Όταν ο Σρέντερ άδειαζε τον Μπους

Όπως και σήμερα, η Γερμανία βρισκόταν τότε σε προεκλογική περίοδο. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους ο νεότερος, προετοίμαζε την εισβολή στο Ιράκ και ο τότε καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ, συνοδοιπόρος του Σολτς στο SPD, ανακοίνωσε ότι δεν είχε πρόθεση να μπλέξει τη χώρα του σε «περιπέτειες», αδειάζοντας θεαματικά τον μεγάλο σύμμαχο ΗΠΑ, όπως επισημαίνει σε ανάλυσή της η Süddeutsche Zeitung. Στη συνέχεια ο Σρέντερ επανεκλέχθηκε καγκελάριος, παρά το γεγονός ότι οι πιθανότητες δεν ήταν υπέρ του, σύμφωνα με τις τότε εκτιμήσεις και μετρήσεις εκείνης της περιόδου.

22 χρόνια αργότερα, ο Σολτς νουθετεί εκ νέου τον άνθρωπο που σύντομα επιστρέφει στον Λευκό Οίκο.

 Πώς επωφελήθηκε ο Σολτς από το ζήτημα της Γροιλανδίας

«Το απαραβίαστο των συνόρων είναι θεμελιώδης αρχή του διεθνούς δικαίου», εξήγησε την Τετάρτη (8/1) ο Σολτς, αφού ο Τραμπ δεν φρόντισε μία μέρα πριν να αποκλείσει στρατιωτική επέμβαση της χώρας του στη Γροιλανδία, στον Παναμά ή ακόμη και στον Καναδά.

Ο Σολτς αντιλήφθηκε μεν το βράδυ της Τρίτης (7/1) τις δηλώσεις Τραμπ ωστόσο δεν βιάστηκε να δείξει κάποια αντίδραση. Το πρωί της Τετάρτης (8/1), λοιπόν, αντάλλαξε απόψεις με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους ηγέτες, συμπεριλαμβανομένου του επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Αντόνιο Κόστα, και του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν. Το απόγευμα, ο Σολτς ανέφερε σε δημόσια δήλωσή του, ότι υπήρχε «μια κάποια έλλειψη κατανόησης» σχετικά με τις πρόσφατες δηλώσεις των ΗΠΑ, με τις οποίες «έδειχνε» τον Τραμπ, χωρίς να τον κατονομάσει.

«Η αρχή του απαραβίαστου των συνόρων ισχύει για κάθε χώρα, ανεξάρτητα από το αν βρίσκεται ανατολικά ή δυτικά από εμάς, δυτικά από εμάς», δήλωσε ο Σολτς. Μίλησε με ψυχραιμία, αλλά ο υπαινιγμός για τον πρόεδρο της Ρωσίας πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος διεξάγει πόλεμο κατά της Ουκρανίας κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, ήταν εύκολα κατανοητός. Φυσικά το «τσουβάλιασμα» Τραμπ-Πούτιν δεν είναι…έπαινος για τον αμερικανό μεγιστάνα.

Ο Σολτς θα μπορούσε απλώς να αγνοήσει τις δηλώσεις του Τραμπ, διότι ο Ρεπουμπλικανός συνηθίζει να είναι υπερβολικός στους όρους που χρησιμοποιεί. Αλλάη «πάσα» που του δόθηκε από το Παλμ Μπιτς ήταν μάλλον υπερβολικά καλή για να την αφήσει ανεκμετάλλευτη.

Από τη μία πλευρά, οι δηλώσεις του Τραμπ στόχευαν στην εδαφική ακεραιότητα δύο συμμάχων της Γερμανίας (τον Καναδά και τη Δανία, στην οποία ανήκει η Γροιλανδία) και ως εκ τούτου απαιτούνταν μια ευρωπαϊκή απάντηση. Από την άλλη πλευρά, ο Σολτς είχε την ευκαιρία να παρουσιαστεί ως Ευρωπαϊστής πολιτικός και θεματοφύλακας του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ, την ίδια στιγμή που ο αντίπαλός του Φρίντριχ Μερτς ήταν απασχολημένος με τα εσωκομματικά προβλήματα που του δημιουργούν οι Χριστιανοκοινωνιστές της Βαυαρίας εν μέσω προεκλογικής του εκστρατείας. 

Τα αντιαμερικανικά ένστικτα των Σοσιαλδημοκρατών

Εικάζεται πάντως ότι ο Σολτς δεν θα είχε προβεί σε κάποια δημόσια δήλωση για τις διεκδικήσεις Τραμπ αν η Γερμανία δεν βρισκόταν σε προεκλογική περίοδο. Προφανώς ο καγκελάριος θεώρησε αυτή η δήλωση θα του δώσει την απαραίτητη ώθηση για τον προεκλογικό του αγώνα, που μπαίνει στην τελική του ευθεία. Σε κάθε περίπτωση, οι προκλήσεις που προέρχονται από την Αμερική είναι αρκετά βολικές για τους Σοσιαλδημοκράτες.

