Στην επιστολή ο κ. Θεολογίτης εκτιμά ότι σε περίπτωση που δεν γίνει ουσιαστικός διάλογος με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, οι πιθανότητες για μια νέα αναστάτωση στην αγορά είναι πολύ μεγάλες. Όπως αναφέρει σχετικά «Αν δεν προχωρήσουμε γρήγορα, και μέσα στο χρόνο δεν υπάρξουν ορατά αποτελέσματα θα χάσουμε το τρένο της ανάπτυξης στην Ανατολική Μεσόγειο. Προτείνουμε κύριε πρωθυπουργέ ο διάλογος να είναι με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και ιδιαίτερα με τους χρήστες των λιμενικών υπηρεσιών. Για να καταφέρουμε να ξεπεράσουμε όλα τα πιθανά εμπόδια και να προχωρήσει ο εκσυγχρονισμός και η ανάπτυξη των λιμανιών σύμφωνα με τα πρότυπα του διεθνούς ανταγωνισμού».
Στην ίδια επιστολή, ο Πρόεδρος του Συνδέσμου εξαπολύει βολές ενάντια στην ηγεσία του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας για τον τρόπο χειρισμού στη διάρκεια της δίμηνης κρίσης. «Η δίμηνη απεργία του 2005 επαναλήφθηκε το 2006 για άλλη μια φορά χωρίς κανένα απολύτως αποτέλεσμα για τους εμπλεκομένους, χωρίς να έχει συμφωνηθεί το μοντέλο ανάπτυξης», αναφέρει ο κ. Θεολογίτης και προσθέτει «ουσιαστικά βρισκόμαστε στο σημείο από όπου ξεκινήσαμε, ενώ οι επιπτώσεις για τον κλάδο μας, είναι τεράστιες. Eίναι πλέον σαφές ότι μπήκαμε για δεύτερη φορά σε διάστημα 1,5 έτους στη «μαύρη λίστα» του παγκόσμιου εμπορίου δια θαλάσσης. Ουσιαστικά οι ναυτιλιακές εταιρείες έχουν «σβήσει από τον χάρτη» τον Πειραιά. Είναι όμως απορίας άξιο το πως φτάσαμε μέχρι εδώ. Ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας αρχικά, στις αρχές Νοεμβρίου 2006, δεν συζητούσε παράταση των διαδικασιών για το διεθνή διαγωνισμό παραχώρησης των Σταθμών Εμπορευματοκιβωτίων των λιμανιών του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης πλέον του τριμήνου. Οι εργαζόμενοι ζητούσαν εξάμηνη συζήτηση -αναβολή. Μετά από δύο μήνες με προβλήματα και οικονομικές καταστροφές επιχειρήσεων, και τέσσερις μήνες αναβολή φθάσαμε από εκεί που είχε ξεκινήσει η συζήτηση».
Η επιστολή προς τον Πρωθυπουργό καταλήγει ως εξής:
«Κύριε πρωθυπουργέ απεργία τεσσάρων μηνών σε μια υπουργική θητεία, έχει μεγάλο κόστος για όλους, οι χειρισμοί της παρούσας διοίκησης του πρώτου λιμανιού της χώρας με 17 άκαρπες συναντήσεις με τους εργαζομένους μας προβληματίζει. Οι ΔΕΚΟ έγιναν Α.Ε. και έγινε απεργία μίας ημέρας από την ΟΜΥΛΕ, τώρα χωρίς ουσιαστικές αλλαγές έχουμε απεργίες τεσσάρων μηνών. Όταν τελειώσει ο «διάλογος» για το μοντέλο ανάπτυξης τα εργασιακά, ασφαλιστικά και με τα κεκτημένα εργαζομένων μήπως μας περιμένει η πτώχευση και η ανεργία; Σαν επιχειρηματίες πιστεύουμε πως τώρα είναι η χρυσή ευκαιρία για να αναπτυχθούν τα ελληνικά λιμάνια. Αν δεν προχωρήσουμε γρήγορα, και μέσα στο χρόνο δεν υπάρξουν ορατά αποτελέσματα θα χάσουμε το τρένο της ανάπτυξης στην Ανατολική Μεσόγειο. Από την εμπειρία μας, γνωρίζουμε ότι για να ομαλοποιηθεί η λειτουργία του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων του ΟΛΠ και να επανακάμψουν οι ρυθμοί στο λιμάνι θα χρειαστούν τουλάχιστον τέσσερις μήνες».