Ο Τραμπ διέταξε προ ημερών το Πεντάγωνο να μειώσει τον αριθμό των Αμερικανών στρατιωτών που σταθμεύουν στη Γερμανία. Συνολικά υπηρετούν εκεί 34.500 Αμερικανοί στρατιωτικοί και αναμένεται να αποσυρθούν περίπου 9.500 στρατιώτες.

Η είδηση θα μπορούσε να περάσει στα ψιλά, αν δεν υπήρχε το background της έντασης στις σχέσεις Τραμπ - Μέρκελ.

Ωστόσο, δεδομένης της διαίρεσης μεταξύ Βερολίνου και Ουάσινγκτον σχετικά με το παγκόσμιο εμπόριο και φυσικά προσφάτως την απόκλιση σχετικά με τον τρόπο διαχείρισης της κρίσης του κορονοϊού, η απόφαση του Τραμπ και ο τρόπος με τον οποίο κοινοποιήθηκε, είναι ένα ακόμη σημάδι της νέας παγκόσμιας τάξης.

Είναι επίσης μια υπενθύμιση για το πόσο δύσκολες είναι πλέον οι σχέσεις της Γερμανίας με έναν πρόεδρο των ΗΠΑ που αμφισβητεί δημόσια την αξία του ΝΑΤΟ. Που δεν σέβεται τους κανόνες και τις συμμαχίες. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που ο Τραμπ πράττει όπως του κατέβει στο κεφάλι. Έχει αποχωρήσει από τη σύμβαση για το Κλίμα, για τα Πυρηνικά και ο κατάλογος είναι μεγάλος.

Η είδηση αυτή είναι λοιπόν και μια ακόμη υπενθύμιση του πόσο σημαντικές είναι οι επερχόμενες εκλογές του Νοεμβρίου στις ΗΠΑ, που μπορούν να επαναφέρουν τον πλανήτη σε μία κανονικότητα, αν ο "πλανητάρχης" δεν είναι πια ένας αλλοπρόσαλος νάρκισσος ρατσιστής, που πιστεύει πως είναι ο εξυπνότερος άνθρωπος στον κόσμο και προτείνει ενέσεις με χλωρίνη για τον κορονοϊό.

Αν ο πλανητάρχης δεν είναι ένας φανατικός υποστηρικτής του διχασμού, που ακόμη και σε ένα φόνο μαύρου Αμερικανού πολίτη από λευκό αστυνομικό καταφέρνει να γίνει ο αρνητικός πρωταγωνιστής και αδυνατεί να παίξει το ρόλο του ηγέτη που ενώνει τους συμπατριώτες του.

Αν ο πλανητάρχης δεν είναι ένας εξουσιολάγνος που δεν σέβεται τις διεθνείς συμβάσεις και παίζει με τα... στρατιωτάκια του. Αυτά στη Γερμανία, αυτά στο ΝΑΤΟ, αυτά στις ΗΠΑ, ακόμα και αυτά μέσα στην ίδια του την οικογένεια, που τα... διατάζει να χαμογελάσουν.