Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έπαιξε δηλαδή το τελευταίο χαρτί που έχει μείνει στα χέρια του, σύμφωνα με τις μετρήσεις. Θεωρείται ακόμα ως ο καταλληλότερος για την πρωθυπουργία.

Από τα πρώτα λεπτά της ομιλίας του υπογράμμισε λοιπόν αυτό το ρόλο, σημειώνοντας πως όσο η αντιπολίτευση τον πολεμά αυτός δίνει μάχες στα διεθνή φόρα και στις Συνόδους Κορυφής, όπου συμβαίνουν κοσμοϊστορικά γεγονότα.

Προέταξε το θέμα της σταθερότητας και της προσωπικής του ηγεσίας, για να περάσει το μήνυμα πως η χώρα δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να πειραματιστεί, αλλά πρέπει να συνεχίσει μέχρι τις εκλογές του 2027 ως έχει.

Μείωσε επίσης τους αντιπάλους του, λέγοντας στον κ. Φάμελλο πως δεν κατάλαβε καθόλου τι ήθελε να πει στο κομμάτι της ομιλίας του για την εξωτερική πολιτική και στον Νίκο Ανδρουλάκη πως δεν γνωρίζει το θέμα της διασύνδεσης Ελλάδας -Κύπρου.

Επανέλαβε επίσης τους χαρακτηρισμούς για «συμμορία των προθύμων του λαϊκισμού», λέγοντας στον Νίκο Ανδρουλάκη πως «αρχηγός» του είναι ο Κυριάκος Βελόπουλος, παρότι δεν συνυπέγραψε την πρόταση δυσπιστίας.

Γενικώς, ο κ. Μητσοτάκης στάθηκε ιδιαίτερα στον Νίκο Ανδρουλάκη και το ΠΑΣΟΚ, λέγοντας πως παρουσιάζεται ως θεσμικά υπεύθυνο κόμμα, αλλά «σέρνεται» σε επιλογές από τα θρύψαλα του ΣΥΡΙΖΑ, τον Βελόπουλο και την Κωνσταντοπούλου.

Ανάμεσα σε αυτές τις επιθέσεις, ο Πρωθυπουργός είπε και το τελείως ατυχές «είστε η αντιπολίτευση του πάμε κι όπου βγει». Μία φράση που είναι τόσο συνδεδεμένη με την τραγωδία των Τεμπών, προφανώς και δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως ευφυολόγημα για τις πολιτικές κοκορομαχίες.

Στα θετικά κρατάμε το ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεσμεύθηκε να προωθήσει την αναθεώρηση του άρθρου 86 του Συντάγματος περί ευθύνης υπουργών. Ακόμα κι αυτό βέβαια το έκανε με «παζάρι», προτείνοντας ανταλλαγή στο ΠΑΣΟΚ με το άρθρο 16 για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.

Και καθώς αναφέραμε ΠΑΣΟΚ, ούτε ο Νίκος Ανδρουλάκης, ούτε οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί ξέφυγαν βέβαια από την πεπατημένη και δεν αναδείχθηκε κάποιος «πρωθυπουργίσιμος» ηγέτης.

Ο λαός, βέβαια, είπαμε. Δεν φοβάται ότι αν χάσει τον Μητσοτάκη θα χαθεί, όπως νομίζουν στο Μαξίμου. Πράγματι, δεν έχει μπροστά του κάποια ξεκάθαρη εναλλακτική επιλογή, αλλά δεν εκβιάζεται και βάζει τη δικαιοσύνη και την αλήθεια πάνω από την... περιβόητη σταθερότητα.

Άλλωστε, πλέον έχουμε δύο δημοσκοπήσεις στις οποίες το 53% και το 57% των πολιτών, αντίστοιχα, ζητά εκλογές. Απέναντι σε αυτό το αντικυβερνητικό ρεύμα, το Μαξίμου απαντά σε πρώτη φάση με ανασχηματισμό και με σπονδή στη λήθη... Για να ξεχαστούν τα Τέμπη.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr