Η μεθανόλη μπορεί να συντεθεί από διοξείδιο του άνθρακα και υδρογόνο σε υψηλή θερμοκρασία και στη συνέχεια να μετατραπεί σε μεθανόλη για χρήση ως καύσιμο. Εάν ο άνθρακας προέρχεται από τη δέσμευση CO2 και η πρώτη ύλη υδρογόνου παράγεται με χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, το προϊόν - η πράσινη μεθανόλη - θεωρείται καθαρό μηδενικό καύσιμο.

Ωστόσο, χρειάζεται πολλή ενέργεια για να γίνει. Το 2018, ερευνητές στο Penn State βρήκαν έναν τρόπο να το κάνουν χρησιμοποιώντας έναν καταλύτη παλλάδιο-χαλκού σε σχετικά δροσερή θερμοκρασία 350-480 βαθμών Φαρενάιτ, αλλά αυτό είναι ακόμα αρκετά ζεστό. Η διατήρηση αυτού του είδους θερμοκρασίας απαιτεί θέρμανση βιομηχανικής κλίμακας, η οποία αυξάνει την κατανάλωση ενέργειας και το κόστος παραγωγής.

Το έργο Laurelin, μια τετραετής διεθνής ερευνητική πρωτοβουλία, ελπίζει να μειώσει αυτό το κόστος. Οι ειδικοί του προέρχονται από το Βέλγιο, τη Γερμανία, την Ιαπωνία, την Ολλανδία, την Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο, και συνδυάζουν τις προσπάθειές τους να ερευνήσουν πολλαπλούς συνδυασμούς καταλυτών και θαλάμων αντίδρασης σε αναζήτηση της καλύτερης διάταξης. 

Η ομάδα θα δοκιμάσει περισσότερα από 100 διαφορετικά υλικά καταλύτη και τρεις τεχνολογίες αντιδραστήρων. «Οι καταλύτες είναι το κλειδί για να γίνει η μεθανόλη το κύριο προϊόν, ελαχιστοποιώντας την παραγωγή ανεπιθύμητων σύνθετων μιγμάτων», εξηγεί ο Adolfo Benedito Borrás, επικεφαλής του τεχνικού συντονισμού του έργου.

Εάν επιτύχουν, οι προσπάθειες του έργου Laurelin θα συμπληρώσουν την ώθηση για υψηλότερη απόδοση στην παραγωγή πράσινου υδρογόνου και θα βοηθούσαν στην επέκταση της διαθεσιμότητας πράσινης μεθανόλης για τη ναυτιλία. Η πρωτοβουλία έχει περίπου 4,8 εκατομμύρια δολάρια σε χρηματοδότηση από την ΕΕ και πρόσθετη χρηματοδότηση από την Ιαπωνία.