιάτες – βραχίονες του Κασιδιάρη της Χρυσής Αυγής

Τρίτον, μία κοινωνία εντελώς κακομαθημένη, βυθισμένη στον παραλογισμό και στην άγνοια, ευνουχισμένη από προστατευτικό οικογενειακό, κρατικό και δκαστικό πλέγμα προστατευτικού μηθριδατισμού, μαθημένη στην ασυδοσία και από δίπλα  μήντια, ιδιαίτερα τα ηλεκτρονικά, που συντηρούν ποικιλοτρόπως αυτή την πραγματικότητα. Σε όλα αυτά έχει προστεθεί τα τελευταία χρόνια η συμφορά των λεγόμενων κοινωνικών δικτύων στο Διαδίκτυο, όπου καταφεύγουν και δίνουν τον τόνο οι διάφορες κατηγορίες των ψεκασμένων που αποτελούν το 30 – 35% της ελληνικής κοινωνίας (σε αυτή τη μεγάλη δεξαμενή ψαρεύουν κυρίως οι Κασσελάκης, Βελόπουλος, Νατσιός) αλλά και οι απανταχού κακόβουλοι που δεν είναι και λίγοι ανάμεσά μας. Τέλος, υπάρχει πάντα η επιρροή των ιεραρχών, των παπάδων και των καλόγερων / καλογριών  της ελληνικής Εκκλησίας, οι οποίοι ζουν ακόμη στα χρόνια του Βυζαντίου με τις αντίστοιχες δοξασίες.

Κάπως έτσι πορευόμαστε προς τις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου. Τα αποτελέσματά τους δεν πρόκειται να  αλλάξουν τα κυβερνητικά δεδομένα στο εσωτερικό, έχουν όμως τη σημασία τους. Θα καθοριστούν κατ’ αρχήν από το εύρος της συμμετοχής και ασφαλώς θα συνδυαστούν με τα γενικότερα  αποτελέσματα και τις τάσεις σε όλη την Ευρώπη. Από εκεί και πέρα, είναι βέβαιο ότι πρώτο κόμμα θα έλθει η Νέα Δημοκρατία, αλλά το ποσοστό που θα πάρει θα δείξει το μέγεθος της δυσαρέσκειας απέναντί της και αν είναι κάτω από 30% θα κτυπήσει καμπανάκι ή καμπάνα για την παντοδυναμία του Μητσοτάκη μέσα και έξω από το κόμμα. Αντίθετα, αν ξεπεράσει το 33%, χαράς ευαγγέλια…

Η δεύτερη θέση θα παιχθεί μεταξύ Σύριζα και ΠΑΣΟΚ, ουσιαστικά θα δούμε αν ο πρωϊνάδικος, εντελώς κακόγουστος και ξεφτιλισμένος λαϊκισμός του Κασσελάκη, θα υπερισχύσει ή όχι της διαπιστωμένης  έλλειψης «γκελ» που διακρίνει την μίζερη προσωπικότητα του Ανδρουλάκη, ο οποίος επιπλέον θα πλευροκοπείται από τον Λοβέρδο. Μετά θα δούμε μέχρι που μπορεί να φτάσει ο «πωλών τοις μετρητοίς» στους ψεκασμένους Βελόπουλος και από την άλλη πλευρά ο ειδικός επί της επαναστατικής γυμναστικής και όψιμος χωρατατζής Κουτσούμπας. Θα δούμε επίσης αν οι αποσχισθέντες από τον Σύριζα της Νέας Αριστεράς έχουν προοπτικές καταγραφής στον πολιτικό χάρτη, ή όχι. Τέλος, θα δούμε αν και πόσο ανιχνεύονται ή περνούν κάτω από το ραντάρ των δημοσκοπήσεων οι ζηλωτές του Νατσιού και οι Κασιδιαραίοι των Σπαρτιατών.

Τούτων λεχθέντων κυρίες και κύριοι, να είστε επιφυλακτικοί με τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων.

Copyright © 1999-2024 Premium S.A. All rights reserved.