Για την υλοποίηση αυτής της δέσμευσης χρειάζεται σίγουρα πολλή δουλειά. Τα τελευταία χρόνια, μέσα από τις παρεμβάσεις που εφαρμόστηκαν στο πλαίσιο των μνημονίων, έγιναν κάποιες βελτιώσεις που αφορούσαν κυρίως στον εξορθολογισμό των διοικητικών εργαλείων. Ωστόσο, οι βασικές παθογένειες στη λειτουργία του κράτους παραμένουν: γραφειοκρατία, κατακερματισμός, σπατάλη, κακή ποιότητα υπηρεσιών. Για την αντιμετώπισή τους, απαιτούνται βαθύτερες αλλαγές, οι οποίες θα ξεκινούν από τον τρόπο λήψης αποφάσεων, με αποτελεσματικές διαδικασίες διαβούλευσης και αξιολόγησης συνεπειών κάθε σχεδιαζόμενης ρύθμισης, με ουσιαστικό νομοθετικό προγραμματισμό και μείωση του ρυθμιστικού όγκου, με υιοθέτηση συγκεκριμένων πλάνων και χρονοδιαγραμμάτων εφαρμογής. Χρειάζονται αλλαγές στη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης,  με επιτάχυνση του ψηφιακού μετασχηματισμού και ενίσχυση των μέσων ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, με νέα σύγχρονα οργανογράμματα και με ορθολογικές πολιτικές για τη διαχείριση και την εξέλιξη του ανθρώπινου δυναμικού, με συστήματα αξιολόγησης βάση στόχων, με μηχανισμό εκπαίδευσης και επανεκπαίδευσης, με δυνατότητα αξιοποίησης στελεχών του ιδιωτικού τομέα σε συγκεκριμένες επιτελικές θέσεις, μέσω ανοιχτής διαδικασίας επιλογής.

Για να πετύχει μια τέτοια μεταρρύθμιση στο δημόσιο τομέα, απαιτείται κατ’ αρχήν πολιτική βούληση. Θα πρέπει το πολιτικό σύστημα να είναι διατεθειμένο να αλλάξει τους κανόνες του παιχνιδιού, να αλλάξει κατεστημένα αξιακά πλαίσια. Εξίσου απαραίτητη, όμως, είναι η συναίνεση και η συνέχεια, ώστε οι απαραίτητες τομές να προχωρήσουν και να εφαρμοστούν με επιτυχία. Η αλλαγή υποδείγματος στη λειτουργία του δημοσίου τομέα είναι πλέον μονόδρομος, αν θέλουμε η χώρα να προχωρήσει μπροστά. Έχουμε κάθε λόγο, λοιπόν, να ελπίζουμε ότι στον τομέα αυτό οι κινήσεις της νέας κυβέρνησης θα είναι ουσιαστικές και αποτελεσματικές.