Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr
Μέχρι στιγμής, η τακτική της κυβέρνησης (κυρίως της προηγούμενης, αλλά και της τωρινής), είναι να διατηρεί άθικτο το δημόσιο, μεταφέροντας το βάρος της συντήρησής του στον ιδιωτικό τομέα. Οι δημόσιοι υπάλληλοι, ακόμη και εκείνοι που εργάζονται σε καταφανώς άχρηστους οργανισμούς, δεν χάνουν τη δουλειά τους. Το φιάσκο της εφεδρείας απλώς μετέφερε τη μισθοδοσία τους στα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία επίσης εμείς πληρώνουμε. Η πολιτική μας τάξη πράγματι μείωσε τις αποδοχές των πελατών της, αλλά τους κράτησε στο πελατολόγιο, ελπίζοντας ότι θα τους πείσει να την ξαναψηφίσουν, δελεάζοντάς τους με αποκατάσταση των πρότερων αποδοχών τους. Εξάλλου, αν συρρικνωθεί το δημόσιο, συρρικνώνεται ταυτόχρονα και η ισχύς των πολιτικάντηδων.
Σκεφτείτε πόσο λιγότερη θα ήταν η ένταση της ύφεσης αν η κυβέρνηση είχε ακολουθήσει την εξής τακτική: Αντί να επιβάλλει σε όλους μας έκτακτη εισφορά, είχε αναστείλει τελείως τη λειτουργία του ΟΣΕ, μέχρι να βρεθεί κάποιος να τον αγοράσει. Το ταμειακό όφελος θα ήταν ακριβώς το ίδιο, αλλά το κόστος για την ανάπτυξη από την αναστολή της λειτουργίας του ΟΣΕ θα ήταν μηδαμινό. Αντίθετα, με την έκτακτη εισφορά, η ιδιωτική κατανάλωση δέχθηκε το τελειωτικό χτύπημα και η ύφεση εντάθηκε. Οι υπάλληλοι που θα έβγαιναν σε εφεδρεία, ή θα μετατίθεντο, θα ήταν 6.000 το πολύ, και όχι 50.000 που ψάχνουμε τώρα, για να τους στείλουμε στη σύνταξη (και να συνεχίσουμε να τους πληρώνουμε από τον προϋπολογισμό). Το κόστος μικρό λοιπόν και το όφελος τεράστιο. Το πολύ-πολύ να έπρεπε να χρησιμοποιούμε το αυτοκίνητο, το ΚΤΕΛ, ή το αεροπλάνο για το δρομολόγιο Αθήνα-Θεσσαλονίκη για κάποιο καιρό. Σιγά τα ωά!
Εξίσου αμελητέο θα ήταν το κοινωνικό κόστος αν αναστέλλονταν μέχρι να βρεθεί αγοραστής η λειτουργία της ΕΡΤ. Οι αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ θα αντισταθμίζονταν από την κατάργηση του τέλους για την ΕΡΤ, ενώ οι δημοσιογράφοι της επιχείρησης θα έχαναν απλώς την ιδιότητα του κρατικού υπαλλήλου. Το ξέρω ότι θα ήταν φρίκη γι' αυτούς να πρέπει να δουλέψουν στον ιδιωτικό τομέα, αλλά τι να κάνουμε, υπάρχουν και χειρότερα... Όσο για τις ανακοινώσεις του κράτους και της κυβερνήσεως; Ας χρησιμοποιούταν το κανάλι της Βουλής, με το ελάχιστο δυνατό προσωπικό (το πολύ 100 άτομα σύνολο).
Φανταστείτε επίσης πόσο μικρότερη θα ήταν η ύφεση αν αντί για τέλος ακινήτων, έκλειναν εκατοντάδες άχρηστοι οργανισμοί του δημοσίου, ΤΕΙ με ελάχιστους φοιτητές και δεκάδες στρατόπεδα που φυλάνε όχι Θερμοπύλες, αλλά τοπικά συμφέροντα επαρχιακών κωμοπόλεων, εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τα σύνορα. Οι πλεονάζοντες υπάλληλοι, είτε θα μπορούσαν να μεταφερθούν σε υπηρεσίες ακριτικών περιοχών, όπου πράγματι υπάρχουν ανάγκες, είτε θα έβγαιναν σε εφεδρεία. Όποιος δεν ήθελε να υπηρετήσει στο ΚΕΠ της Κιμώλου, αντί για το Κέντρο Δέρματος, στην Αθήνα, τότε ας έβγαινε να βρει την τύχη του στον ιδιωτικό τομέα. Ο δρόμος είναι ανοικτός και τα σκυλιά δεμένα!
Αλλά όλα αυτά θα μπορούσαν να γίνουν μόνο από πολιτικούς που πράγματι νοιάζονταν για τη διάσωση της πατρίδας τους και όχι μόνο για την επιβίωσή τους. Γι' αυτό και δεν έγιναν, ούτε θα γίνουν ποτέ στην Ελλάδα.