Η “αδιαφορία” που επιδεικνύει η Αγγλία στο ζήτημα της εξάπλωσης του κορωνοϊού προκαλεί απορία σε πολλούς Έλληνες τα παιδιά των οποίων σπουδάζουν ή εργάζονται εκεί. Μέχρι στιγμής δεν έχει ληφθεί κανένα μέτρο περιορισμού των μετακινήσεων, καμία πρόβλεψη για εργασία από το σπίτι, καμία οδηγία για περιορισμό των μετακινήσεων με το μετρό, καμία προτροπή αποφυγής των συναθροίσεων σε μπαρ και εστιατόρια, δεν έχει ακυρωθεί καμία προγραμματισμένη εκδήλωση και η αγγλική κυβέρνηση φέρεται σαν να μη συμβαίνει τίποτα.

Ταχεία ανάκαμψη του ρυθμού της οικονομικής δραστηριότητας στην Κίνα προβλέπει ο δείκτης WeBank China Economic Recovery Index (CERI).

Οι αντιδράσεις των πολιτών ή κάποιων τοπικών “ηγετών”, Δημάρχων , Περιφερειαρχών κλπ στα μέτρα της κυβέρνησης για τον κορονοϊό είναι εκτός κάθε λογικής. Τα μέτρα που ανακοίνωσε ότι θα λάβει εφόσον κριθούν αναγκαία ή λαμβάνει ήδη η κυβέρνηση αποσκοπούν στον περιορισμό της ταχύτητας εξάπλωσης του ιού. Δεν είναι μέτρα πανικού, ούτε λαμβάνονται επιπόλαια. Είναι το μόνο πράγμα το οποίο μπορεί και οφείλει να κάνει μια κυβέρνηση για να προστατεύσει τους πολίτες.

Άσχημα τα νέα για την παρουσία της HSBC στην Ελλάδα καθώς στις ανακοινώσεις του περί ριζικής μείωσης του κόστους ο επικεφαλής της τράπεζας κ. Noel Quinn είπε οτι θα περικόψει την παρουσία της τράπεζας τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ και θα επενδύσει περισσότερο στην Ασία.

Καθημερινά βλέπουμε στα κανάλια και στα συνέδρια τους υπουργούς μας να μας εξηγούν τι πρέπει να γίνει για να πάει καλύτερα η χώρα. Και η εύλογη απορία είναι γιατί μας το λένε και δεν το κάνουν. Έχουν μετατραπεί όλοι από εκτελεστικούς σε θεωρητικούς, λόγια πολλά δράση μηδέν.

Ας τα δούμε αναλυτικά:

Επί δεκαετίες συζητάμε στην Ελλάδα την καταστροφική επίπτωση της γραφειοκρατίας του δημοσίου στην οικονομία και στην καθημερινότητα των πολιτών. Το κλειδί της υπόθεσης βρίσκεται στην εξαιρετικά στρεβλή αντιμετώπιση του πολίτη και των επιχειρήσεων από το κράτος. Φυσικά και νομικά πρόσωπα θεωρούνται από το κράτος "ένοχοι" και καλούνται διαρκώς να αποδείξουν την "αθωώτητα " τους. Το ελληνικό δημόσιο δεν είναι αρωγός αλλά αντίπαλος της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και του πολίτη. Ο πολίτης καταταλαιπωρείται χωρίς απολύτως κανέναν λόγο για να εκτελέσει την οποιαδήποτε συναλλαγή με το δημόσιο. Η επαφή και μόνο με τις δημόσιες υπηρεσίες προκαλεί σε όλους εκνευρισμό, απογοήτευση και άλλα συναισθήμτα που φτάνουν στην αηδία για τον παραλογισμό που επικρατεί από την πολυνομία, την κακονομία και το χάος που έχουν δημιουργήσει οι υπουργικές αποφάσεις, οι ερμηνευτικές εγκύκλιοι και οι αντιφατικοί και παράλογοι νόμοι.