Για παράδειγμα, ο έμπιστος του Τραμπ, ο Αμερικανός επιχειρηματίας Έλον Μασκ, κάνει προεκλογική εκστρατεία για το AfD, παρόλο που το κόμμα κατατάσσεται σε ως ακροδεξιό και νεοναζιστικό . Ο γενικός γραμματέας του SPD Ματίας Μιρς προειδοποιεί σε κάθε ευκαιρία τη δημόσια σφαίρα ότι η επιρροή του δισεκατομμυριούχου Μασκ στις εκλογές της ομοσπονδιακής Βουλής  κλονίζει τα θεμέλια της δημοκρατίας.

Ο Μασκ αμφισβητεί επίσης κατακτήσεις όπως η κοινωνική ασφάλιση και η κοινωνική εταιρική σχέση. Το γεγονός ότι το αφεντικό της Meta Μαρκ Ζάκερμπεργκ σκοπεύει να αφαιρέσει το fact-checking από τις διαδικτυακές πλατφόρμες του Facebook και Instagram, χαρακτηρίζεται εξαιρετικά επικίνδυνο από τον Μιρς.

Η σκληρή κριτική του Σολτς στον Τραμπ και του Μιρς στον Μασκ αποκαλύπτουν ότι οι Σοσιαλδημοκράτες εντάσσουν ένα νέο «Άσσο» στην στρατηγική του SPD: τον Αντιαμερικανισμό.

Μέσω αυτού, προβάλλουν τα δημοκρατικά τους φρονήματα. Συχνά επιχειρούν να υπενθυμίσουν ότι το κόμμα τους έχει επανειλημμένα πολεμήσει ιστορία και αγωνιστεί ενάντια στην καταπίεση ή την εξουσία του μεγάλου χρήματος. Ο Τραμπ, ο Μασκ και ο Ζάκερμπεργκ, όλοι δισεκατομμυριούχοι των ΗΠΑ, ταιριάζουν απόλυτα στις τάξεις των ανθρώπων που ανθρώπων που σχεδόν ενστικτωδώς προκαλούν την αντίθεση των συντρόφων τους.

Ο προσεκτικός Μερτς ανησυχεί το SPD

Ο Τραμπ και ο Μασκ είναι αξιοποιούνται ως de facto αντίπαλοι στην προεκλογική εκστρατεία του Σοτς, διότι ο Φρίντριχ Μερτς (CDU), φαίνεται να προσέχει το διάστημα αυτό περισσότερο τα λόγια του από ότι ανέμεναν από το επιτελείο του καγκελάριου.  

Συγκεκριμένα, οι Σοσιαλδημοκράτες ήθελαν να αντιπαραβάλουν τον έμπειρο Σολτς με τον κατά τη γνώμη τους θερμοκέφαλο αλλά κοινωνικά ψυχρό Μερτς. Ωστόσο, ο Χριστιανοδημοκράτης συμπεριφέρεται αρκετά προσεκτικά μέχρι στιγμής όσον αφορά τα λόγια του, τόσο επιφυλακτικά, που το SPD δυσκολεύεται να προκαλέσει κάποιου είδους σύγκρουση μαζί του. Ως εκ τούτου, η δημόσια αντίθεσή του στα λεγόμενα Τραμπ έδωσε στον Σολτς την ευκαιρία να αποδείξει στο εκλογικό κοινό ότι είναι σε θέση να αντιπαρατεθεί δημόσια με τον νέο απρόβλεπτο πρόεδρο των ΗΠΑ.

Ωστόσο ο Σολτς δεν μπορεί να ορίσει τον Τραμπ ως μόνιμο πολιτικό του αντίπαλο. Ως καγκελάριος, σε περίπτωση που επανεκλεγεί, θα χρειαστεί να διατηρήσει μια καλή σχέση μαζί του. Η Γερμανία θεωρεί παραδοσιακά τις ΗΠΑ ως τον στενότερό της σύμμαχο. Ταυτόχρονα, ο Τραμπ απειλεί ήδη να προκαλέσει πολλές διαφωνίες σχετικά με τις αμυντικές δαπάνες, τον πόλεμο στην Ουκρανία και το διεθνές εμπόριο.

Η διαφορά με Σρέντερ

Στον κύκλο του Σολτς, λέγεται λοιπόν ότι ο καγκελάριος συνεχίζει να επιδιώκει τη στενή συνεργασία με τον Τραμπ. Στο θέμα της Γροιλανδίας και του Καναδά, αναγκάστηκε να διαφωνήσει δημόσια, αλλά δεν κατηγόρησε ονομαστικά τον Τραμπ.

Αυτή ήταν και η διαφορά με τον Γκέρχαρντ Σρέντερ το 2002, ο οποίος είχε ουσιαστικά σκηνοθετήσει τον εαυτό του ως σωτήρα της Γερμανίας από την Αμερική. Ο Σολτς, από την άλλη πλευρά, απλώς υπενθύμισε μια αρχή του διεθνούς δικαίου, καταλήγει η ανάλυση της Süddeutsche.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr