Σε μια περίοδο αυτονόητα βίαιη και αβέβαιη, αλλά λυτρωτική και προοδευτική εν τέλει, μια και τώρα συντελείται η κατακλυσμική χειραφέτηση της ελληνικής κοινωνίας (για την οποία επιφυλάσσομαι να αναφερθώ εκτενέστερα σύντομα), καλούνται όλοι οι πολιτικοί χώροι να (ανα)συγκροτηθούν και να (ανα)προσδιοριστούν σε αυτήν τη βάση. Η αυτονόητη βία του κατακλυσμικού φαινομένου είναι προφανής, επίσης όμως προφανής είναι και η -τελικά- λυτρωτική και προοδευτική διάσταση της χειραφέτησης όσο κι αν είναι επώδυνη ως διαδικασία μια και συντελείται μετασχηματίζοντας σε επώδυνα προφανή την έως χτες λανθάνουσα και αποκρυπτόμενη, επώδυνη αλήθεια.