Ας κάνουμε ένα flash back:
«Οτιδήποτε συμβαίνει στο μνημείο της Ακρόπολης, στον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης, έχει διεθνή αντίκτυπο, αρνητικό στην περίπτωση αυτή, για τη χώρα», δήλωνε το καλοκαίρι του 2019 η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη μετά τη βλάβη που παρουσίασε το αναβατόριο της Ακρόπολης. Αυτά… last year.
Μετά είπε πως τον Απρίλιο το αναβατόριο θα είναι έτοιμο. Μέσα στον Απρίλιο ανακοίνωσε με περηφάνια πως τα έργα ξεκίνησαν και τον Ιούνιο σε συνέντευξη στην «Καθημερινή» ήταν… κατηγορηματική: «Το αναβατόριο δεν θα είναι έτοιμο».
Και φυσικά φταίει (και γι΄αυτό) ο κορονοϊός, γιατί όπως αναφέρει στην ίδια συνέντευξη η υπουργός είχε παραγγείλει για το έργο κάποια εξαρτήματα από την Ιταλία «αλλά το εργοστάσιο εκεί έκλεισε για 70 ημέρες και ακόμα δεν έχει επιστρέψει σε κανονικούς ρυθμούς».
Το πότε θα ολοκληρωθεί το έργο βέβαια παραμένει άγνωστό: «Υπάρχει ισχυρή πίεση από το Ιδρυμα Ωνάση που χρηματοδοτεί το έργο προς το εργοστάσιο της Ιταλίας και από το υπουργείο Πολιτισμού, ώστε ο χρόνος να επισπευσθεί όσο γίνεται περισσότερο», είπε η κα. Μενδώνη και… end of story. Δεν θα μας δώσει και λογαριασμό, που η απόφασή της «έχει διεθνή αντίκτυπο, αρνητικό στην περίπτωση αυτή, για τη χώρα».
Τον περασμένο Σεπτέμβριο από αυτή εδώ τη στήλη είχαμε με αφορμή το θέμα του αναβατορίου επισημάνει πως η Ελλάδα πρέπει επιτέλους «να αλλάξει αιώνα».
Είχαμε σημειώσει πως πέρα από τις επενδύσεις και τις λοιπές υποσχέσεις της κυβέρνησης για ανάπτυξη, η Ελλάδα πρέπει να επενδύσει στους πολίτες της και να βελτιώσει την καθημερινότητά τους. Με απλούς, αλλά ουσιαστικούς τρόπους.
Η ψηφιακή μετάβαση, όπως είχαμε υπογραμμίσει και τότε, είναι ένας τρόπος και ο κορονοϊός έδωσε… ώθηση στις συγκεκριμένες διαδικασίες που έτρεξε με επιτυχία ο Κυριάκος Πιερρακάκης. Μείωση γραφειοκρατίας, λιγότερες ουρές, ψηφιακή εξυπηρέτηση. Προφανώς πρέπει να υπάρξουν κι άλλες παρεμβάσεις, αλλά σημειώθηκε πρόοδος αναμφισβήτητα.
Κατά τα λοιπά όμως; Η Ελλάδα «καμαρώνει» ως ασφαλής χώρα, αλλά και πάλι οι ανάπηροι δεν έχουν πρόσβαση στην Ακρόπολη. Γιατί η κα. Μενδώνη ξήλωσε το χαλασμένο αναβατόριο, πριν εξασφαλίσει το καινούριο.
Η Ελλάδα ανοίγει ως «Covid Free» χώρα, αλλά ο «Μεγάλος Περίπατος» γίνεται τσάτρα-πάτρα και σε λάθος timing. Χωρίς σχεδιασμό και με εύκολες λύσεις προσπαθεί να περάσει μία αίσθηση ανανέωσης στην πόλη, αλλά μάλλον αποτυγχάνει. Προκαλεί κίνηση στους δρόμους, καταργεί λεωφορειόδρομους, δεν έχει καμία πρόβλεψη για θέσεις πάρκινγκ. Στριμώχνει δρόμους που είχαν ήδη μεγάλα πεζοδρόμια, αλλά καθόλου δέντρα, όπως η Πανεπιστημίου.
Να ταλαιπωρηθούμε κάποιο διάστημα για μία καλύτερη πόλη, αλλά να υπάρχει και κοινή λογική. Γιατί οι τροποποιήσεις έρχονται την ώρα που οι επιστήμονες λόγω της πανδημίας ζητούν από τον κόσμο να χρησιμοποιεί τα αυτοκίνητά του και να αποφεύγει τα μέσα μεταφοράς. Μοιραία οι οδικοί άξονες της πόλης περιορίζονται και πήζουν.
Επίσης, σύμφωνα με καταγγελίες, στον «Περίπατο» δεν υπάρχει καμία ιδιαίτερη πρόβλεψη για τα ΑμΕΑ. Αντίθετα, όπως καταγγέλλουν σωματεία τους, δυσκολεύει ακόμη περισσότερο τη ζωή τους. Δεν υπάρχει κάποια «καθαρή» διαδρομή που να τους οδηγεί από ένα σημείο σε άλλο.
Επίσης, περιορίζει την πρόσβασή τους στα Μέσα Μεταφοράς όπως πχ τα τρόλεϊ και τα λεωφορεία. Ο λόγος είναι ότι πλέον σε πολλά σημεία της πόλης –τουλάχιστον προσωρινά- η επιβίβαση και η αποβίβαση δεν γίνονται σε πεζοδρόμια ή σε ράμπες, αλλά στο ύψος του δρόμου. Αδύνατο δηλαδή να χαμηλώσει αρκετά το λεωφορείο για ν α ανέβει το καρότσι.
Επιστρέφουμε έτσι σε όσα λέγαμε προ πανδημίας: Πρέπει επιτέλους το κράτος να επενδύσει στους πολίτες του και να τους δείξει πως τους υπολογίζει. Όχι με λόγια, επικοινωνία και «φρου-φρου» κι αρώματα. Με πράξεις ουσίας και με έμφαση σε αυτούς που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Το καλό κράτος «φτιάχνει» τους καλούς πολίτες.
Γιατί οι πολίτες απέδειξαν στο μέγιστο βαθμό ότι συνειδητοποιούν την έννοια της ατομικής ευθύνης. Και περιμένουν να δουν συναίσθηση ατομικής ευθύνης από δημάρχους, υπουργούς και φυσικά πρωθυπουργούς…
