Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr
Don't mind me wrong. Δεν λέω ότι η διαμαρτυρία είναι συγκέντρωση της μπύρας – απλώς εμένα με ενδιαφέρουν οι μπύρες και θεωρώ άξιες σχολιασμού τις προτιμήσεις των καταναλωτών τους από τα ζυθοπωλεία μέχρι τα γήπεδα και τις διαδηλώσεις.
Η απόκλισή μου από τους αγανακτισμένους δεν καταγράφεται όμως – και για να είμαι ειλικρινής- μόνο στη μπύρα. Θα ήταν άδικο να περιμένει κανείς από μία τέτοια εκδήλωση να διαθέτει θετική πολιτική πρόταση (εδώ δεν έχουν τα κόμματα, θα έχει μία συγκέντρωση ρευστής διοργάνωσης;), δεν είναι λοιπόν αυτή η επιφύλαξή μου. Απλώς φοβούμαι μήπως και αυτό το κίνημα διαμαρτυρίας, μάλλον λόγω της «αυθόρμητης» φύσης του, συμβάλλει στο να αποφεύγουμε τη συνειδητοποίηση ότι η έξοδος της ελληνικής κοινωνίας από τη δεινή κρίση, στην οποία βρισκόμαστε, προϋποθέτει κόπο, βάρη και θυσίες.
Δεν υποστηρίζω, επαναλαμβάνω, ότι οι διαμαρτυρίες της πλατείας θα μπορούσαν να διατυπώσουν πρόταση κατανομής των θυσιών, ώστε να τους αξιώνεται κάτι τέτοιο. Άλλο, όμως, είναι αυτό και άλλο να «περνάει» στις συνειδήσεις μας η άποψη ότι μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα ανώδυνα, χωρίς κόπο ούτε κόστος. Πενηνταπεντάρης φίλος, «αμετανόητος» αριστερός, έλεγε τις προάλλες ότι σε αυτό ακριβώς το σημείο έγκειται η απογοήτευσή του από τον πολιτικό λόγο των αριστερών παρατάξεων. «Οι κοινωνίες», έλεγε, «για να πετύχουν ο,τιδήποτε σημαντικό, πάντοτε χρειάστηκε να βάλουν κώλο» (και επέμεινε στη συγκεκριμένη διατύπωση ως υποδηλωτική μεγάλης προσπάθειας και αγώνα : όχι να βάλουν «πλάτη», ούτε να «δώσουν» κ...): «σήμερα», συνέχισε, «κανείς δεν μιλά γι' αυτό, όλοι το αντιπαρέρχονται, σαν να υπάρχει χρυσή οδός που δεν προϋποθέτει προσπάθεια, ούτε θυσία».
Νομίζω ότι ο φίλος έχει δίκιο. Και ότι το κίνημα των πλατειών μπορεί να καλλιεργεί αυτήν την πεπλανημένη αντίληψη, την άποψη ότι δεν θα χρειαστεί κοπιώδης συλλογική προσπάθεια– ούτε αυτή που, όταν δικαιώνεται, οδηγεί στη συλλογική υπερηφάνεια.