Προς το παρόν η προεκλογική αντιπαράθεση έχει επικεντρωθεί σε θέματα οικονομίας και ειδικότερα, φορολογίας. Είναι μάλιστα μία αντιπαράθεση μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ κυρίως, που σε ένα βαθμό αντανακλά και τις ιδεολογικές αντιλήψεις των δύο πλευρών.
Ταυτόχρονα όμως πήρε διαστάσεις σε επίπεδο τακτικής, καθώς ο μεν Μητσοτάκης και η Ν.Δ. προσπαθούν να αναχαιτίσουν πιθανές απώλειες προς την πλευρά του ΠΑΣΟΚ, αφού πια έχει εξουδετερωθεί ουσιαστικά ως διεκδικητής της εξουσία ο Σύριζα, ο δε Ανδρουλάκης και το ΠΑΣΟΚ πασχίζουν να αναρριχηθούν στη θέση του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. ‘Αλλωστε η Ν.Δ. είναι ταγμένη στο κυνήγι της αυτοδυναμίας και το ΠΑΣΟΚ είναι αναγκασμένο να δίνει διμέτωπη μάχη.
Στοιχεία
Ακούστηκαν τις τελευταίες μέρες πολλά και διάφορά γύρω από την φορολογία, όχι μόνον από στελέχη της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ, αλλά και από δημοσιογράφους, ορισμένοι από τους οποίους λειτουργούν φανερά ως κομματικοί εγκάθετοι, συστηματικά ξεπερνούν τις γνώσεις τους και αγνοούν την πραγματικότητα. Όλα αυτά υπό το φως των επίσημων στοιχείων των δηλωθέντων εισοδημάτων του 2021. Που ήταν πανομοιότυπα με τα αντίστοιχα του 2020, γεγονός που σημαίνει ότι δεν υπήρξε καμία πρόοδος στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, το αντίθετο μάλλον! Σύμφωνα λοιπόν με αυτά τα επίσημα στοιχεία:
Α) Το 40% περίπου των φορολογουμένων δήλωσε εισόδημα έως 5.000 ευρώ, δηλαδή περί τα 417 ευρώ το μήνα κατ΄ ανώτατο όριο.
Β) Ένα άλλο 20% δήλωσε εισόδημα έως 10.000 ευρώ, δηλαδή περί τα 834 ευρώ το μήνα κατ΄ ανώτατο όριο.
Γ) Το 13 – 14% δήλωσε εισόδημα 10.000 - 15.000 ευρώ τον μήνα, που σημαίνει 834 – 1250 ευρώ τον μήνα.
Αρα πάνω από τους μισούς Έλληνες ζουν με 1250 ευρώ τον μήνα (οι πλουσιότεροι από αυτούς) και κάτω, επομένως κάτω και από το όριο της φτώχειας, αφού οι περισσότεροι τρέφουν και οικογένειες με αυτά τα λεφτά, υποτίθεται… Και για να γίνουν πιο αντιληπτά τα πράγματα, 615.475 αυτοαπασχολούμενοι δήλωσαν κατά μέσο όρο 5.290 ευρώ ακαθάριστα έσοδα τον μήνα. Από δαύτους, οι 356.957 δήλωσαν συνολικά καθαρά κέρδη 3,39 δις, ήτοι 791,5 ευρώ κατά μέσο όρο τον μήνα οι κατακαημένοι. Καταραμένη φτώχεια, εντελώς αόρατη όμως!
