Η αυξανόμενη ενεργειακή κρίση της Ευρώπης οδήγησε σε αύξηση των ευρωπαϊκών εισαγωγών άνθρακα από τις ΗΠΑ και άλλους εξαγωγείς μεγάλων αποστάσεων, με τις προγραμματισμένες διακοπές λειτουργίας σταθμών ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα να καθυστερούν ή να αντιστρέφονται. Αυτό παρείχε κάποια υποστήριξη στη ναυλαγορά πλοίων μεταφοράς σιδηρομεταλλεύματος μεγάλου μεγέθους Capesize, ο οποίος είχε πληγεί από τις χαμηλότερες εισαγωγές σιδηρομεταλλεύματος στην Κίνα.
Ωστόσο, η ευρωπαϊκή ζήτηση για άνθρακα είχε ως αποτέλεσμα να εμφανιστούν περισσότερα φορτία για τα πλοία μεγέθους Capesize που κορυφώθηκε στα τέλη Απριλίου και Μαΐου. Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι η απόδοση της ναυλαγοράς των πλοίων μεγέθους Capesize παραμένει ακόμα σε καθοδική πίεση με την ανάκαμψη της οικονομίας της Κίνας να είναι ακόμα ευάλωτη σε προκλήσεις της πανδημίας.
Τα επίπεδα ναύλων για τα πλοία μεγέθους στον τομέα supramax παρουσίασαν γρήγορη ανάκαμψη μετά την πτώση κατά το πρώτο τρίμηνο, εν μέρει ως αποτέλεσμα της απαγόρευσης των εξαγωγών άνθρακα της Ινδονησίας. Όταν καταργήθηκε, η απασχόληση της χωρητικότητας των πλοίων supramax ενισχύθηκε από τις υψηλότερες τιμές του άνθρακα και τη μετάβαση σε μικρότερες αποστολές φορτίου. Εν τω μεταξύ, ένας σημαντικός αριθμός πλοίων μεγέθους panamax που επλήγησαν από την ινδονησιακή απαγόρευση άνθρακα έπλευσαν χωρίς φορτίο από τον Ειρηνικό στη Βραζιλία για να εξυπηρετήσουν μια συγκομιδή σιτηρών νωρίτερα από το συνηθισμένο.
Μετά την απότομη πτώση των εξαγωγών σιτηρών από την Ουκρανία και τη Ρωσία, η Βραζιλία και η Κίνα είχαν υπογράψει συμφωνία τεσσάρων εκατομμυρίων τόνων για το 2022, μετά από μόνο μερικά φορτία πέρυσι.
Σημαντική πρόκληση για τη ναυλαγορά χύδην ξηρού φορτίου αποτελεί επίσης και το αυξανόμενο κόστος των καυσίμων για τους διαχειριστές πλοίων που στόχευαν να ελαχιστοποιήσουν τις πλεύσεις χωρίς φορτίο και να μειώσουν τις ταχύτητες των πλοίων.
Εν τω μεταξύ, οι επικείμενοι κανονισμοί για την απόδοση του άνθρακα θέτουν σοβαρά ερωτήματα για τους διαχειριστές των πλοίων. Με μια σειρά πιθανών καυσίμων υπό ανάπτυξη, οι τεχνολογικές επιλογές δημιουργούν μεγαλύτερη αβεβαιότητα και θα μπορούσαν κάλλιστα να αποτελέσουν περιορισμό στις συμβάσεις μεταφοράς χύδην φορτίου. Στην τρέχουσα ναυλαγορά, το βιβλίο παραγγελιών για νέες ναυπηγήσεις πλοίων αντιπροσωπεύει λιγότερο από το 7% του υπάρχοντος στόλου. Η επιλογή του καυσίμου μπορεί να εξαρτηθεί από τη γεωγραφική ανάπτυξη του πλοίου στο μέλλον, αλλά η διαθεσιμότητα δεν υπάρχει σήμερα. Αν και η ανάπτυξη εναλλακτικών καυσίμων θα συνεχιστεί αναπόφευκτα, οι αναλυτές δεν αναμένουν πολλές αλλαγές στη συνολική εικόνα των καυσίμων πλοίων μέχρι το 2030.
Μαρία Μπερτζελέτου
