Στον τομέα των θαλάσσιων μεταφορών, η έκθεση σημειώνει ότι, λόγω της διεθνούς εμβέλειας του κλάδου, «η αποτελεσματική απαλλαγή από τον άνθρακα θα απαιτήσει διακυβερνητική συνεργασία που ευθυγραμμίζεται με τις ανάγκες της βιομηχανίας και της κοινότητας». Επιπλέον, καθώς τα πλοία έχουν μεγάλο χρόνο εναλλαγής στόλου, «η κατανόηση του κόστους, των προτύπων και των απαιτήσεων είναι κρίσιμης σημασίας για τον μακροπρόθεσμο επενδυτικό σχεδιασμό».

Για την απαλλαγή του κλάδου από τον άνθρακα έως το 2050 «θα απαιτηθούν καινοτόμες πρακτικές, στοχευμένοι κανονισμοί και ισχυρή και άμεση δέσμευση για καινοτομία και ανάπτυξη νέων και αναδυόμενων τεχνολογιών».

Οι δράσεις προτεραιότητας που προσδιορίζονται στο σχέδιο περιλαμβάνουν την έρευνα και την καινοτομία για βιώσιμα εναλλακτικά καύσιμα και νέες τεχνολογίες. Τα «υποσχόμενα καύσιμα και τεχνολογίες που μπορούν να υποστηρίξουν την απεξάρτηση από τον άνθρακα στη θάλασσα» αναφέρονται ως βιώσιμα υγρά και αέρια καύσιμα. 

Μια άλλη προτεραιότητα είναι η δέσμευση με διεθνείς και εγχώριους φορείς – όπως ιδιοκτήτες/διαχειριστές πλοίων, λιμάνια, διαχειριστές τερματικών σταθμών και παρόχους ενέργειας – για την ανάπτυξη και εφαρμογή αποτελεσματικών στρατηγικών και κανονισμών.

Μια τρίτη προτεραιότητα στο πλαίσιο του σχεδίου είναι οι επενδύσεις σε υποδομές και ο βελτιωμένος σχεδιασμός καθαρών τεχνολογιών και καυσίμων για ναυτιλιακές εφαρμογές που χρηματοδοτούνται μέσω νέων και υφιστάμενων ομοσπονδιακών προγραμμάτων. «Οι πόροι είναι απαραίτητοι», λέει η έκθεση, «για δραστηριότητες που περιλαμβάνουν αναβαθμίσεις πλοίων, μετασκευές ή μετατροπές και βασικές υποδομές φόρτισης και ανεφοδιασμού καυσίμων».