Φοροδιαφυγή και αναξιοπιστία
Τα παραπάνω επίσημα στοιχεία αποδεικνύουν περίτρανα ότι η φοροδιαφυγή ζει και βασιλεύει , πιθανότατα και να θεριεύει στην Ελλάδα μας. Τα κορόϊδα που πληρώνουν κανονικά τους φόρους τους, ίσως και επειδή δεν μπορούν να κρύψουν, όπως οι μισθωτοί που είναι ενταγμένοι σε κανονικό μισθολόγιο για παράδειγμα, ξέρουν πολύ καλά ότι η μείωση του ΦΠΑ από 24 στο 13% τρώγεται από τους εστιάτορες και δεν ωφέλησε καθόλου τους πελάτες, γνωρίζουν επίσης ότι σε πάρα πολλά φαγάδικα παίρνουν για απόδειξη το «δελτίο παροχής υπηρεσιών» και όχι την κανονική, ιδίως όταν πληρώνουν με μετρητά, αρκετοί παρατηρούν ότι συχνά όπου πληρώνουν με κάρτα, παίρνουν μόνο το χαρτάκι της κάρτας και όχι και απόδειξη μαζί, γνωρίζουν ότι σε πολλά μπαρ τους φέρνουν απόδειξη μόνο για το πρώτο ποτό και τίποτα από εκεί πέρα, η εμπειρία τους είναι γεμάτη με υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους και άλλα μαστόρια που δεν δίνουν απόδειξη, ούτε θέλουν να πληρωθούν μέσω τραπέζης, αφήστε το πολυσυνηθισμένο «τόσο» με απόδειξη, «τόσο» χωρίς , που τις περισσότερες φορές όμως περιλαμβάνει και μεγάλο μέρος του ΦΠΑ. Αυτά τα βλέπουμε και τα ζούμε και σε πάρε δώσε με αυτοαπασχολούμενους , περιλαμβανομένων δικηγόρων, γιατρών και άλλων επιστημόνων επαγγελματιών, αλλά και σε πολλά μαγαζιά και εταιρίες.
Κακά λοιπόν τα ψέματα, όλα αυτά οδηγούν στο συμπέρασμα ότι όλα όσα λέγονται ή και ανακοινώνονται ως επίσημα στοιχεία περί του ποσοστού των Ελλήνων που ζεί κάτω από το όρια της φτώχειας, για το ποσοστό των ανέργων ή για τα εισοδήματα, δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια, για να το πούμε κομψά. Είναι εντελώς αναξιόπιστα και πιο ωμά, πρόκειται για μπούρδες, αφού τα μεγέθη της αδήλωτης εργασίας, της φοροδιαφυγής και της μαύρης οικονομίας στο σύνολό της ξεπερνούν κάθε φαντασία. Κάποιοι υπολογίζουν την τελευταία σε 27%, αλλά είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα όσοι υποστηρίζουν ότι φτάνει στο 40% της επίσημης και μπορεί και να το ξεπερνάει . Το ερώτημα είναι αν και πως μπορεί να καταπολεμηθεί αυτή η κατάσταση. Ο Σκυλακάκης λέει με μείγμα κινήτρων και ελέγχων. Σωστό θεωρητικά και ας αφήσουμε απ΄ έξω τι έκανε και τι δεν έκανε η τελευταία κυβέρνηση ή οι προηγούμενες. Το αναμφισβήτητο γεγονός είναι ότι σε μία χώρα με κυρίαρχη την κουλτούρα της λεηλασίας, της επαιτείας , της ασυδοσίας και με τόσους πολλούς αυτοαπασχολούμενους, που υπερηφανεύεται μάλιστα που οι μικρομεσαίοι αποτελούν την σπονδυλική στήλη της οικονομίας της, ο έλεγχος της φοροδιαφυγής και της μαύρης οικονομίας είναι πάρα πολύ δύσκολος, ακόμη και αν μία κυβέρνηση το επιθυμεί. Στο τεράστιο αναλογικά πλήθος των αυτοαπασχολούμενων και των μικρομεσαίων βρίσκεται το πρόβλημα και μοιάζει αθεράπευτο, αν δεν δημιουργηθούν μεγαλύτερες εταιρίες.
