Πολιτικά λοιπόν είναι φανερό ότι η τραγωδία στα Τέμπη δημιούργησε νέες συνθήκες που κατ’ αρχήν φαίνεται να είναι αρνητικές για την κυβέρνηση, δίχως όμως να αποκλείεται να επηρεάζουν αρκούντως αρνητικά όλους τους βασικούς πρωταγωνιστές της πολιτικής σκηνής, ακόμη και αυτό σύστημα. Με λίγα λόγια και κάπως πιο κωδικοποιημένα:

α) είναι πολύ πιθανό οι ισορροπίες και οι διαφορές μεταξύ των κομμάτων να έχουν αλλάξει, αλλά το αν και το πόσο θα το δείξουν οι επόμενες δημοσκοπήσεις,

β) είναι σαφές ότι η κυβέρνηση το φοβάται αυτό και ενδεχομένως θα αποφασίσει να πάει αργότερα την διενέργεια των εκλογών, δηλαδή κατά τον Μάιο,

γ) από την άλλη πλευρά, κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα πια αν η καθυστέρηση ωφελεί ή βλάπτει την κυβέρνηση, κακώς όμως ίσως ο Μητσοτάκης πήρε το ρίσκο να αγνοήσει τα περιβόητα «αναπάντεχα γεγονότα» και δεν έκανε νωρίτερα, δηλαδή κατά το φθινόπωρο, τις εκλογές. Φυσικά το αποτέλεσμα των εκλογών, όποτε αυτές γίνουν, θα δείξει,

δ) προς το παρόν πάντως, η εκτίμηση είναι ότι η τραγωδία έβγαλε από τη δύσκολη θέση στην οποία είχε περιέλθει ο Τσίπρας εξαιτίας της υπόθεσης Πολάκη, των αποφάσεων του Ειδικού Δικαστηρίου για Παππά κυρίως και λιγότερο για Παπαγγελόπουλο, αλλά και επειδή είχε εξαντληθεί αρκετά η δυναμική άσκησης αντιπολίτευσης με βασικό θέμα τις υποκλοπές,

ε) είναι αλήθεια ότι τώρα ο Σύριζα έχει μία ευκαιρία να αντιπολιτεύεται με νέα ορμή, ωστόσο πολλά θα εξαρτηθούν από τον τρόπο που θα επιλέξει καθώς ήδη διαφαίνεται ότι ο άκρατος λαϊκισμός είναι μονόδρομος γι΄αυτόν, οπότε μπορεί να αποδειχθεί και «μπούμεραγκ»,

στ) φυσικά μπορεί στις εκλογές να δούμε έξαρση της αντισυστημικής ψήφου με ενίσχυση ακραίων κομμάτων και γκρουπούσκουλων και των δύο πλευρών, πιθανότατα και αξιοσημείωτη αύξηση της αποχής.

Τούτων λεχθέντων, ο υπογράφων αυτό το κείμενο θεωρεί χρέος του να δηλώσει ότι αμφιβάλει σφόδρα κατά πόσο με τις δεδομένες νοοτροπίες και συμπεριφορές της κοινωνίας και της πολιτικής τάξης, η χώρα σηκώνει γιατρειά – υπό οποιοδήποτε καθεστώς, για να μη παρεξηγηθώ. Απόδειξη, η τάση που ήδη τείνει να επικρατήσει στα μήντια ότι η βασική αιτία της τραγωδίας ήταν η έλλειψη της τεχνολογίας ασφαλείας και όχι το ανθρώπινο λάθος ή μάλλον, η σωρεία ανθρωπίνων λαθών και έκδηλης ανευθυνότητας. Όταν δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ναι μεν η απαράδεκτη καθυστέρηση στη προμήθεια και εγκατάσταση της σχετικής τεχνολογίας δείχνει την παράλυση διοίκησης μηχανισμών και κυβερνήσεων, από την άλλη πλευρά όμως το συγκεκριμένο κακό το προκάλεσε η εγκληματική αμέλεια, η χαλαρότητα, η αδιαφορία, ανικανότητα που ενδημεί επί δεκαετίες στο προσωπικό του ΟΣΕ, όπως ακριβώς και πάρα πολλούς τομείς του ελληνικού δημοσίου και όχι μόνο. Γιατί τα ίδια ισχύουν και στον ιδιωτικό τομέα.

Συμβολή στην ίδια πεποίθηση, ότι δηλαδή δεν υπάρχει σωτηρία, προσφέρει και η απόφαση του υπουργού Θεοδωρικάκου, να διατάξει έρευνα για τη συμπεριφορά των αστυνομικών δυνάμεων, επειδή έριξαν δακρυγόνα για να αντιμετωπίσουν του μπαχαλάκηδες που ήθελαν να στήσουν σκηνικό «αγανακτισμένων» προχθές στο Σύνταγμα, δήθεν σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την τραγωδία. Προφανώς ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη (να τον χαίρεται ο Μητσοτάκης) θυμήθηκε την πολιτική καταγωγή του στην ΚΝΕ και στο ΚΚΕ, ή ζήλωσε την δόξα που απέκτησε ο Πάκης Παυλόπουλος το 2008, όταν ως υπουργός έβλεπε την Αθήνα να καίγεται δίχως να αντιδρά. Γι΄ αυτό και έφτασε να γίνει αρχηγός του κράτους, επί Σύριζα!

Αμήν…