Επιτέλους, η αναμενόμενη μετά την παραίτηση Τσίπρα και την ανάδειξη Κασσελάκη στην ηγεσία, διάσπαση του Σύριζα, αφού προηγουμένως οι «αποστάτες» μας έσκασαν μέχρι να αποφασίσουν. Το επόμενο πιθανό βήμα είναι η διάλυση του σχήματος που σήμερα καθοδηγείται από το δίδυμο Κασσελάκη – Πολάκη και τελικά η επιστροφή του πρώτου στις ΗΠΑ και ειδικά στη Φλώριδα. Αν αυτό συμβεί, θα αποδειχθεί βιαστική η σπουδή του νέου αρχηγού να θεωρεί μόνιμη κατοικία το σπίτι που βρήκε στο Μετς ή κάπου εκεί.

Υπάρχει ένα κόμμα σήμερα που ζει σε πελάγη ευτυχίας. Είναι το ΚΚΕ που η επιρροή του έφτασε στο 10% ύστερα από πολλές δεκαετίες, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις. Είναι άλλωστε το ποσοστό επιρροής που συμφώνησαν στη Μόσχα σε ένα πρόχειρο χαρτί (χαρτοπετσέτα;) οι Τσόρτσιλ και Στάλιν τον μακρινό Οκτώβριο του 1944, καθώς η νίκη των συμμάχων στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν πια ορατή. Μένει να δούμε αν η ανοδική πορεία του ΚΚΕ οφείλεται στην κατάρρευση του Σύριζα, ή αν θα καταφέρει να ξεπεράσει το 10% στην κάλπη όποτε γίνουν εκλογές.

Η Κεντρική Επιτροπή του Σύριζα συγκλήθηκε και ολοκληρώθηκε όπως ακριβώς αναμενόταν, μέχρι και στη λεπτομέρεια, δίχως καμία έκπληξη. Πρώην και νυν «σύντροφοι» απέδειξαν για μία ακόμη φορά την ανικανότητά τους να οργανώσουν και να φέρουν σε πέρας οτιδήποτε αναλάβουν, ακόμη και να χωρίσουν τα τσανάκια τους με σχετικά οργανωμένο διαδικαστικά τρόπο. Σε όλη τη διάρκεια της συνεδρίασης επικρατούσε αλαλούμ και χάος, ο νέος αρχηγός εμφανίστηκε με καθυστέρηση δύο ωρών και κακιωμένος, όπως φάνηκε τόσο από το περιεχόμενο της ομιλίας του, όσο και από την όλη σκηνική εμφάνισή του, στην αίθουσα υπήρχαν δεκάδες μέλη και οπαδοί που δεν είχαν καμιά δουλειά να βρίσκονται εκεί, αλλά κανείς δεν έλεγχε ποιος έμπαινε και ποιος έβγαινε, η ατμόσφαιρα θύμιζε γήπεδο όπου παιζόταν τοπικό ντέρμπι Πανχαλασιακού εναντίον Παντέρμου…

Στη δική μου αντίληψη ο «αστός» και η «αστή» δεν είναι πρόσωπα που προσδιορίζονται έτσι επειδή κατοικούν στην πόλη ή  επειδή έχουν μία οικονομική επιφάνεια και ανήκουν στην τάξη των ευπόρων. Από τέτοιους έχουμε μπόλικους σήμερα σε αυτή τη χώρα, δόξα τω Θεώ. Ο πραγματικός «αστός» και η αληθινή «αστή» είναι εκείνοι που έχουν ανοιχτούς ορίζοντες, που η συμπεριφορά τους είναι πολιτισμένη όλες τις ώρες της καθημερινότητάς τους, που ταυτόχρονα διαθέτουν κουλτούρα και μόρφωση (όχι αναγκαστικά οργανωμένης εκπαίδευσης) και μπορούν να επεξεργαστούν καταστάσεις και φαινόμενα πριν φτάσουν σε συμπεράσματα. Αυτοί είναι τα μέλη της πολυχρησιμοποιημένης στην πολιτική και παράλληλα πολυπαρεξηγημένης «αστικής τάξης», η οποία στη διαδρομή της παγκόσμιας ιστορίας πρόσφερε συνήθως τους ηγέτες, διαμορφώνοντας παράλληλα το πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον. Ακόμη και όταν δεν ασκούσαν εξουσία. Τέτοιοι «αστοί» σπανίζουν δυστυχώς στη σημερινή Ελλάδα, που εδώ που τα λέμε αν και δεν διέθετε  ποτέ πολυπληθή «αστική τάξη», η επιρροή αυτής της μικρής που είχε ήταν αξιοσημείωτη. Δυστυχέστατα, τέτοια επιρροή δεν υπάρχει πια, αρκεί να δείτε πρόσωπα και πράγματα γύρω σας...

