Η ελληνική κυβέρνηση δέχθηκε να συνεχίσει τον ανηφορικό και δύσκολο δρόμο της παραμονής στην ευρωζώνη και το σκληρό πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, διότι επίσης θεωρούσε ότι η εναλλακτική της άτακτης χρεοκοπίας θα συνεπαγόταν πολύ μεγαλύτερη μείωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών, θα είχε σοβαρότατες διπλωματικές και πολιτικές επιπτώσεις και δεν θα έλυνε κανένα σχεδόν από τα υφιστάμενα προβλήματά μας.
Για το αν ισχύουν τα παραπάνω για τους ιδιώτες επενδυτές θα το μάθουμε πολύ σύντομα, κρίνοντας από τη συμμετοχή τους στο PSI. Το ποια θέση επικράτησε στην Ευρώπη επίσης το ξέρουμε. Τον περασμένο Νοέμβριο, υπήρξαν, σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες που κυκλοφορούν στις Βρυξέλλες, μέλη του Δ.Σ. της ΕΚΤ που τάχθηκαν υπέρ της διάσπασης της ευρωζώνης και προσπάθησαν να αποτρέψουν τον Μάριο Ντράγκι από το να παρέμβει στη διατραπεζική αγορά και στην αγορά κρατικών ομολόγων, εκτονώνοντας τις πιέσεις. Τελικά, επικράτησε το ρεύμα σκέψης του «σούπερ Μάριο», η χρηματοπιστωτική ασφυξία αποφεύχθηκε και τα επιτόκια δανεισμού της Ιταλίας και της Ισπανίας έπεσαν κατακόρυφα. Παρομοίως, τις προηγούμενες εβδομάδες, πάλι σύμφωνα με τα όσα λέγονται στις Βρυξέλλες, υπήρξαν μέλη του υπουργικού συμβουλίου της Γερμανίας και υψηλόβαθμοι οικονομικοί εμπειρογνώμονες που προσπάθησαν ενεργά να αποτρέψουν την Άνγκελα Μέρκελ από το να εμπλακεί σε ένα δεύτερο πακέτο διάσωσης της Ελλάδας. Τελικά, γνωρίζουμε ποια άποψη επικράτησε.
Ανάλογο ξεκαθάρισμα πρέπει να γίνει και στην Ελλάδα. Αν ο ελληνικός λαός, οι πολιτικοί του ηγέτες, οι νυν και οι επόμενοι υπουργοί της χώρας, πιστεύουν ότι αυτό που συμφωνήσαμε δεν βγαίνει, τότε θα πρέπει να το πουν τώρα εν όψει των προσεχών εκλογών. Αν έχουν λόγους να πιστεύουν ότι το «κανόνι» θα λύσει τα προβλήματα της ανάπτυξης, της ανταγωνιστικότητας, της ρευστότητας στην αγορά, της τραπεζικής πίστης κλπ., θα πρέπει να το πουν και να το αποδείξουν. Διότι ό,τι γίνεται αυτή τη στιγμή, δεν θα μπορεί να ξεγίνει. Τα ελληνικά ομόλογα πλέον θα υπάγονται στο Αγγλικό δίκαιο, τα νέα δάνεια των εταίρων μας όπως και τα υφιστάμενα άλλωστε θα είναι «μη αναδιαρθρώσιμα», τα δάνεια του ΔΝΤ επίσης. Το πρόγραμμα δεν έχει γυρισμό. Μόνο επόμενες διακλαδώσεις πάνω στο ίδιο όμως μονοπάτι. Αν νομίζουμε ότι δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε, θα πρέπει να το πούμε, για να μην ταλαιπωρούμε τους ξένους και για να μην μπούμε σε μία περιπέτεια την οποία θα μετανιώσουμε.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr