Αυτή τη φορά, με όσα λέγονται, καταγγέλλονται, ακούγονται, μαζί με τις λίστες των προσώπων που παρακολουθούνται οι οποίες δημοσιεύονται, δεν θα υποστηρίξω το ίδιο. Όχι προς το παρόν και μέχρις ότου υπάρξουν απτές υποδείξεις περί της «ενοχής» του Κυρ. Μηστοτάκη, όπως διαβεβαιώνει ο φοβερός Βαξεβάνης σε απόλυτο συντονισμό (και με τις ίδιες διατυπώσεις) με τον Αλ. Τσίπρα και ολόκληρο τον Σύριζα, αλλά και σε πλήρη σχεδόν σύμπνοια με παράγοντες εκτός πολιτικής, οι οποίοι όμως επιθυμούν καταφανώς να επηρεάζουν πρόσωπα και πράγματα στη χώρα. Σε αντίθεση με το κλίμα που όντως επικρατεί στον δημοσιογραφικό χώρο, ακόμη και στην «φιλοκυβερνητική» μερίδα του χώρου αυτού, οι λόγοι που με κάνουν άκρως επιφυλακτικό να «εκδώσω»… καταδικαστική απόφαση σε βάρος της κυβέρνησης είναι οι εξής:
1.Ο νέος κύκλος των υποκλοπών αφορά ένα λογισμικό, τον φοβερό «Predator”, που η κυβέρνηση βροντοφωνάζει προς όλες τις κατευθύνσεις ότι καμία υπηρεσία του κράτους δεν το έχει και δεν το χρησιμοποιεί (αν λέει ψέματα και φανεί, κακό του κεφαλιού της, γιατί τότε θα την πάρει και θα την σηκώσει…). Αυτό το λογισμικό όμως μπορεί να το έχει οποιοσδήποτε μέσα και έξω από την Ελλάδα, να το χρησιμοποιεί κατά βούληση και κυρίως να διοχετεύει στοιχεία, ψεύτικα ή αληθινά, για δικούς του σκοπούς.
2.Ομολογώ ότι δεν έχω καμία εμπιστοσύνη στην αξιοπιστία αυτών που «χειρίζονται» πολιτικά αυτή την υπόθεση. Ούτε στον Βαξεβάνη, ούτε στον Σύριζα, ούτε στους επιχειρηματίες που την έχουν κάνει «λάβαρο», προκειμένου να πλήξουν την κυβέρνηση.
3.Δεν πείθομαι ότι ένας πρωθυπουργός θα ενδιαφερόταν να γνωρίζει τι λένε και τι κάνουν πολλά από τα πρόσωπα που περιλαμβάνονται στις λίστες του Βαξεβάνη.
4. Αντιλαμβάνομαι ότι κάποιος έδωσε την λίστα με τα ονόματα στον Βαξεβάνη, ο οποίος με τη θέλησή του χρησιμοποιείται ως «όχημα» και αυτό με κάνει ιδιαίτερα καχύποπτο, έχοντας πια και την εμπειρία των μεθόδων που χρησιμοποιεί η ηγεσία του Σύριζα ασκώντας αντιπολίτευση.
5. Παρακολουθώντας τις εξελίξεις σαν επαγγελματίας δημοσιογράφος, έστω και απόστρατος πια, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι πέρα από την αντιπολίτευση που είναι φυσικό να το θέλει και να το επιδιώκει, υπάρχουν «κύκλοι» με επιρροή μέσα στη Ν.Δ. (θα κάνουν άραγε δηλώσεις Καραμανλής και Σαμαράς;) και έξω από αυτήν, που θέλουν να φάνε τον Μητσοτάκη, προσωπικά τον Κυριάκο, που είναι πρωθυπουργός, αλλά και όλο το Μητσοτακέϊκο ως πολιτική οικογένεια με δύναμη.