ΦΠΑ και Μερίσματα
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης προβάλλουν την άποψη ότι για να βοηθηθούν τα φτωχότερα στρώματα και να πέσουν οι τιμές, καλόν θα είναι να μειωθεί ή να μηδενιστεί ο ΦΠΑ σε κάποια αγαθά και τρόφιμα. Ωραίο ακούγεται, αλλά με τέτοια φοροδιαφυγή και μαύρη οικονομία, ποιος μπορεί να διακρίνει τους πραγματικά φτωχούς και αφού δεν μπορεί να τους διακρίνει οι έμμεσοι φόροι , φέρνουν μεν σε ίση μοίρα φτωχούς και πλούσιους, πράγμα άδικο, αλλά λειτουργούν και σαν εργαλείο φορολόγησης των φοροφυγάδων που είναι πάμπολλοι. Ή όχι; Πέρα από το ότι το κράτος θα χάσει έσοδα και δεν θα μπορεί να ανταπεξέλθει σε καλύψεις αναγκών, υπηρεσιών και υπαλλήλων του. Με δεδομένη λοιπόν την έκταση της φοροδιαφυγής και της μαύρης οικονομίας, ένα βασικό όπλο θα ήταν να ενταθεί ο πραγματικός έλεγχος στα τεκμήρια διαβίωσης που έχει ατονήσει με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων. Δεν γίνεται να δηλώνει κάποιος 500 ή 1000 ευρώ εισόδημα τον μήνα και να έχει δύο σπίτια, τρία αυτοκίνητα και παιδιά σε ιδιωτικό σχολείο.
Από την άλλη πλευρά, η φορολογία των μερισμάτων με 5% είναι λίγο και άδικο. Ήταν 15%, μειώθηκε στο 10% από τον Σύριζα και στο 5% από τη Ν.Δ. Πρόκειται για προσωπικό εισόδημα – τα κέρδη της εταιρίας φορολογούνται με 22%, και όσα μοιράζονται στους μετόχους στη συνέχεια συνιστούν μερίσματα – και δεν είναι δυνατόν ένας μέτοχος που παίρνει 100.000 ευρώ, ας πούμε, να πληρώνει φόρο και μάλιστα αυτοτελώς 5000 ευρώ, ενώ ένας μισθωτός ή ελεύθερος επαγγελματίας με αντίστοιχο εισόδημα, να φορολογείται κλιμακωτά πολύ περισσότερο. Τα αντεπιχειρήματα δεν ευσταθούν και το πιο δίκαιο απ’ όλα θα ήταν η κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης, τουλάχιστον από κάποιο επίπεδο και πάνω. Κοντά σ΄αυτό , προσωπικά θεωρώ υπερβολική την απαλλαγή φορόλογήσης της γονικής παροχής ακινήτων αξίας μέχρι 800.000 ευρώ. Όταν μάλιστα οι πάντες ξέρουν ότι η πραγματική αξία τους στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων είναι ανώτερη από την αντικειμενική. Το σημερινό καθεστώς ισοδυναμεί με δωρεάν μεταφορά του πλούτου από γενιά σε γενιά. Και επειδή πολλοί γκρινιάζουν για τον ΕΝΦΙΑ, ας γνωρίζουν ότι στις άκρως φιλελεύθερες ΗΠΑ και ειδικά στην Καλιφόρνια που έχει τον μικρότερο ΕΝΦΙΑ (σε άλλες πολιτείες είναι μεγαλύτερο), το ακίνητο φορολογείται με 1% της αξίας του, που εκεί είναι και πραγματική. Αν ένα ακίνητο αξίας 100.000 δολαρίων, ας πούμε, πουληθεί 120.000 δολάρια, ο προηγούμενος ιδιοκτήτης θα φορολογηθεί για τις 20.000 τη υπεραξίας και ο νέος θα πληρώνει ΕΝΦΙΑ 1200 δολάρια κάθε χρόνο. Για να ξέρουμε τι λέμε δηλαδή…
Συμπέρασμα: Θα συνεχίσουμε να ζούμε με την φοροδιαφυγή, γιατί ούτε η κοινωνία θέλει, ούτε η πολιτική τάξη μπορεί ή τολμά να την μειώσει.
