Μιλώντας στο MEGA τόνισε ότι «είναι ένα περιστατικό που είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπιστεί από τους κανόνες που έχουμε, διότι από τη στιγμή που ο εργαζόμενος δήλωσε ότι όλα έγιναν με συναίνεσή του κι ότι είναι πάρα πολύ ευχαριστημένος, γιατί βγάζει χρήματα, δεν υπάρχει κείμενη διάταξη που να επιτρέπει να μπει πρόστιμο».
Την ίδια άποψη με τον υπουργό έχουν διατυπώσει τις τελευταίες ημέρες δημόσια πολλοί ακόμα άνθρωποι. Και φυσικά στις ιδιωτικές συζητήσεις ακούς πως «αφού δεν έχει πρόβλημα ο εργαζόμενος εμείς τι να κάνουμε;» Ελεύθερη αγορά έχουμε...
Δεν είναι, όμως, έτσι. Ο συγκεκριμένος εργαζόμενος μπορεί πράγματι να θέλει να είναι μέσα στο νερό. Να διαγράφεται το σώμα του μέσα από το λευκό πουκάμισο, να κάνει ακόμα και μακροβούτια για να παίρνει μεγάλα φιλοδωρήματα.
Ο ίδιος άνθρωπος μπορεί επίσης αυτοβούλως να θέλει να δουλεύει όλη μέρα για να βγάζει λεφτά. Δεν τον αφήνουμε όμως. Ο νομοθέτης έχει φροντίσει να προστατεύσει και τον ίδιο, αλλά και τους συναδέλφους του.
Πράγματι, μέχρι σήμερα δεν σκέφτηκε κανείς να γράψει νόμο που να απαγορεύει να είναι ο σερβιτόρος και κολυμβητής, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως είναι σωστό.
Άλλωστε, οι συνθήκες εργασίας, ειδικά την καλοκαιρινή σεζόν, δεν είναι θέμα ενός ατόμου και μιας συγκεκριμένης μόνο περίπτωσης. Πρέπει να γίνει σαφές στην κοινωνία (σε επιχειρηματίες, εργαζόμενους και πελάτες) πως τα χρήματα δεν είναι το παν. Δεν δικαιολογούνται τα πάντα επειδή κάποιος με αυτόν τον τρόπο βγάζει περισσότερα χρήματα.
Αν ήταν έτσι θα επιτρέπαμε και τη δουλεία. Αν κάποιος θέλει να είναι δούλος, γιατί να μην μπορεί να το κάνει; Αφού ως δούλος μπορεί να βγάλει εκατομμύρια.
Πρέπει λοιπόν η κυβέρνηση και η δικαιοσύνη να στείλουν το σωστό μήνυμα.
Τα πρόστιμα για τις παράνομες πλωτές εξέδρες που είχε το εν λόγω beach bar είναι μία καλή αρχή, ωστόσο, από την Καθημερινή μάθαμε πως δεν έπρεπε ποτέ να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ το beach bar είχε λάβει εντολές σφράγισης το το 2016, το 2018 και το 2021, ενώ το 2017 η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου έλαβε απόφαση κατεδάφισης, η οποία δεν εκτελέστηκε ποτέ.
Και για να τελειώνει το παραμύθι με το ότι ο εργαζόμενος έδρασε οικειοθελώς. Σέρβιρε ή δεν σέρβιρε σε παράνομες ξαπλώστρες; Υπήρχε ναυαγοσώστης; Φόραγε καπέλο; Επίσης, όταν ένα μαγαζί κάνει τόσες πολλές παραβάσεις εδώ και χρόνια, ποιος μας εγγυάται ότι τηρούσε τα ωράρια;
Πρέπει να γίνει σαφές ότι οι προδιαγραφές που εξασφαλίζουν την ασφάλεια των εργαζομένων είναι εξίσου σημαντικές με το πόσο πληρώνονται.
Το υποβρύχιο σερβίρισμα δεν απαγορεύεται, ούτε και το σερβίρισμα με αναρρίχηση. Γιατί απλούστατα κανείς δεν τα σκέφτηκε. Ακόμα...
Φτάσαμε, όμως, στο σημείο που πρέπει να βάλουμε κανόνες ακόμα και για τα αδιανόητα.
