Η απαλλαγή από τις εκπομπές άνθρακα είναι μια τεράστια πρόκληση για τον ναυτιλιακό τομέα, ο οποίος προς το παρόν αντιμετωπίζει το αυξανόμενο κόστος, την αβεβαιότητα, τις γεωπολιτικές συγκρούσεις, τις ελλείψεις εργατικού δυναμικού και πολλά άλλα. Η αβεβαιότητα σχετικά με το μελλοντικό τοπίο των καυσίμων και των εκπομπών, τόσο όσον αφορά τις υποδομές ανεφοδιασμού καυσίμων όσο και τη σύνθεση του στόλου, έχει οδηγήσει σε μια κατάσταση αβεβαιότητας. Οι φορείς εκμετάλλευσης είναι απρόθυμοι να δεσμευτούν σε ένα συγκεκριμένο καύσιμο φοβούμενοι προβλήματα λειτουργίας και ανεφοδιασμού, ενώ τα λιμάνια και οι προμηθευτές καυσίμων αντιτίθενται στην επένδυση σε υποδομές που μπορεί να καταστούν απαρχαιωμένες εάν ένα διαφορετικό καύσιμο κυριαρχήσει στην αγορά στο μέλλον.
Η επίλυση της αποσύνδεσης απαιτεί υποστήριξη από τις κυβερνήσεις που θα καθοδηγούν την πολιτική βούληση και τις επενδύσεις καθώς και τη ναυτιλιακή βιομηχανία, η οποία πρέπει να εκφράσει συναίνεση σχετικά με τη μορφή του μέλλοντος. Το τέλος του 2022 παρουσιάζει σημαντικές ευκαιρίες για ευθυγράμμιση και στα δύο μέτωπα, με την COP 27 που θα πραγματοποιηθεί στο Σαρμ Ελ Σέιχ από τις 6 έως τις 18 Νοεμβρίου και τη συγκέντρωση της MEPC των Διεθνών Ναυτιλιακών Οργανισμών (IMO) διαδικτυακά, αλλά και δια ζώσης στο Λονδίνο από τις 12 έως τις 16 Δεκεμβρίου.
Αν και οι συνομιλίες που θα πραγματοποιηθούν, θα καθορίσουν το μέλλον της ναυτιλίας, η ναυτιλιακή κοινότητα πρέπει επίσης να λάβει άμεσα μέτρα για να πετύχει τους προσυμφωνημένους στόχους εκπομπών έως το 2050, αλλά και να συμμορφωθεί με τους εισερχόμενους κανονισμούς, όπως ο δείκτης έντασης άνθρακα του ΙΜΟ (CII) και ο Δείκτης Ενεργειακής Απόδοσης υφιστάμενων πλοίων (EEXI). Η επίτευξη αυτών των στόχων θα απαιτήσει συγκριτική αξιολόγηση του υπάρχοντος στόλου, ώστε να μπορεί να μετρηθεί η πρόοδος.
Ο αντιπρόεδρος και γενικός διευθυντής της ORBCOMM για λύσεις εμπορευματοκιβωτίων και λιμένων, Al Tama, πιστεύει ότι οι πλοιοκτήτες πρέπει να έχουν μια σαφή βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη προσέγγιση, με την πρώτη να βασίζεται στα δεδομένα.
Υπάρχουν μερικά πρωτοποριακά καύσιμα, με το υδρογόνο, τη μεθανόλη, την αμμωνία και το LNG να θεωρούνται όλα ως βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις, αν και το LNG θεωρείται συχνά ως καύσιμο «γεφύρωσης» που θα μειωθεί μακροπρόθεσμα. Ορισμένοι διαχειριστές πλοίων διερευνούν επίσης τη χρήση τεχνολογιών αιολικής ενέργειας και υβριδικών μπαταριών. Επιπλέον, η υποδομή για τα πλοία καυσίμων θα πρέπει να αναβαθμιστεί για να καλύψει αυτά τα εναλλακτικά καύσιμα.
Η απομακρυσμένη παρακολούθηση πλοίων αποτελεί έναν ιδανικό τρόπο συλλογής πληροφοριών για μεμονωμένα πλοία και τον παγκόσμιο στόλο, προκειμένου να συγκριθούν οι εκπομπές.
Γνωρίζοντας συνεχώς πού βρίσκονται τα πλοία τους, οι διαχειριστές πλοίων μπορούν να στείλουν το πλησιέστερο πλοίο σε έναν προσδιορισμένο προορισμό, μειώνοντας τα περιττά ταξίδια και παράγοντας μικρότερο αποτύπωμα άνθρακα. Αυτό μειώνει τόσο τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου όσο και τις δαπάνες καυσίμων, ενώ ενισχύει την παραγωγικότητα του στόλου.
Οι πλοιοκτήτες μπορεί να ακολουθούν τον οδικό χάρτη που έχει ορίσει ο ΙΜΟ, ωστόσο πρέπει να προετοιμαστούν για τον κίνδυνο αυστηρότερων περιφερειακών ρυθμίσεων από ορισμένες χώρες με επιθετικές πολιτικές για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Η προετοιμασία είναι η μισή «μάχη». Η καινοτόμος τεχνολογία καθαρών καυσίμων θα συνεχίσει να αναπτύσσεται στο μέλλον, αλλά σήμερα μπορούν να γίνουν επιλογές με την υπάρχουσα τεχνολογία που μπορεί να βοηθήσει τους στόλους να ξεκινήσουν την πορεία προς ένα μέλλον απελευθερωμένο από τις εκπομπές άνθρακα.
