Πιο συγκεκριμένα, και σύμφωνα με τη μεθοδολογία της έρευνας, οι δαπάνες κοινωνικής προστασίας κατανέμονται στις εξής οκτώ (8) λειτουργίες: ασθένεια, αναπηρία, γήρας, επιζώντες/χηρεία, οικογένεια/τέκνα, ανεργία, στέγαση και κοινωνικός αποκλεισμός.

Συνολικά, οι δαπάνες κοινωνικής προστασίας για το έτος 2020 ανήλθαν σε 48.119 εκατ. ευρώ παρουσιάζοντας αύξηση κατά 4,3% σε σχέση με το 2019.

Το μεγαλύτερο ποσοστό των δαπανών, αφορά σε δαπάνες για παροχές γήρατος, οι οποίες για το έτος 2020 αποτελούσαν το 53,4% των συνολικών δαπανών κοινωνικής προστασίας και παρουσίασαν αύξηση 3,7% σε σχέση με το 2019.

Ακολουθούν, κατά φθίνουσα σειρά, οι δαπάνες για παροχές ασθένειας, οι οποίες για το έτος 2020 αποτελούσαν το 21,2% των συνολικών δαπανών, αυξημένες κατά 4,4% σε σχέση με το 2019, και οι δαπάνες για παροχές σε επιζώντες/χηρεία, οι οποίες αποτελούσαν το 9,7%, αυξημένες κατά 7,4% σε σχέση με το 2019. Στους πίνακες 2 έως 8 παρουσιάζονται αναλυτικά για τα έτη 2018-2020 οι δαπάνες για παροχές κοινωνικής προστασίας, ανά λειτουργία, ανά τρόπο χορήγησης στους δικαιούχους (σε χρήμα ή σε είδος, περιοδικά ή εφάπαξ), καθώς και ανάλογα με την ύπαρξη ή μη εισοδηματικών κριτηρίων για τη χορήγησή τους.

Έσοδα

Τα έσοδα για κοινωνική προστασία ανήλθαν σε 50.951 εκατ. ευρώ το 2020, αυξημένα κατά 1,7% σε σχέση με το 2019. Όπως προκύπτει για το 2020, το 45,6% των εσόδων προήλθε από ασφαλιστικές εισφορές (εργοδοτών και ασφαλισμένων), ενώ το 49,0% προήλθε από συνεισφορές του Κράτους.

Επιπλέον των ποσοτικών στοιχείων εσόδων και δαπανών κοινωνικής προστασίας το ESSPROS καταγράφει και τον αριθμό δικαιούχων σύνταξης. Για το 2020 ο συνολικός αριθμός δικαιούχων κύριας σύνταξης χωρίς διπλή καταγραφή (δηλαδή καταμετρώντας μία μόνο φορά δικαιούχους με πολλαπλές συντάξεις) ανήλθε σε 2.472.758 άτομα έναντι 2.506.608 το 2019 παρουσιάζοντας μείωση 1,4%.