Τούτων λεχθέντων, είναι αναγκαίο να επισημανθούν και μερικά ακόμη. Είναι δηλαδή σημαντικό να τονισθεί ότι ασφαλώς και δεν είναι τα καλύτερα παιδιά του κόσμου όσοι εμπορεύονται λογισμικά τύπου «Predator» και το ντουέτο των μπιζναδόρων που το κυκλοφορούσαν στην Ελλάδα δεν εξαιρείται. Ούτε μπορεί να περάσει στο «ντούκου» οι σχέσεις που είχαν ή έχουν με στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, ιδιαίτερα με τον ανεψιό του πρωθυπουργού Γρηγόρη Δημητριάδη, που ήταν και «εξ απορρήτων», μέχρι πρόσφατα. Άλλωστε αυτό είναι και το «ατού» στα χέρια των καταγγελλόντων, κάτι το εύλογο. Από την άλλη πλευρά, είναι πάρα πολύ δύσκολο, έως και απίθανο να αποδειχθεί οτιδήποτε, αλλά πέραν των πολιτικών επιπτώσεων είναι εύκολο η υπόθεση να καταλήξει σε δύο ανόητα συγκεκριμένα αποτελέσματα. Σε ένα νόμο που δήθεν θα προφυλάσσει πολίτες και πολιτικό σύστημα από πρακτικές παρακολουθήσεων με τέτοια λογισμικά, πράγμα αδύνατον και το χειρότερο, σε μία εντελώς ξεδοντιασμένη ΕΥΠ που θα αδυνατεί να λειτουργεί αποτελεσματικά σαν υπηρεσία ασφαλείας της χώρας…
Εκλογές;
Ένα ερώτημα που πλανάται επίσης είναι αν η υπόθεση «Predator» θα φέρει πιο κοντά τις εκλογές. Κάποιοι εικοτολογούν ότι κάτω από τα βάρος αποκαλύψεων ή και λόγω των αναθυμιάσεων που δηλητηριάζουν την ατμόσφαιρα, η κυβέρνηση θα καταφύγει στις εκλογές μετά την ψήφιση του προϋπολογισμού. Με αυτή την έννοια, μέσα με τέλη Ιανουαρίου, αν όχι και νωρίτερα, αν αποφασίσει να βιαστεί και να μην πάει στον προϋπολογισμό, κάτι που θα ήταν εντελώς ανεύθυνο. Μιλάμε επομένως για καρδιά του χειμώνα και η κυβέρνηση δεν φαίνεται διατεθειμένη να το κάνει, παρά τα δημοσιεύματα που θέλουν τον πρωθυπουργό να δέχεται σχετικές εισηγήσεις. Εκείνο που κάνει η κυβέρνηση, η οποία βρίσκεται όντως σε δύσκολη θέση (από την οποία δύσκολα μπορεί να απαλλαγεί, γιατί ο Βαξεβάνης μπορεί να βγάζει μέρα παρά μέρα μία λίστα με ονόματα ), είναι να στρέψει την επικαιρότητα σε αλλότρια. Πετρέλαια και φυσικά αέρια που «ακόμη δεν τα είδαμε Γιάννη τα βαφτίσαμε», σε επιτεύγματα όπως στην ταχύτερη έκδοση συντάξεων και γενικά στις θετικές επιδόσεις της, μοιράζοντας ταυτόχρονα λεφτά με διάφορους τρόπους και μεθόδους. Πολλά λεφτά, εξ ου και υπάρχει ευμάρεια, παρά τον πληθωρισμό και την ακρίβεια. Εξάλλου, δύσκολα θα πάει σε εκλογές πριν αρχίσει την υλοποίηση αποφάσεων περί νέων αυξήσεων στον κατώτατων μισθών και συντάξεων (στο 95% των συνταξιούχων κατά τα λεγόμενά της).
Συναφές με το παραπάνω ερώτημα είναι αν η υπόθεση των υποκλοπών μέσω «Predator» αλλάξουν δραματικά τις ισορροπίες, όπως τις καταγράφουν μέχρι σήμερα οι δημοσκοπήσεις. Αυτό θα το δείξουν οι κάλπες, αν και η υπόθεση Ανδρουλάκη δεν είχε δείξει κάτι τέτοιο. Βεβαίως το παιχνίδι τώρα είναι πιο σκληρό και πάρα πολλά θα κριθούν αν φτάσουμε στις δεύτερες εκλογές και ο Μητσοτάκης δεν εξασφαλίσει αυτοδυναμία. Τότε θα γίνει το μεγάλο «πατιρντί» και θα βγουν μεγάλα μαχαίρια γα να σχηματιστεί τρικομματική κυβέρνηση Ν.Δ. – Σύριζα – ΠΑΣΟΚ, δίχως τον Μητσοτάκη. Για όποιο βλέπει, η διαδικασία έχει ήδη αρχίσει… Στο μεταξύ πάντως, ενώ εμείς πασαλειβόμαστε μέσα στον βούρκο, ο Ερντογάν επιχειρεί να μας εμπλέξει στην βομβιστική ενέργεια της Κωνσταντινούπολης και ξέρετε που μπορεί να φτάσει αυτό…
