Στο έγγραφο αναφέρεται ότι, ο Coronavirus έχει επιταχύνει την άνοδο της ψηφιακής υγείας, μια ευρεία έννοια που περιλαμβάνει λύσεις για τηλεϊατρική και τηλεδιαβούλευση, απομακρυσμένη παρακολούθηση, συνδεδεμένες συσκευές, ψηφιακές πλατφόρμες υγείας και εφαρμογές υγείας. Σ’ αυτήν περιλαμβάνεται η σχετική ανάλυση και εφαρμογή δεδομένων υγείας σε συστήματα που βασίζονται σε μεγάλα δεδομένα, για παράδειγμα για επιδημιολογική έρευνα και υποστήριξη διάγνωσης με δυνατότητα Τεχνητής Νοημοσύνης (AI).
Στο έγγραφο αναγνωρίζεται ότι, οι ψηφιακές τεχνολογίες κατέστησαν κρίσιμες για την καταπολέμηση της συνεχιζόμενης πανδημίας και χρησιμοποιήθηκαν, μεταξύ άλλων, για διαδικτυακές ιατρικές διαβουλεύσεις από το σπίτι και για αύξηση της αποτελεσματικότητας στη διάγνωση και τη θεραπεία ασθενών μέσω τηλεϊατρικής, η οποία, όπως η τηλεργασία και η διαδικτυακή εκπαίδευση, ήταν μια νέα εμπειρία για πολλούς.
Ομοίως, οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας χρησιμοποιούν ψηφιακή τεχνολογία για τη διάγνωση του ιού. Για παράδειγμα, η Κίνα έχει αναπτύξει νέες εφαρμογές ηλεκτρονικής υγείας που επιτρέπουν στους ασθενείς να εκτιμούν εξ αποστάσεως τα συμπτώματά τους Covid-19.
Επιβεβαιώνεται, ακόμη, ότι ασθενείς με υπάρχουσες κρίσιμες ασθένειες, απρόθυμοι να πάνε στο νοσοκομείο λόγω του κινδύνου προσβολής από τον ιό, μπόρεσαν να λάβουν διαδικτυακές συμβουλές από το σπίτι και σε ορισμένες περιπτώσεις παρακολουθήθηκαν εξ αποστάσεως. Επιπλέον, χάρη στη διαθεσιμότητα ψηφιακών αρχείων υγείας και ηλεκτρονικών συνταγών σε πολλές χώρες της ΕΕ, ήταν δυνατό να εκδοθούν επαναλαμβανόμενες συνταγές εξ αποστάσεως, περιορίζοντας την περιττή επαφή μεταξύ ιατρών και ασθενών και μειώνοντας τις πιθανότητες έκθεσης στον ιό.
Ωστόσο, όπως τονίζεται στο Έγγραφο, οι εξελίξεις στην ψηφιοποίηση της υγειονομικής περίθαλψης παρουσιάζουν αρκετά μειονεκτήματα.
Ήδη, υπογραμμίζεται, υπάρχει ένα διευρυμένο «ψηφιακό χάσμα» που κινδυνεύει να αφήσει πίσω τους ηλικιωμένους και κοινωνικά μειονεκτούντες, οι οποίοι είναι λιγότερο ικανοί να αποκτήσουν ή να αντέξουν οικονομικά την τεχνολογία.
Επιπλέον, τα ζητήματα ευθύνης, αποζημίωσης και ασφάλειας στον κυβερνοχώρο είναι μεταξύ των άλλων βασικών προκλήσεων που πρέπει να ληφθούν υπόψη, καθώς οι επιθέσεις στον κυβερνοχώρο σε νοσοκομεία αυξάνονται.
Εν τω μεταξύ, η μεταφορά δεδομένων προσωπικής υγείας τροφοδοτεί μια συζήτηση για το ποιος κατέχει και ελέγχει αυτά τα δεδομένα, δημιουργώντας ερωτήματα σχετικά με τα δικαιώματα των ιδιωτών στην ιδιωτική ζωή.
Αυτό που είναι σαφές είναι ότι η ψηφιακή υγεία είναι εδώ για να μείνει, καταλήγει το Έγγραφο.
Νίκος Ρούσσης – Στρασβούργο
