Ο Δ. Μάντζος επανέλαβε ότι η κλιματική κρίση «δεν μπορεί να είναι δικαιολογία για την αβελτηρία των κυβερνήσεων. Είναι επιταγή για δράση. Πρέπει να στηριχθούμε στην πρόληψη και αντιμετώπιση του φαινομένου. Πολλές φορές δίνεται μόνο έμφαση στην αποκατάσταση και βλέπουμε ένα δόγμα “εκκενώνω, αποζημιώνω, προχωράμε παρακάτω”, δεν πάμε πουθενά, παρά μόνο σε καμένη γη».
Τόνισε ότι «εμείς στηρίζουμε το Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας και θέλουμε να υπάρχει. Αλλά να υπάρχει πραγματικά, δομημένο πάνω σε γνωστές εκ των προτέρων διαδικασίες. Παραμένει δυστυχώς θολό, πολύπλοκο και αλληλεπικαλυπτόμενο το θεσμικό πλαίσιο. Ούτε οι συναρμόδιοι φορείς του Δημοσίου, ούτε η Τοπική Αυτοδιοίκηση γνωρίζουν ακριβώς τι πρέπει να κάνουν. Υπάρχει ο ν. 4662/2020, ο οποίος προσπαθεί να ακολουθήσει ευρωπαϊκές βέλτιστες πρακτικές, αλλά πολλές από τις διαδικασίες του δεν έχουν υλοποιηθεί διότι δεν έχουν εκδοθεί οι κανονιστικές πράξεις που χρειάζονται από τη διοίκηση. Υπάρχει το υπουργείο, υπάρχει ο νόμος και δεν εφαρμόζεται γιατί δεν έχουν εκδοθεί οι αναγκαίες κανονιστικές πράξεις».
Επανέλαβε, παράλληλα, την ανάγκη για «υλοποιήσιμα επιχειρησιακά σχέδια πολιτικής προστασίας, άμεση ανταπόκριση τις πρώτες ώρες των μεγάλων κρίσεων, ενιαίο κέντρο διαχείρισης και διοίκησης όλων των δυνάμεων και εκ των προτέρων γνωστές αρμοδιότητες».
Στον απόηχο της χθεσινής συνεδρίασης της ΚΕΔΕ, υπογράμμισε ότι «οι δήμοι πρέπει να κάνουν τη δουλειά τους, αλλά να ξέρουν ποιες είναι οι αρμοδιότητές τους και ποιοι είναι οι πόροι. Η ανάθεση των έργων για τον καθαρισμό των δασών έχει περάσει ακόμη και μέσα από το ΤΑΙΠΕΔ. Είναι τόσο συγκεχυμένη η κατάσταση που επικρατεί. Άρα, οι πολίτες πρέπει να γνωρίζουν ποιος δήμος είναι υπεύθυνος, ποιος δήμαρχος είναι υποχρεωμένος να κάνει τι και αν έχει τους ανθρώπινους και τους υλικούς πόρους να το πράξει. Θα έχουμε την ευκαιρία για συνταγματική αναθεώρηση. Οφείλουμε να μιλήσουμε για τη δέσμευση των ανθρώπινων και οικονομικών πόρων που πρέπει να έχει στη διάθεσή της η αυτοδιοίκηση για να κάνει τις αρμοδιότητές της. Δεν πρέπει να είναι πάρκινγκ ευθυνών, αλλά πραγματικός πυλώνας τοπικής δημοκρατίας».
Κλείνοντας, ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής επεσήμανε ότι «οι τακτικοί πυροσβέστες, οι εθελοντές και οι συμβασιούχοι δίνουν έναν αγώνα ζωής για όλους μας. Δεν αρκούν μόνο τα χειροκροτήματα και τα ευχαριστώ. Υπάρχουν κοντά στις 4.000 κενές οργανικές θέσεις στο Πυροσβεστικό Σώμα. Χρειάζεται ομογενοποίησή του και όχι λειτουργοί δύο και τριών ταχυτήτων με τους συμβασιούχους να είναι σε καθεστώς ομηρίας. Και, επιτέλους, ασφάλιση της υγείας, της σίτισης και της μεταφοράς των εθελοντών μας. Έχουμε κάνει απολογιστική ερώτηση από τον Απρίλιο στον κ. Στυλιανίδη για όλα αυτά τα ζητήματα στο Πυροσβεστικό Σώμα, απάντηση δεν λάβαμε. Όπως δεν πήραμε απάντηση για το τι έχει συμβεί με το 1,7 δισ. του πολυδιαφημισμένου προγράμματος “Αιγίς” το οποίο περιλάμβανε προμήθεια drones, πλωτά και εναέρια μέσα. Πού πήγαν, γιατί πήγαν και πώς πήγαν τα χρήματα;»
