Μάλιστα, οι ειδικοί δεν έχουν κρύψει την έντονη ανησυχία τους ότι η κατάσταση ενδέχεται να επιδεινωθεί τον επόμενο χρόνο, λόγω των ελλείψεων φυσικού αερίου, οι οποίες πιθανότατα θα διαρκέσουν μέχρι το τέλος της τρέχουσας δεκαετίας.
Οι περισσότερες χώρες της Ευρώπης, καλούνται να πληρώσουν περισσότερα χρήματα από πότε για τις εκτοξευόμενες τιμές του φυσικού αερίου και της ηλεκτρικής ενέργειας, ενώ όλα δείχνουν πως η κατάσταση τον επόμενο χειμώνα θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από το πόσο κρύος θα είναι ο Ιανουάριος, ο Φεβρουάριος και ο Μάρτιος. Εάν οι θερμοκρασίες παραμείνουν σε λογικά επίπεδα, τα νοικοκυριά δεν θα χρειαστούν τόσο πολύ ενέργεια για να θερμανθούν. Αυτό, με τη σειρά του θα σηματοδοτήσει τη μερική μείωση των ευρωπαϊκών ενεργειακών αποθεμάτων.
Όπως τονίζει στο Bloomberg ο αναλυτής της Investec, Μάρτιν Γιανγκ, πρόκειται να τεθούν σε λειτουργία νέα αιολικά πάρκα τα οποία θα συνδράμουν στην παροχή ενέργειας στο ευρωπαϊκό δίκτυο.
Ωστόσο, ο αναλυτής σημειώνει ότι εξακολουθεί να υπάρχει αβεβαιότητα για την επαναλειτουργία ηλεκτροπαραγωγικών μονάδων μέσω καύσης άνθρακα ή χρήσης πυρηνικής ενέργειας.
Ο ρωσικός εφοδιασμός
Οι ελάχιστες ροές φυσικού αερίου από τη Ρωσία προς την Ευρώπη, που υπήρχαν μέχρι πρότινος, θα έχουν εξαλειφθεί μέχρι το τέλος του 2023. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, οι χώρες της Γηραιάς Ηπείρου θα αναγκαστούν να στρέψουν το βλέμμα τους ολοκληρωτικά στην εισαγωγή υγροποιημένου φυσικού αερίου από τις ΗΠΑ, το Κατάρ και άλλες χώρες.
Ωστόσο, ο περιορισμένος αριθμός τάνκερ LNG αλλά και οι περιορισμένες θέσεις όπου τα πλοία αυτά μπορούν να δέσουν στα ευρωπαϊκά λιμάνια, εγείρουν νέα προβλήματα. Ως απάντηση στο παραπάνω εμπόδιο, τους τελευταίους μήνες έχουν πολλαπλασιαστεί τα project δημιουργίας νέων τερματικών σταθμών LNG.
Για παράδειγμα, η Γερμανία άνοιξε τον πρώτο της τερματικό σταθμό LNG τον Δεκέμβριο. Ακόμα, αναμένεται να ανοίξει και άλλους δύο σταθμούς το 2024.
Το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ισπανία και η Πορτογαλία έχουν τη μεγαλύτερη ικανότητα εισαγωγής LNG στην Ευρώπη, επιτρέποντάς τους να αξιοποιήσουν τις παγκόσμιες αγορές. Όμως η Ιβηρική χερσόνησος δεν έχει πολλούς αγωγούς φυσικού αερίου που τη συνδέουν με την υπόλοιπη Ευρώπη, επομένως οι ισπανικοί τερματικοί σταθμοί είναι λιγότερο χρήσιμοι για τους γείτονές της.
Την ίδια στιγμή, η Βρετανία δεν έχει αρκετά σημεία στα οποία μπορεί να αποθηκεύσει το φυσικό αέριο το οποίο θα εισάγει κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Ως αποτέλεσμα, μεγάλο μέρος του εισαγόμενου LNG στη Βρετανία θα διοχετευθεί προς την υπόλοιπη Ευρώπη.
Ενεργειακή κρίση και LNG
Ακόμα και εάν το LNG καταφέρει να προσφέρει μια λύση στο ενεργειακό πρόβλημα της Ευρώπης, δεν θα μπορέσει να μειώσει τις τιμές στα προπολεμικά επίπεδα. Το LNG είναι ήδη ακριβό λόγω της ανάγκης μεταφοράς, ενώ μεγάλο είναι και το κόστος λειτουργίας και συντήρησης των τερματικών σταθμών.
Μεταξύ άλλων, τα τάνκερ που μεταφέρουν LNG έχουν και την ικανότητα να ταξιδέψουν οπουδήποτε θέλουν. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, η Ευρώπη ενδέχεται να εγκλωβιστεί σε χρόνια υψηλών τιμών, εάν δεν καταφέρει να προσφέρει ανταγωνιστικές τιμές στην παγκόσμια αγορά
Με τη σειρά της, η Cornwall Insight, υπογράμμισε πως «το πιθανότερο σενάριο είναι πως η παροχή ρωσικού φυσικού αερίου θα μειωθεί περαιτέρω μέχρι το τέλος του έτους και οι τιμές του υδρογονάνθρακα θα παραμείνουν πολύ υψηλότερες σε σχέση με τα προ-πανδημικά επίπεδα τουλάχιστον μέχρι το 2030.
Η αγορά θα χρειαστεί περισσότερο χρόνο για να προσαρμοστεί στη νέα ισορροπία προσφοράς και ζήτησης».
