Η οικονομία της χώρας μας έχει πιάσει τόσο πάτο, (και λόγω του Μνημονίου), που η πιθανότητα χρεοκοπίας του κράτους, είναι από μια σκοπιά, μία ύστατη στιγμή εθνικής  αδυναμίας

Την στιγμή κατά την οποίαν το έθνος διολισθαίνει σχεδόν ανεπιστρεπτί στην πτώχευση, εάν όχι στην πείνα, αποτελεί ίσως ένα διάλειμμα ανάσας να συλλογιστούμε τα δεινά και τα πάθη μίας άλλης κατηγορίας ανθρώπων, η απελπισμένη κατάσταση των οποίων τους έχει ωθήσει, εδώ και λίγο καιρό, σε μία ομαδική σοβαρή απεργία πείνας, με πιθανόν θανατηφόρα επακόλουθα. Οι λαθρομετανάστες έχουν εγκλωβίσει την πολιτεία και την κοινωνία μας σε έναν ανθρωπιστικό και γεωπολιτικό εκβιασμό, ο οποίος εμφανίζεται χωρίς λύση. Εάν η πολιτεία ενδώσει στην απαίτηση τους γιά νομιμοποίηση, παραβιάζοντας τους ισχύοντες νόμους, είναι σαν να «βιάζεται» η ίδια. Εάν, από την άλλη πλευρά, δεν ενδώσει στην απαίτησή τους, όπως δεν έχει κάνει ακόμη, διατρέχει σοβαρό κίνδυνο να σπρώξει προς τον θάνατο μία ομάδα «ξένων» ανθρώπων, με απρόβλεπτες γεωπολιτικές και υπαρξιακές επιπτώσεις.

Εάν η γιγαντιαία και απεγνωσμένη προσπάθεια για τη διάσωση της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, καταλήξει σε αποτυχία, είτε γιατί ο λαός θα επαναστατήσει και θα αιματοκυλιστεί, είτε γιατί θα μας επισκεφθεί ξανά ο εφιάλτης μίας νέας χούντας, είτε διότι η οικονομία θα διολισθήσει σε τριτοκοσμικές καταστάσεις γιά τις επόμενες μία ή δύο γενιές, η ιστορία δεν θα δείξει επιείκεια για τον Γιώργο Παπανδρέου, αλλά ούτε και για τον Αντώνη Σαμαρά.

Το δράμα της χώρας μας υποτίθεται οτι είναι το υπέρογκο χρέος και το πολύ προβληματικό έλλειμμα. Αλλά, άλλες χώρες, όπως η Ιαπωνία, έχουν πολύ μεγαλύτερο χρέος και δεν κατασπαράσονται από τους καρχαρίες της παγκόσμιας αγοράς, όπως η Ελλάδα, ούτε, φυσικά, υπόκεινται στον ζουρλομανδύα ενός μνημονίου.

Το ψάρι βρωμάει πάντα από το κεφάλι. Και εφόσον έχουμε όλοι διαπιστώσει ότι ολόκληρο το ψάρι βρωμάει εδώ και πολύ καιρό, είναι φανερό ότι η μπόχα από το κεφάλι του ψαριού είναι τρομερή. Ο κ. Πάγκαλος μας έκανε προ ημερών την πολύ μεγάλη χάρη να δώσει δημοσίως λεκτικά δείγματα της δυσοσμίας που εκπέμπει η πολιτική μας εξουσία, διαχρονικά αλλά και την σήμερον ημέρα.

Εμείς οι Έλληνες υπερηφανευόμαστε για πολλούς λόγους. Ένας από τους πιο σημαντικούς είναι ότι είμασταν πρωτοπόροι σε διάφορα κρίσιμα σημεία στην ιστορία της ανθρώπινης κοινωνίας, ξεκινώντας φυσικά, από την παγκοσμίως διάσημη πρωτοπορία των πολύ αρχαίων ημών προγόνων σε ποικίλους τομείς σαν την επιστήμη, την φιλοσοφία, την ιστορία, τα μαθηματικά, και φυσικά την πολυτραγουδισμένη μας «δημοκρατία».

Πρέπει, σαν γνήσιοι Ευρωπαίοι, να αρχίσουμε να αισθανόμαστε κάποια αλληλεγγύη προς την Ευρωζώνη, διοτι αντιμετωπίζει και παλεύει με ακριβώς παρόμοια προβλήματα με την Ελλάδα, σε άλλο, πολύ μεγαλύτερο επίπεδο, φυσικά.