Το απίστευτο κυβερνητικό μπέρδεμα που ξεδιπλώθηκε αυτή την εβδομάδα γύρω από το φορολογικό μέτρο που ανήγγειλε ο κ. Βενιζέλος, ξαφνικά, την μία μέρα, για να το ανακαλέσει την επόμενη, δεν είναι παρά το τελευταίο, και ίσως το πιο παραδειγματικό περιστατικό της αποτυχημένης συνεργασίας της κυβέρνησης με την Τρόικα, που σαν αποτέλεσμα φέρνει την Ελλάδα στο χείλος μιας οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής καταστροφής.

Μία ακόμα φορά την σκαπουλάραμε, ίσως, την τελευταία στιγμή. Ο κ. Παπανδρέου ανακάλυψε, μετά από πολλούς μήνες, μία προοπτική που αντιπαθεί ακόμα πιο πολύ από την προοπτική που προσπαθεί να αποφύγει από την αρχή της κρίσης, δηλαδή την ανάγκη να πετσοκόψει το ¨παιδί¨ του ΠΑΣΟΚ. τον δημόσιο τομέα, για να εξυγιάνει τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας.

Ποιός θα το έλεγε, ότι θα έφτανε στιγμή που θα λυπόταν κανείς όλους αυτούς τους εύπορους η ζάπλουτους Έλληνες εφοπλιστές, με τα πολλά τους τα λεφτά, τις βίλες τους στα ακριβά προάστια, τις ποδοσφαιρικές τους ομάδες και τις επώνυμες εξόδους τους στην Μύκονο!

Την εβδομάδα που οι οικονομίες της Ευρώπης και της Αμερικής παραπαίουν, κάτω από τα καταιγιστικά κτυπήματα των αγορών, οι ευρωπαίοι αγωνιούν, μέρα με την μέρα, για το τι αποφάσεις θα πάρουν οι πολιτικές τους ηγεσίες και οι αμερικάνοι, με αρκετά λιγότερη επαγρύπνηση, παλεύουν για τον άρτο τον επιούσιο, χωρίς να συμμετέχουν και πολύ στις πολιτικές αποφάσεις που παίρνονται ερήμην τους. Αξίζει λοιπόν να κάνουμε μερικά βήματα πίσω, και να απομακρυνθούμε από τα άκρως συνταρακτικά γεγονότα της παγκόσμιας οικονομίας, και να επικεντρωθούμε στους τελευταίους πέντε αιώνες στην ιστορία του πλανήτη μας. Εάν το κάνουμε αυτό, ίσως καταλάβουμε, ότι η σχεδόν τέλεια οικονομική καταιγίδα, όπως την ονόμασε γνωστή συνάδελφος, που ξέσπασε αυτόν τον Αύγουστο μήνα πάνω στις ανεπτυγμένες, αλλά ¨δύουσες¨, οικονομίες της Ευρώπης και της Αμερικής , δεν είναι τίποτα άλλο από την Θεία Δίκη, η οποία, ελέω, της παγκοσμιοποιημένης κεφαλαιοκρατίας, έρχεται να ξεπληρώσει στη Δύση, με παρόμοιο, αλλά μειωμένο νόμισμα, αιώνες αποικιοκρατικής εγκληματικότητας εναντίον σχεδόν ολοκλήρου του υπόλοιπου κόσμου.

Ο Σολομών, στην προσπάθεια του να αναγνωρίσει πια από τις δύο γυναίκες ήταν η πραγματική μητέρα, πρότεινε να κόψει το βρέφος στα δύο και να το μοιράσει στις δύο. Η μία γυναίκα δέχθηκε την ιδέα του διαμελισμού, ενώ η πραγματική μητέρα, αμέσως δέχτηκε να πάρει η άλλη γυναίκα το παιδί, προκειμένου να μη σκοτωθεί το βρέφος.