Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr
"Πρώτη απ' αυτές τις λανθασμένες ιδέες είναι το ότι πιστεύαμε ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να αποπληρώσει ένα χρέος το οποίο αγγίζει το 150% του ΑΕΠ της και το οποίο χρηματοδοτεί με πολύ υψηλά επιτόκια. Η προσθήκη επιπλέον χρέους στο ήδη υπάρχον δεν έχει κανένα νόημα. Και το να ζητάει κανείς από μία χώρα της οποίας η οικονομία είναι υποβαθμισμένη να πληρώσει ένα χρέος το οποίο αποτυπώνεται σε ένα ισχυρό ενιαίο νόμισμα είναι μη ρεαλιστικό. Το χρέος αυτό δεν πρόκειται να αποπληρωθεί, τουλάχιστον όχι στο σύνολό του".
Δεύτερη λανθασμένη προσέγγιση, κατά τη γνώμη του Ζισκάρ ντ' Εσταίν, είναι αυτή που υποστηρίζει ότι η ελληνική υπόθεση είναι ένα πρόβλημα του ευρώ.
" Το ευρώ επηρεάζεται πολύ λίγο. Η ελληνική υπόθεση... της αφερεγγυότητας μίας χώρας, η οποία έθεσε σε κίνδυνο τα δημόσια οικονομικά της σχετίζεται πολύ λίγο με το ευρώ. Δείτε εξάλλου την πορεία του ευρώ τους τελευταίους έξι μήνες: η αξιολόγησή του δεν φανερώνει καμία κρίση ", υπογραμμίζει.
Το τρίτο πρόβλημα με την Ελλάδα είναι η πίεση των κερδοσκόπων, των traders που έχουν ελάχιστα κοινά σημεία με τις αγορές. Οι traders αυτοί ποντάρουν στην άνοδο και την πτώση, αδιαφορώντας πλήρως για την πραγματική οικονομική κατάσταση των χωρών.
"Οι ενέργειές τους θολώνουν την αντίληψη των πολιτικών ανδρών, οι οποίοι υποκύπτουν με τη σειρά τους σε ένα είδος πανικού και φοβούνται μία χρεοκοπία της Ελλάδας, συγκρίσιμη με εκείνη της τράπεζας Lehman Brothers, πράγμα που δεν ισχύει στην πραγματικότητα. Ας σταματήσουμε να μιλάμε για πρόβλημα του ευρώ ή για υπεράσπιση του ευρώ'", συμπληρώνει ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας.
Οι λύσεις που προτείνει για την Ευρώπη ο Βαλερί Ζισκάρ ντ'Εσταίν, είναι η δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Χρέους με τη σύσταση μιας πενταμελούς επιτροπής στην οποία θα συμμετέχει το δίδυμο Γαλλία - Γερμανία, καθώς και μια "ομάδα κρούσης " ειδικών των δημόσιων Ταμείων των δύο χωρών και της Ιταλίας.
Υπογραμμίζει ότι στο εξής οι τρεις κατευθυντήριες γραμμές της Ευρώπης θα πρέπει να είναι:
- Η επιβεβαίωση της στέρεας βάσης του ευρώ,
- Η διόρθωση των θεσμών με μηνιαίες συνεδριάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και συγκεκριμένη ατζέντα,
- Η συμμετοχή του λαού στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι με την απαραίτητη δημιουργία ενός "Συνεδρίου των λαών της Ευρώπης".