Αρχή κάθε πολιτικής η είναι η πρώτη ιδέα που ‘ρίχνεται στο τραπέζι’ ακόμη και αν η αυτή ηχεί κατ’ αρχάς ως υπερβολική. Από τη στιγμή που ένα προτεινόμενο μέτρο είναι αποτέλεσμα ενός συνόλου διεργασιών της σκέψης, τότε έχει τη δική του αξία, ακόμη και αν θεωρείται εκ πρώτης όψεως μη υλοποιήσιμο. Στο πλαίσιο αυτής της λογικής προτείνονται επιλεκτικά κάποια μέτρα πολιτικής, που επιδιώκουν να ξεφύγουν  από τη διαχειριστική λαίλαπα, η οποία δε λύνει από μόνη της το πρόβλημα μας: