Ο πληθωρισμός των τροφίμων δείχνει ήδη σημάδια επιβράδυνσης, ύστερα από τη συμφωνία για τα σιτηρά, η οποία τέθηκε σε ισχύ τον περασμένο Αύγουστο. Με την υπογραφή της συμφωνίας, η Ουκρανία κατάφερε να στείλει 4,75 εκ τόνους σε συνολική χωρητικότητα σιταριού μέσω θαλάσσης κατά τους τελευταίους πέντε μήνες του έτους.
Μετά από μια σύντομη άνοδο πάνω από τα 9 $/bushel μέχρι τον Σεπτέμβριο, το σιτάρι CBOT διαπραγματεύεται επί του παρόντος σε μόλις 7,51 $/bushel από τις 17 Ιανουαρίου. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για τις τιμές μελλοντικής εκπλήρωσης του σιταριού Μαύρης Θάλασσας CBOT, οι οποίες διαπραγματεύονται επί του παρόντος στα 307 $/τόνο, από την κορύφωση στα βόρεια των 425 $/τόνο τον Ιούνιο του περασμένου έτους για να διατηρηθούν στα χαμηλά μετά την εισβολή. Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι ακόμη και με την πρόσφατη διόρθωση της τιμής, το σιτάρι εξακολουθεί να διαπραγματεύεται σε πολύ υψηλότερο επίπεδο πριν από την πανδημία (<6$/μπούσελ), γεγονός που υποδηλώνει συνεχιζόμενη πίεση, ειδικά για τις αναπτυσσόμενες χώρες.
Οι πρόσφατες καθοδικές κινήσεις των τιμών δεν προκαλούν έκπληξη, καθώς η συμφωνία σιτηρών που μεσολάβησε μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας τον Αύγουστο έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην παροχή ώθησης στην παγκόσμια προσφορά και εξαγωγή χωρητικότητας σιταριού. Ένας σύντομος πανικός ξέσπασε στα τέλη Οκτωβρίου, όταν η Ρωσία αποχώρησε προσωρινά από τη συμφωνία για τα σιτηρά, θέτοντας υπό αμφισβήτηση εάν θα διατηρούνταν ένας ασφαλής διάδρομος διέλευσης μέσω της Μαύρης Θάλασσας. Η απόφαση ουσιαστικά ανατράπηκε μέρες αργότερα. Η Ρωσία έχει αρκετούς αναδυόμενους εταίρους, συμπεριλαμβανομένης της Αιγύπτου, που χρειάζονται πρόσβαση στις αποστολές σιτηρών στη Μαύρη Θάλασσα.
Ο συνδυασμός των χωρών προορισμού φαίνεται να έχει μετατοπιστεί σημαντικά σε σχέση με προηγούμενες περιόδους. Σε βάση μεριδίου αγοράς, οι αποστολές προς την Ισπανία (1,2 Mt) αντιπροσώπευαν το 25% του συνόλου των εξαγωγών τους τελευταίους πέντε μήνες του έτους, μια μεγάλη αύξηση του μεριδίου σε σχέση με την ίδια περίοδο του 2021 (1,6% του συνόλου). Οι αναχωρήσεις προς την Τουρκία (16,3% του συνόλου) και το Μπαγκλαντές (7,9% του συνόλου) ήταν επίσης πολύ μεγαλύτεροι αποδέκτες ουκρανικών σιτηρών, ενώ οι ροές προς την Ινδονησία (5,3% του συνόλου) και την Αίγυπτο (5,3% του συνόλου) μειώθηκαν δραματικά σε όρους μεριδίου. Γενικά, η Νότια Ευρώπη είναι αυτή που φαίνεται να δείχνει τη μεγαλύτερη προθυμία να αυξήσει τους όγκους από την Ουκρανία μετά τη συμφωνία σιτηρών τον Αύγουστο.
Το ερώτημα που τίθεται είναι εάν οι τιμές θα μπορούσαν να συνεχίσουν να μειώνονται μέχρι το 2023. Αυτό το αποτέλεσμα φαίνεται λιγότερο πιθανό. Σύμφωνα με την ανάλυση από USDA, η παγκόσμια προσφορά σίτου για το καλλιεργητικό έτος 2022/2023 πρόκειται να ολοκληρωθεί στους 780 εκ τόνους, σχεδόν 9 εκ τόνους κάτω από την προβλεπόμενη ζήτηση. Αυτή είναι μια βελτίωση από τις αρχικές προβλέψεις τον Ιούλιο του περασμένου έτους, όταν η ανισορροπία προβλεπόταν να φτάσει σε περισσότερους από 12 εκ τόνους, αλλά το έλλειμμα θα εξακολουθήσει να αναγκάζει την άντληση των αποθεμάτων, παρέχοντας υποστήριξη για τις τιμές. Αυτό ευθυγραμμίζεται με την κατάσταση στην Ουκρανία. Ενώ οι εξαγωγές έχουν αυξηθεί από το μηδενικό κατώτερο όριο, η Ουκρανία απέχει ακόμα πολύ από τα επίπεδα εξαγωγών που ήταν φυσιολογικά πριν από την έναρξη της εισβολής. Οι εκτιμήσεις του USDA έχουν την παραγωγή σίτου της Ουκρανίας σε 21 εκ τόνους για το 2022/2023, από 33 εκ τόνους που εκτιμάται για την περίοδο 2021/2022. Αυτό είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα της μείωσης της συγκομιδής, που υπολογίζεται σε 5,4 εκατομμύρια εκτάρια, μειωμένη κατά 28% από το 2021/2022.
