Ας μην ξεχνάμε πως συμμετέχει επίσης σε πολλά άλλα projects, όπως η The Boring Company και η Neuralink, που επίσης έχει ιδρύσει.
Ο Μασκ θεωρεί πως ακόμα αντέχει αν και όπως λέει εργάζεται 120 ώρες την εβδομάδα και ότι η εξαντλητική του ρουτίνα είναι μονότονη: «Πήγαινε για ύπνο, ξυπνάω, δούλεψε, πήγαινε για ύπνο, δούλεψε, κάνε αυτό επτά ημέρες την εβδομάδα».
Είναι ζωή αυτή για τον πιο πλούσιο άνθρωπο στον κόσμο;
Η αλήθεια είναι πως ο Μασκ μοιάζει να μην εμπιστεύεται κανέναν άλλον και βασικά δεν θέλει να μοιράζεται την επιτυχία με κανέναν άλλον. Αντίθετα, τις αποτυχίες τις χρεώνει εύκολα στους υπαλλήλους του. Το έχει αποδείξει αυτό στην Tesla και φρόντισε να δείξει τις προθέσεις του με το «καλημέρα» και στο Twitter.
Στην πραγματικότητα ο Μασκ αποτελεί το διαστρεβλωμένο πρότυπο του σύγχρονου CEO. Έχει μίας γενικής φύσης δουλειά, χωρίς πολύ συγκεκριμένα καθήκοντα, αλλά παράλληλα είναι και η ψυχή της εταιρείας.
Πριν κάποιες δεκαετίες πετυχημένος CEO λογιζόταν αυτός που στη θητεία του η εταιρεία είχε καλές οικονομικές επιδόσεις, ποιότητα υπηρεσιών και προϊόντων, αλλά και ικανοποιημένους εργαζόμενους.
Τα τελευταία χρόνια ο ρόλος και ο στόχος των CEOs έχει γίνει λίγο πιο μονοδιάστατος. Κρίνονται βασικά από την ικανότητά τους να διατηρούν υψηλά τη μετοχή της εταιρείας και κατά συνέπεια τους επενδυτές χαρούμενους.
Παράλληλα, κάποιοι από αυτούς έγιναν stars. Γράφουν βιβλία, δίνουν συνεντεύξεις, διαλέξεις και βασικά νοιάζονται περισσότερο για το image τους, παρά για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες.
Η αλλαγή αυτή συνοδεύτηκε με μεγάλες αυξήσεις μισθών που φυσικά δημιούργησαν και μεγάλο χάσμα ανάμεσα στους διευθύνοντες συμβούλους και τους υπαλλήλους.
Ωστόσο, αυτή η εξέλιξη θέτει ουσιαστικά τον CEO εκτός συνόλου και ουσιαστικά δουλεύει κυρίως για τον εαυτό του.
Πώς μπορεί άραγε να θεωρείται επιτυχημένος ένας CEO όταν έχει φτάσει την επιχείρησή του σε σημείο να πρέπει να προχωρήσει σε χιλιάδες απολύσεις;
Κι όμως, συνέβη πρόσφατα με τον Ζούκερμπεργκ, ενώ και ο Μασκ είναι προφανώς το ίδιο αδίστακτος. Το έχει αποδείξει στην Tesla, το κάνει και στο Twitter.
Ανήκουν και οι δύο στους CEOs-celebrities που είναι και δύσκολο να καταλάβουν τελικά τι είναι καλό για την εταιρεία τους και φυσικά για τους υπαλλήλους τους. Έχουν εμμονές (ο Ζούκερμπεργκ το metaverse και ο Μασκ το Twitter) που τελικά τους αποπροσανατολίζουν. Αλλά παράλληλα είναι και πανίσχυροι.
Είναι stars, είναι πάμπλουτοι και έχουν ουσιαστικά διαστρεβλώσει... τι εστί CEO. Αποτελούν λάθος πρότυπο για τη σύγχρονη επιχειρηματικότητα και τελικά την πληρώνουν οι υπάλληλοι, τα προϊόντα και οι υπηρεσίες. Δηλαδή όλοι εμείς.
Το χειρότερο βέβαια είναι ότι διαχειρίζονται τα κορυφαία social media που στην εποχή μας ισοδυναμεί με το να έχουν υπερδυνάμεις. Και ειδικά όταν (όπως στην περίπτωση του Μασκ) νομίζουν πως ξέρουν τι σημαίνει «ελευθερία του λόγου» και εμφανίζονται ως υπερασπιστές της, μπορεί τελικά αντί για σούπερ-ήρωες που θα σώσουν την ανθρωπότητα να γίνουν αυτοί που θα τη σπρώξουν σε λάθος δρόμους.
