Εμείς σαν λαός βέβαια τα είχαμε ζήσει όλα αυτά ήδη από το 2000 (συγκεκριμένα στις 9 Απριλίου του 2000 -γατάκια Αγγλοσάξωνες-) καθώς όλη η «γαλάζια» Ελλάδα πανηγύριζε την περηφανή νίκη της «μεγάλης κεντροδεξιάς παράταξης» και του Κώστα του Καραμανλή με τα exit polls καθώς και τα πρώτα επίσημα αποτελέσματα να επιβεβαιώνουν τους πανηγυρισμούς αυτούς. Και ενώ λοιπόν στη Ρηγίλλης μοίραζαν θέσεις και στη Χαριλάου Τρικούπη έψαχναν μαντήλι να κλάψουν εμφανίστηκε στους τηλεοπτικούς δείκτες όλης της χώρας μειδιών ο Κώστας Λαλιώτης δηλώνοντας ότι καλεί τους πάντες να «περιμένουν τα τελικά αποτελέσματα καθώς η νύχτα θα είναι μεγάλη». Τη συνέχεια την έγραψε η ιστορία.
Κοινός παρονομαστής και στις τρεις προαναφερόμενες εκλογικές αναμετρήσεις ήταν η συμπεριφορά του εκλογικού σώματος αλλά και οι θεωρίες συνομωσίας*. Εμείς θα αφήσουμε τις δεύτερες για μια μελλοντική εκπομπή των Χ-files και θα επικεντρώσουμε στον κυρίαρχο λαό και τη συμπεριφορά του μπροστά στην κάλπη. Με ασφαλή πλέον χρόνο να έχει περάσει από τις εκλογές αυτές μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι σημαντική μερίδα των ψηφοφόρων απόφυγε να δηλώσει πραγματικά τι ψήφισε ή τι θα ψηφίσει φοβούμενο την κοινωνική κατακραυγή. Στην Βρετανία για παράδειγμα αποδείχθηκε ότι μεγάλο μέρος του δείγματος στις προσωπικές συνεντεύξεις – που πολλοί θεωρούν ως τις πλέον αντιπροσωπευτικές – δεν δήλωσε ότι θα ψηφίσει υπέρ της αποχώρησης από την Ε.Ε. από … ντροπή. Αντίστοιχη συμπεριφορά είχαν και -προοδευτικοί κατά τ’ άλλα- ψηφοφόροι στις ΗΠΑ οι οποίοι είχαν αποφασίσει να ψηφίσουν Τράμπ αν και παραδοσιακά στήριζαν τους Δημοκρατικούς. Και αυτοί ντρεπόντουσαν να το πουν αλλά το έκαναν!
Με τις εκλογές λοιπόν να είναι κοντά μας σε μόλις 6 ημέρες (ναι και οι Ευρωεκλογές εκλογές είναι και μάλιστα με πολύ μεγάλη σημασία) θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για το τι μπορεί να βγει από τις κάλπες. Γιατί μπορεί μεν να επιβεβαιωθούν οι περισσότερες των μετρήσεων, μπορεί όμως η κάλπη να βγάλει και … εκπλήξεις. Γιατί όλοι, ακόμα και εκείνοι που δημοσίως κόβουν το χέρι τους επειδή ψήφισαν Σύριζα στις προηγούμενες εκλογές, μέσα στο παραβάν διαθέτουν ένα ακόμα χέρι για να ψηφίσουν ξανά, ειδικά τώρα που δεν τους βλέπει κανείς.