Είναι φανερό ότι η προτροπή μου να μπούμε ως λαός και ηγεσία γερά και με τσαμπουκά στο 2024, εισακούεται. Δεν έχουν περάσει ούτε πέντε μέρες του νέου έτους και έχουμε μερικές εξελίξεις που δείχνουν ότι η φυλή βαδίζει με αποφασιστικά βήματα κι σύμφωνα με τις παραδόσεις της προς το πεπρωμένο της. Στα καλά καθούμενα ο καθηγητής Συρίγος αναφέρθηκε σε παρωχημένα άρθρα της Συνθήκης της Λωζάννης, αυτό ερέθισε τα πατριωτικά αντανακλαστικά του Κασσελάκη, που όχι μόνο κατάγεται από τη λεβεντογέννα, αλλά έχει δηλώσει ρητά ότι ο ίδιος εκπροσωπεί πια την πατριωτική Αριστερά, όχι δηλαδή την άλλη την … προδοτική και πάνω σε όλα αυτά βρήκε την ευκαιρία ο Μητσοτάκης να κάνει έναν ανασχηματισμούλη με την ελκυστική ονομασία «Διορθωτική Κίνηση». Ωραία πράγματα δηλαδή για να μη βαρεθούμε…  

Το πολιτικό θέμα των ημερών αφορά το «κακό σπυρί» της κυβέρνησης που ονομάζεται Σαμαράς, αλλά δεν θα πω πολλά. Αρκούμαι να υπενθυμίσω ότι με πολλές αφορμές – θάνατος Κωνσταντίνου, ελληνοτουρκικά κλπ – που έχει διαφοροποιηθεί έχω επισημάνει τον αντιμητσοτακισμό που χαρακτηρίζει  τον Αντώνη από τη στιγμή που ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης τον έπαυσε από υπουργό Εξωτερικών στις αρχές της δεκαετίας 1990 λόγω διαφωνίας στο Μακεδονικό.

Η απρεπής και πρωτοφανής συμπεριφορά του Ρίσι Σούνακ να ακυρώσει τη συνάντηση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη επειδή υπάρχει διαφωνία στο θέμα των Γλυπτών του Παρθενώνα οφείλεται, όπως όλα δείχνουν, σε εσωτερικά… παιχνίδια στην πολιτική σκηνή της Βρετανίας.

«Ποτέ στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είχαμε όλοι τις ίδιες απόψεις», «κάθε φορά υπάρχουν πλειοψηφίες και μειοψηφίες, αρκεί το κόμμα να λειτουργεί και με δημοκρατικό τρόπο να σεβόμαστε την πλειοψηφία», τόνισε ο αναπληρωτής Γραμματέας της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Γιώργος Βασιλειάδης.

Μεταξύ της τραγωδίας που εκτυλίσσεται στη Μέση Ανατολή και της κωμωδίας που παίζεται στο πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ, ως μέρος της ατελείωτης Κασσελακιάδας, τα ελληνικά μήντια δεν βρήκαν τον αναγκαίο χώρο για να αναδείξουν την παρέμβαση του Κώστα Καραμανλή τις προάλλες στη Θεσσαλονίκη. Δείγμα και αυτό του σημερινού επιπέδου των μήντια και της ελληνικής δημοσιογραφίας, καθώς η παρέμβαση του πρώην πρωθυπουργού ήταν άκρως πολιτική και ταυτόχρονα ενδεικτική έως αποκαλυπτική των απόψεών του, πέρα από σπάνια. Και σίγουρα δεν ήταν τυχαία ούτε η επιλογή της πόλης  για την τοποθέτησή του, ούτε ο χρόνος για να πει αυτά που ήθελε.

Ενώ η γενική εντύπωση ήταν ότι ο δεύτερος γύρος τον αυτοδιοικητικών εκλογών δεν θα ήταν σε γενικές γραμμές τίποτα περισσότερο από ένας επίλογος των αποτελεσμάτων του πρώτου γύρου, αποδείχθηκε ότι στην πολιτική τίποτα δεν είναι δεδομένο, ειδικά στη συγκυρία που ζούμε. Έτσι, εκεί που την περασμένη Κυριακή λέγαμε ότι τα αποτελέσματα δικαιολογούσαν την άποψη ότι η Ν.Δ. και η κυβέρνηση θριάμβευσε, χθες τα πράγματα ήλθαν αλά κάπα και μπορούμε να πούμε ότι η Ν.Δ., η κυβέρνηση και προσωπικά ο Κυρ. Μητσοτάκης γεύτηκαν την ήττα μετά από μεγάλο διάστημα.

Παρ’ όλο που απομένει ο δεύτερος γύρος των αυτοδιοικητικών εκλογών μπορούν να βγουν σημαντικά πολιτικά/κομματικά συμπεράσματα από τα αποτελέσματα της περασμένης Κυριακής. Ιδιαίτερα όταν για άλλη μία φορά οι συγκεκριμένες εκλογές είχαν έντονο κομματικό χρώμα. Αυτό το ήθελε πολύ ο Κυρ. Μητσοτάκης –βάζοντας τον αντίστοιχο πήχη για τις περιφέρειες τους δήμους Αθηναίων, Θεσσαλονίκης Πειραιά - , αλλά είναι αλήθεια επίσης ότι συνήθως και σε μεγάλο βαθμό έτσι ψηφίζουν διαχρονικά οι Έλληνες πολίτες από τότε που καθιερώθηκε ο θεσμός των αιρετών περιφερειαρχών και πάντοτε σε επίπεδο δημάρχων και κάτω.