Στη συνέχεια κατέθεσε μία πολύ συγκεκριμένη πρόταση, η οποία θα μπορούσε τουλάχιστον προσωρινά να ισορροπήσει την υγειονομική ανάγκη με την εξασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας της αγοράς.

Αναλυτικότερα, ζήτησε η ευθύνη εισόδου εντός των καταστημάτων ανεμβολίαστων καταναλωτών χωρίς το προβλεπόμενο από το νόμο Rapid test, να βαρύνει αποκλειστικά τα συγκεκριμένα άτομα και όχι την εμπορική επιχείρηση, η οποία σε καμία περίπτωση δεν είναι δυνατόν να μπορέσει να κάνει αδειάλειπτο έλεγχο, ειδικά εάν αναφερόμαστε σε αυτοαπασχολούμενους ή μικρές επιχειρήσεις.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι τα εμπορικά καταστήματα τηρούν αυστηρά όλα τα υγειονομικά πρωτόκολλα, αυτό και μόνο το μέτρο αφενός θα καλύψει τις υγειονομικές ανάγκες και αφετέρου θα πάψει να δημιουργεί συνθήκες αναστάτωσης και τον κίνδυνο να επιφέρει πρόστιμα που θα διακινδυνεύσουν την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς και ίσως τη βιωσιμότητα μικρών επιχειρήσεων.

Σε κάθε περίπτωση τα μέτρα δεν πρέπει να εξαιρούν κλάδους όπως αυτόν των υπερκαταστημάτων τροφίμων, που πρέπει να τυγχάνουν της ίδιας αντιμετώπισης με τα υπόλοιπα εμπορικά καταστήματα για να αποφύγουμε να εκδηλωθούν πρακτικές αθέμιτου ανταγωνισμού.