Ειδικότερα, αυτή η απόφαση αποτελεί «απάντηση» στην προσφυγή της Airbnb κατά του ιταλικού νόμου που από το 2017 απαιτεί από την Airbnb και άλλες ιστοσελίδες βραχυπρόθεσμης μίσθωσης να κοινοποιούν στοιχεία από τα ενοικιαστήρια συμβόλαιά τους στις φορολογικές αρχές και να παρακρατούν φόρο 21% από τα έσοδα ενοικίασης και να τον αποδίδουν στις φορολογικές αρχές.

Η εταιρεία προσέφυγε κατά της νομοθεσίας σε ιταλικό δικαστήριο, υποστηρίζοντας ότι η φορολόγηση και άλλες υποχρεώσεις αντιβαίνουν στην ευρωπαϊκή αρχή της ελευθερίας στην παροχή υπηρεσιών στο μπλοκ των 27 κρατών-μελών.

Το ιταλικό δικαστήριο στη συνέχεια ζήτησε τη γνωμοδότηση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

«Το Δίκαιο της Ένωσης δεν αντιτίθεται ούτε στην υποχρέωση συλλογής πληροφοριών ούτε στην παρακράτηση του φόρου τις οποίες επιβάλλει εθνικό φορολογικό καθεστώς», ανέφερε ανακοίνωση του Δικαστηρίου της ΕΕ .

«Αντιθέτως, η υποχρέωση διορισμού φορολογικού αντιπροσώπου αποτελεί δυσανάλογο περιορισμό στην ελεύθερη παροχή υπηρεσιών».