Οι έλληνες επιχειρηματίες έχουν κληθεί να συμμετάσχουν σε ενημερωτικές συνεδριάσεις με τους ξένους θεσμικούς επενδυτές που έχουν επενδύσει στις μετοχές τους. Οι συνεδριάσεις αυτές που γίνονται κάθε χρόνο δυο ή τρεις φορές, αποκτούν τώρα ιδιαίτερο ενδιαφέρον  καθώς αλλάζουν κάποια δεδομένα που θα καθορίσουν την πορεία των μετοχών αλλά και τη στάση των διεθνών επενδυτων απέναντι στις ελληνικές μετοχές.

Η επιλογή τού ποιος θα γίνει δήμαρχος της Αθήνας στις ερχόμενες δημοτικές εκλογές είναι κυριολεκτικά ζήτημα ζωής ή θανάτου για τους Αθηναίους. Η «μικρή μας πόλη» δεν είναι πια μικρή και δυστυχώς δεν είναι πια ούτε ωραία ούτε ασφαλής, ούτε καν ανθρώπινη. Είναι μια πόλη την οποία οι πολίτες με δυσκολία μπορούν πλέον να αγαπήσουν και αυτό φαίνεται από την ευκολία με την οποία εκφράζουν την αγανάκτησή τους καταστρέφοντας συστηματικά το κέντρο της.

Η πολιτική σκοπιμότητα επανέρχεται στην ατζέντα του Πρωθυπουργού καθώς το φθινόπωρο θα πρέπει να δώσει την πρώτη εκλογική μάχη μετά την ανάδειξή του στην πρωθυπουργία, τη μάχη των εκλογών για την τοπική αυτοδιοίκηση. Οι εκλογές αυτές, σύμφωνα με τους πολιτικούς αναλυτές, θα δείξουν κατά πόσο αντέχει ακόμη η κυβέρνηση τις μεταρρυθμίσεις ή αν θα πρέπει να «βάλει νερό στο κρασί της» για να επιβιώσει πολιτικά. Εν όψει αυτών των εκλογών αλλά και ενός πολύ θερμού φθινοπώρου, με τις αντιδράσεις των παραγωγικών τάξεων στις μεταρρυθμίσεις να κλιμακώνονται και την ύφεση να κυριαρχεί και κατά πάσα πιθανότητα να επιδεινώνεται ραγδαία, ο κ. Παπανδρέου πρέπει να βρει τρόπους να προσφέρει, αν όχι ανακούφιση, τουλάχιστον ελπίδα στους πολίτες. Οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας και στο Ασφαλιστικό φέρνουν πόνο σε πολύ μεγάλη μερίδα εργαζομένων, η ανεργία καλπάζει, καθώς ο δημόσιος τομέας δεν προσλαμβάνει και οι ιδιωτικές επιχειρήσεις κλείνουν, επενδύσεις δεν γίνονται, οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι δυσαρεστημένοι διότι περιορίστηκαν τα εισοδήματά τους, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης και οι μεγάλες βαρέθηκαν να πληρώνουν φόρους και έκτακτες εισφορές.

«Πολύ ευχαριστημένη» δήλωσε η τρόικα από την προσπάθεια της κυβέρνησης να υλοποιήσει τα μέτρα τα οποία της πρότεινε. Και γιατί να μην είναι; Η κυβέρνηση έχει λάβει τα σκληρότερα μέτρα των τελευταίων δεκαετιών, μέτρα που εφαρμόζουν οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις αλλά και όσες αναγκαστικά ακολουθούν τις συνταγές του ΔΝΤ. Παρά την ικανοποίησή της όμως, η τρόικα εκφράζει επιφυλάξεις για την ανάκαμψη της οικονομίας. Επενδύσεις δεν γίνονται, επιχειρήσεις κλείνουν, οι άνεργοι αυξάνονται. Η εικόνα λοιπόν που βλέπει η τρόικα και ικανοποιείται είναι μια εικόνα απαξίωσης της ελληνικής οικονομίας. Με λίγα λόγια, το ζητούμενο από την τρόικα είναι να ευημερούν οι αριθμοί, ακόμη και αν οι άνθρωποι υποφέρουν. Βεβαίως για να επιβιώσει μια οικονομία στο σύγχρονο μοντέλο της παγκοσμιοποίησης, δηλαδή των ανοικτών οικονομιών, η ευημερία των αριθμών είναι προϋπόθεση. Εμείς όμως είμαστε άνθρωποι και όχι αριθμοί, και κατά συνέπεια πρέπει να δούμε και εμείς τι θα κάνουμε για να μη δεινοπαθήσουμε.

O περιορισμός των δαπανών και των ελλειμμάτων του κράτους είναι αναγκαία προϋπόθεση για την εξυγίανση της οικονομίας, αλλά δεν αρκεί για να λύσει το πρόβλημα της χώρας. Πρέπει παράλληλα ο ιδιωτικός τομέας να ενισχύσει τον ρόλο του, ώστε να καλύψει τα κενά που θα αφήσει ο περιορισμός του Δημοσίου. Κενά που θα γίνουν πολύ εμφανή και στην απασχόληση αλλά και στο εισόδημα και στην κατανάλωση.