Είναι πολύ αμφίβολο αν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που να θεωρεί ότι όσα γίνονται σήμερα στη Γάζα δεν είναι ο ορισμός του μακελειού. Μπορεί να υπάρχουν διαφωνίες για τα αίτια και τις αφορμές, ασφαλώς και διαφέρουν οι γνώμες για το δίκαιο ή όχι της πρόθεσης του Ισραήλ να εξολοθρεύσει πλήρως τη Χαμάς, παρά τις φονικές συνέπειες επί δικαίων και αδίκων, το νόμιμο ή το παράνομο των συνεχών βομβαρδισμών των πάντων, αλλά ότι πρόκειται για ανείπωτη σφαγή, κάθε συζήτηση περιττεύει. Το χειρότερο δε είναι ότι κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά (ακόμη και αυτοί που έχουν πληροφορίες), ούτε καν οι Ισραηλινοί, πως και πότε θα λήξει ο όλεθρος, ούτε ποια θα είναι η επόμενη μέρα στην περιοχή.

Η τεράστια κρίση στη Μέση Ανατολή – που απειλεί την γειτονιά με γενική ανάφλεξη και σοβαρές συνέπειες για όλη την ανθρωπότητα - δεν εμποδίζει την πορεία του Σύριζα προς την αυτογελοιοποίηση με τελικό προορισμό την διάλυση. Ο διχασμός του κόμματος έγινε ορατός από τη στιγμή που ο Κασσελάκης διεκδίκησε την ηγεσία του και εξελίχθηκε σε βεβαιότητα όταν νίκησε στις εσωκομματικές εκλογές. Η αυτογελοιοποίηση όμως υπό την οποία οδηγείται το κόμμα στην εξαέρωση δεν ήταν αναμενόμενη. Σίγουρα πάντως όχι στο βαθμό που συντελείται, παρ’ όλο που τα  στοιχεία της γελοιότητας ήταν εμφανή έως καθοριστικά στις τοποθετήσεις, τις απόψεις, τη ρητορική, τις ενέργειες και τους στόχους ηγετικών στελεχών του καθ’ όλη τη συριζαϊκή διαδρομή. Τόσο στην περίοδο της ακμής τους, όσο και κατά την περίοδο της παρακμής τους, η οποία δεν έχει φτάσει ακόμη στο ναδίρ της, οπότε έπεται συνέχεια. Ας μην το ξεχνάμε αυτό προσπαθώντας να ερμηνεύσουμε την εικόνα που παρουσιάζει ο Σύριζα σήμερα, γιατί η εκτίμηση ότι πρόκειται για νομοτελειακή εξέλιξη λόγω DNA, δεν στερείται λογικής, το αντίθετο…

Ενώ η γενική εντύπωση ήταν ότι ο δεύτερος γύρος τον αυτοδιοικητικών εκλογών δεν θα ήταν σε γενικές γραμμές τίποτα περισσότερο από ένας επίλογος των αποτελεσμάτων του πρώτου γύρου, αποδείχθηκε ότι στην πολιτική τίποτα δεν είναι δεδομένο, ειδικά στη συγκυρία που ζούμε. Έτσι, εκεί που την περασμένη Κυριακή λέγαμε ότι τα αποτελέσματα δικαιολογούσαν την άποψη ότι η Ν.Δ. και η κυβέρνηση θριάμβευσε, χθες τα πράγματα ήλθαν αλά κάπα και μπορούμε να πούμε ότι η Ν.Δ., η κυβέρνηση και προσωπικά ο Κυρ. Μητσοτάκης γεύτηκαν την ήττα μετά από μεγάλο διάστημα.