Η ναυτιλία είναι ο μοναδικός κλάδος στην ΕΕ που του επιτρέπεται να επωφελείται από μια μορφή κρατικής ενίσχυσης λόγω του γεγονότος ότι η ναυτιλιακή βιομηχανία είναι παγκόσμια και η δραστηριότητά της μπορεί πολύ εύκολα να μεταφερθεί σε άλλες σημαίες και σε άλλα φορολογικά καθεστώτα.

Πρόκειται για τη νομοθεσία για το φόρο χωρητικότητας, ο οποίος εξασφαλίζει μια ιδιαίτερη μεταχείριση και ο οποίος, σύμφωνα με την ΕΕ, εφαρμόζεται πολύ καλά.

Ωστόσο, σύμφωνα με τα όσα είπε ο Henrik Morch, διευθυντής στη Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μιλώντας στο European Maritime Law Organisation, η ΕΕ έχει δύσκολες συζητήσεις με τα κράτη-μέλη της σχετικά με το πού θα πρέπει να τραβηχτεί μια γραμμή σε σχέση με το τι είναι πραγματικά υπηρεσία θαλάσσιων μεταφορών και τι δεν είναι.

Ορισμένα κράτη-μέλη έχουν την τάση να επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους που επωφελούνται από το σύστημα του φόρου χωρητικότητας, πέραν της ναυτιλίας.

Σύμφωνα με τη LloydsList, χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι θαλάσσιες εξέδρες άντλησης πετρελαίου και τα οποιαδήποτε πιθανά κέρδη από την πώληση πλοίου.