Όπως αποδείχθηκε ο συγκεκριμένος αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου, ο Χρήστος Τζανερίκος με το όνομα, δεν συμφωνούσε με τον νόμο για λόγους είτε ιδεολογικούς, είτε προσωπικής δυσαρέσκειας, γιατί υποτίθεται ότι ήθελε να γίνει εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, αντί του Ντογιάκου.
Οι πληροφορίες λένε ότι τη διαφωνία του δεν την κράτησε για τον εαυτό του, αλλά βάλθηκε να κάνει και λόμπινγκ, να επιχειρεί δηλαδή να πείσει και τους άλλους συναδέλφους του στο αρμόδιο τμήμα που θα αποφάσιζε να χαρακτηρίσουν νόμιμο το κόμμα του Κασιδιάρη με «μπροστινό, τον άλλο μεγαλοδικαστικό, τον Αν. Κανελλόπουλο. Προφανώς, η δραστηριότητά του έφτασε στα αυτιά της κυβέρνησης, η οποία προς του κινδύνου αποφάσισε να διευρύνει τον κύκλο των δικαστικών με νομοθετική τροπολογία που αναθέτει την λήψη απόφασης στην ολομέλεια του Αρείου Πάγου. Και τότε ο φοβερός Τζανερίκος άστραψε και βρόντηξε με δήλωση που ουσιαστικά αμφισβητεί τον διαχωρισμό των εξουσιών στο δημοκρατικό πολίτευμα (σημ. οι τρείς εξουσίες είναι η Εκτελεστική, η Νομοθετική και η Δικαστική), άρα το δικαίωμα της Βουλής να νομοθετεί και την υποχρέωση της Δικαστικής να αποφασίζει με βάση τον νόμο, εφόσον ο τελευταίος έχει κριθεί συνταγματικός.
Όπως είναι γνωστό, ο Τζανερίκος, αφού εξασφάλισε την υστεροφημία και τη δόξα με τη στάση του, δήλωσε παραίτηση από το δικαστικό σώμα μπροστά στις αντιδράσεις που προκάλεσε. Μη πάει νους σας σε «ηρωϊκή έξοδο» γιατί τον Ιούνιο θα έβγαινε ούτως ή άλλως στη σύνταξη. Τώρα μάλιστα που έγινε … διάσημος μην αποκλείετε να τον δούμε και στην πολιτική. Και καλό θα είναι να κρατήσουμε μία «πισινή» για την απόφαση που θα πάρει τελικά η ολομέλεια του Αρείου Πάγου για τους «Έλληνες» των Κανελλόπουλου / Κασιδιάρη. Από την πλευρά μου, δηλώνω «έτοιμος για όλα»! Το σίγουρο πάντως είναι ότι όλος αυτός ο αχταρμάς και ο θόρυβος ωφελεί τους Κασιδιαρέους, αφού η συμμετοχή τους στις εκλογές και η πιθανή είσοδός τους στη Βουλή έχει αναγορευτεί σε μεγάλο πολιτικό ζήτημα. Σε αυτό συμβάλλει με όλες του τις δυνάμεις και ο Σύριζα, ασκώντας αντιπολίτευση αλά … Σύριζα φυσικά.
Σύμφωνα με τον Σύριζα, η κυβέρνηση έδειξε ανεπάρκεια στην προσπάθεια να αποκλείσει τους Νεοναζιστές από τον δημόσιο βίο, πρώτον γιατί δεν δέχτηκε την πρόταση του Σύριζα όταν συζητιόταν ο σχετικός νόμος, δεύτερον γιατί προσδοκά να κερδίσει ψηφοφόρους από τους Κασιδιαρέους αν δεν επιτραπεί η συμμετοχή τους στις εκλογές. Μπούρδες. Η πρόταση τότε του Σύριζα θα κηρυσσόταν ευθέως αντισυνταγματική καθώς στρεφόταν κατά ιδεολογίας και όχι κατά εγκληματικής οργάνωσης, όσο για τους εν δυνάμει ψηφοφόρους των «Ελλήνων» -σε 4% περίπου τους ανεβάζουν οι δημοσκοπήσεις, προ του θορύβου – η πιθανότητα να στραφούν προ ένα ή άλλο κόμμα αν δεν πάρει μέρος το Νεοναζιστικό κόμμα στις εκλογές, είναι ελάχιστη έως απίθανη. Υπάρχει όμως μία άλλη πραγματικότητα που κανείς δεν ομολογεί, ούτε από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας, ούτε από την πλευρά του Σύριζα. Ο Μητσοτάκης και η Ν.Δ. δεν θέλουν έβδομο κόμμα στη Βουλή, τους «Έλληνες» εν προκειμένω, γιατί καθιστά απαγορευτική σχεδόν την αυτοδυναμία, αντίθετα ο Τσίπρας και ο Σύριζα, θέλουν έβδομο κόμμα στη Βουλή, τους Έλληνες εν προκειμένω, για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Γιατί καθιστά αδύνατη πλέον την αυτοδυναμία, που άλλωστε είναι εκτός των δυνατοτήτων τους.
Κατά τα άλλα, είναι για κλωτσιές η ερμηνεία που αποδίδουν πολλοί δημοσιογράφοι στις ψήφους προς τους Νεοναζιστές. Ούτε οργισμένοι είναι, ούτε αντισυστημικοί. Ας παραδεχτούμε επιτέλους ότι ένα ποσοστό των συμπολιτών μας γουστάρουν Φασισμό και Νεοναζισμό. Τώρα καταγράφεται στο 4%, παλιότερα την «Χρυσή Αυγή» την είχαν ψηφίσει 7,5 – 8%. Καμία δικαιολογία δεν χωρά για όλους αυτούς και άλλωστε φασιστικές και νεοναζιστικές συμπεριφορές βλέπουμε καθημερινά τριγύρω μας. Όποιος δεν τις καταλαβαίνει ή ανόητος είναι, ή ψεύτης…
