Σε αυτό το κρίσιμο ζήτημα εστίασε ο Δρ. Κώστας Ρόκκος, Διευθύνων Σύμβουλος και Πρόεδρος της ναυτιλιακής ΤST International SA σε διαδικτυακή συζήτηση, που διοργάνωσε η ομάδα Virtual Coffee Chats.
Ο Δρ. Ρόκκος επεσήμανε ότι η ελληνική πλοιοκτησία δεν είναι οργανωμένη, ενώ χαρακτήρισε «δραματική» την παρουσία στο Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (IMO). Παράλληλα, επέκρινε το γεγονός ότι δεν υπάρχει ελληνική κλάση, τις παθογένειες στον ασφαλιστικό κλάδο και κατέληξε: «Ποιος θα υποστηρίξει τους Έλληνες πλοιοκτήτες; Δυστυχώς, θα έρθει κάποια στιγμή που θα το πληρώσουμε αυτό».
Μάλιστα, έκανε ιδιαίτερη μνεία στην πρόσφατη συνεδρίαση της Επιτροπής Προστασίας του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος (MEPC 75) του ΙΜΟ, τονίζοντας ότι είναι απαραίτητη μία κοινή πρωτοβουλία για την αξιοποίηση των θετικών αποφάσεων που ελήφθησαν. «Σύμφωνα με όσα αποφασίστηκαν, 6,5 δισ. θα διοχετευτούν σε έρευνα και τεχνολογίες. Πρέπει άμεσα να αναπτυχθεί ένα ινστιτούτο από Έλληνες πλοιοκτήτες και επιστήμονες και να διεκδικηθεί τμήμα των πόρων. Δεν είναι δυνατόν να καταλήγουν τα χρήματα σε εφοπλιστές άλλων χωρών και οι Έλληνες να… τραβάνε το κάρο» σημείωσε χαρακτηριστικά ο πλοιοκτήτης.
Ο ίδιος έκανε λόγο και για έναν απαραίτητο συντονισμό ανάμεσα στον εφοπλιστικό κόσμο και τα ακαδημαϊκά ιδρύματα για την ερμηνεία των περιβαλλοντικών κανονισμών που αποφασίζει ο IMO, ώστε να εξασφαλίζεται η απαραίτητη προετοιμασία για την υλοποίησή τους.
Τη μικρή εκπροσώπηση των ελληνικών συμφερόντων στα διεθνή κέντρα λήψης αποφάσεων έχουν αναδείξει και δύο πολύπειρα στελέχη της Ναυτιλίας, ο εφοπλιστής Παναγιώτης Λασκαρίδης και ο επικεφαλής της Ελληνικής Ένωσης Τεχνικών ∆ιευθυντών Ελληνικών Ναυτιλιακών Εταιρειών (MARTECMA), Σταύρος Χατζηγρηγόρης.
Πιο συγκεκριμένα, εξηγώντας γιατί η άποψη της ελληνικής πλοιοκτησίας δεν επικρατεί σε διεθνές επίπεδο, ο κ. Λασκαρίδης είχε υπογραμμίσει: «Αυτό συμβαίνει για δύο λόγους: Πρώτον δεν υπάρχει μεγάλο ελληνικό ναυτιλιακό cluster και δεύτερον κυριαρχεί ακόμη μία νοοτροπία από το παρελθόν. Είμαστε εσωστρεφείς και, ιδιαίτερα η γενιά μου, εγκλωβισμένοι στο παρελθόν. Η ελληνική ναυτιλία πρέπει να γίνει περισσότερο εξωστρεφής και "επιθετική". Ήρθε η ώρα να εφαρμοστούν και οι ελληνικές θέσεις και γι' αυτό έχουμε εμπιστοσύνη στη νέα γενιά πλοιοκτητών».
Τέλος, σύμφωνα με τον κ. Χατζηγρηγόρη, «τo γεγονός αυτό (ελλιπής ελληνική παρουσία) καθιστά ανέφικτη τη δημιουργία ενός υποστηρικτικού και ευέλικτου περιβάλλοντος για τα εγχώρια ναυτιλιακά ενδιαφέροντα».
Γιώργος Γεωργίου
