Πάντως αυτό που προκύπτει πέραν των πολλών αιτιών είναι ότι οι ελληνικές τράπεζες σε αυτή την συγκυρία πληρώνουν το μικρό μέγεθος τους.
Οι ισπανικές τράπεζες ούσες πιο μεγάλες και ισχυρές έχουν απορροφήσει ικανοποιητικότερα τις παρενέργειες της κρίσης από ότι οι μικρότερες ελληνικές τράπεζες.
Επίσης οι ορατοί φόβοι για τα business plan και την υλοποίηση τους επιτείνει το πρόβλημα αλλά και η υλοποίηση των επιχειρηματικών στόχων σχετίζεται με το μέγεθος.
Οι διοικήσεις παρακολουθούν την γενικευμένη χρηματιστηριακή διόρθωση ωστόσο δεν μπορούν να παρέμβουν αφενός γιατί οι στηρίξεις μετοχών είναι αναποτελεσματικές αφετέρου γιατί οι διεθνείς επενδυτές δεν είναι διατεθειμένοι σε αυτή την συγκυρία να αναλάβουν ρίσκο. Αν οι ξένοι δεν αγοράσουν μετοχές το ΧΑ δεν μπορεί να ενισχυθεί ουσιαστικά.
Οι μεγαλομέτοχοι μετά από πολύ καιρό φαίνεται να ανησυχούν για την περιουσία τους και τις επενδύσεις τους και δεν είναι τυχαίο ότι ρωτούν επίμονα το τελευταίο διάστημα τις διοικήσεις τι συμβαίνει.
Οι μικρομέτοχοι παρακολουθούν χωρίς να μπορούν να παρέμβουν ωστόσο ανησυχούν έντονα για τις επενδύσεις που έχουν πραγματοποιήσει.
Οι ξένοι θεσμικοί επιδιώκουν να διασώσουν τα του οίκου τους και προέχει η διατήρηση υψηλής ρευστότητας και όχι η αναζήτηση υψηλών επιδόσεων από τις παγκόσμιες τοποθετήσεις τους.
Σε αυτό το περιβάλλον το θολό το οποίο μηδενίζει την ορατότητα καθώς κανείς επενδυτής δεν μπορεί να προβλέψει την πορεία των αγορών τους επόμενους μήνες σε συνδυασμό με τις άκρως απαισιόδοξες εκτιμήσεις ξένων όπως της Royal bank of Scotland η οποία διαβλέπει παγκόσμιο χρηματιστηριακό κράχ δεν φαίνεται να βρίσκει πρόσφορο έδαφος η αισιοδοξία.
Οι ελληνικές τράπεζες έχουν υποχωρήσει σημαντικά και από τα υψηλά του 2007 έχουν χάσει σε αξία κεφαλαιοποίησης περί τα 23 με 24 δις ευρώ δηλαδή έχουν χαθεί μια Eurobank , Alpha και Πειραιώς μαζί.
Οι τραπεζίτες δεν είναι αισιόδοξοι ανεξαρτήτως των διορθωτικών κινήσεων που θα υπάρξουν , τεχνικής υφής περισσότερο, καθώς προβληματίζονται μήπως υπάρξει δυσμενής επίδραση της διεθνούς κρίσης στην πραγματική οικονομία.
Αν πληγεί η κατανάλωση ο τραπεζικός κλάδος θα νοσήσει.
Οι επενδύσεις στο εξωτερικό χωρίς καμία αμφιβολία ήταν σωστές για τις ελληνικές τράπεζες αλλά το συναλλαγματικό ρίσκο και άλλοι κίνδυνοι έχουν αυξηθεί επιδρώντας αρνητικά στις αποτιμήσεις.
Οι ανησυχίες για στασιμοπληθωρισμό αυξάνονται , η άνοδος των επιτοκίωναποτελεί ένα ορθό μέτρο αλλά οι αρνητικές επιπτώσεις στα χρηματιστήρια θα είναι εμφανής.
Οι ελληνικές τράπεζες σε αυτή την συγκυρία διαπραγματεύονται με βάση τα προσδοκώμενα κέρδη του 2008 με p/e δηλαδή σχέση κεφαλαιοποίησης προς κέρδη στο 9,3.
Όμως το 9,3 μπορεί να φαντάζει δελεαστικό υπό φυσιολογικές συνθήκες αλλά οι συνθήκες στις αγορές μόνο φυσιολογικές δεν μπορούν να χαρακτηριστούν.
Με βάση εκτιμήσεις ορισμένων τραπεζικών στελεχών ο τραπεζικός κλάδος σε αυτή την δύσκολη συγκυρία θα έπρεπε να διαπραγματεύεται με p/e μεταξύ 8 και 8,5 ώστε να αντικατοπτρίζει και να αποτιμά τις τρέχουσες δυσμενείς συνθήκες.
Δηλαδή προβλέπουν ορισμένοι πτώση στο ΧΑ πάνω από 10% από τα τρέχοντα επίπεδα ενώ ορισμένοι δειλά σε κάποιο βαθμό μιλούν και για διάσπαση των 3000 μονάδων.
Οι ελληνικές τράπεζες δεν εκτέθηκαν άμεσα στην κρίση αλλά πληρώνουν ακριβά τις παρενέργειες τις κρίσης λόγω του μικρού μεγέθους τους.
Σε κάποιο μεγάλο βαθμό οι επιδράσεις στις ελληνικές τράπεζες είναι μεγάλες καθώς το μέγεθος τους δεν δύναται να απορροφήσει τους κραδασμούς έτσι πληρώνουν ακριβά το μικρό μέγεθος τους.
Π. Λεωτσάκος
[email protected]
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr