Το έργο της κοινοπραξίας προέρχεται από μία συνεργασία μεταξύ των λιμενικών αρχών του Ρότερνταμ, της DeltaPort (Γερμανία), του λιμανιού Haropa (Γαλλία) και της Sines (Πορτογαλία), σε συνεργασία με 10 ερευνητικά ιδρύματα και πάνω από 30 εταιρείες στην Ολλανδία, τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Πορτογαλία, τη Δανία και τη Σουηδία.

Σημειώνεται ότι η επιχορήγηση της ΕΕ θα χρησιμοποιηθεί για την εκτέλεση 10 πιλοτικών έργων επίδειξης, που θα εστιάζουν στη βιώσιμη και έξυπνη εφοδιαστική αλυσίδα (logistics) σε λιμενικές επιχειρήσεις.

Προς το παρόν δεν είναι ξεκάθαρο τι πολιτική θα υιοθετήσει επακριβώς η κοινοπραξία και ποιους τρόπους μεταφοράς θα χρησιμοποιήσει. Σε πρώτη φάση, αναπτύσσεται στο πλαίσιο του project ένας αριθμός ανανεώσιμων καυσίμων, όπως το «πράσινο» υδρογόνο, οι μεγάλες ηλεκτρικές μπαταρίες, η αμμωνία και το bio-LNG.

Το κάθε ένα από αυτά τα καύσιμα έχει τα δικά του πλεονεκτήματα, με τη μία επιλογή να φαίνεται πιο κατάλληλη για τη ναυτιλία, την άλλη να ταιριάζει περισσότερο στα applications εντός των λιμανιών, ενώ άλλη ενισχύει περισσότερο τη μεταφορά σε προορισμούς στην ξηρά.

Το ερευνητικό πρόγραμμα επικεντρώνεται κυρίως σε εκείνες τις πτυχές της χρήσης νέων καυσίμων, που δεν έχουν ακόμη δοκιμαστεί στην πράξη. Αυτό περιλαμβάνει την παραγωγή, τη μεταφορά, την αποθήκευση, τη διανομή καυσίμων και την ηλεκτρική ενέργεια.

Η κοινοπραξία θα σχεδιάσει και θα εφαρμόσει διάφορες λύσεις ψηφιοποίησης και αυτοματισμού στο πλαίσιο της ενεργειακής μετάβασης των λιμανιών. Επιπλέον, θα ψάξουν να βρουν τον καλύτερο τρόπο, ώστε να ενθαρρύνουν τις εταιρείες να ενισχύσουν τη βιωσιμότητα των διαδικασιών εφοδιασμού τους.

Τέλος, στόχος της κοινοπραξίας είναι η ανάπτυξη ενός γενικού σχεδίου, που καθορίζει πώς η μεταφορά από και προς τα λιμάνια δε θα περιλαμβάνει καθόλου τον άνθρακα έως το 2050, με τις διαδικασίες να ολοκληρώνονται στο διάστημα μεταξύ 2030 και 2040.