Η θέση της Γαλλίας και της Γερμανίας είναι προβληματική για πολλούς λόγους: πρώτον, οι περισσότεροι Ευρωπαίοι εταίροι δεν κρύβουν την ενόχλησή τους για το γεγονός ότι Μέρκελ και Σαρκοζί προσήλθαν στη Σύνοδο, αφού πρώτα είχαν συμφωνήσει οι δύο τους, για την μελλοντική πορεία που νομίζουν ότι θα πρέπει να ακολουθήσει η Ε.Ε. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι κατά της Γαλλογερμανικής πρότασης τάχθηκαν, μεταξύ άλλων, ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και ο επικεφαλής του Eurogroup, Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ. Επίσης, η αλλαγή της Συνθήκης θα απαιτήσει πολυετείς διαδικασίες για την έγκρισή της από όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε, ενδεχομένως δε σε μερικά και διά δημοψηφίσματος. Εξάλλου, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι όταν η Γερμανία μιλάει για κράτη που συστηματικά παραβιάζουν το Σύμφωνο Σταθερότητας, θα πρέπει μάλλον να συμπεριλάβει και τον εαυτό της, καθώς τα έξι από τα τελευταία 10 χρόνια ξεπέρασε το όριο ελλείμματος του 3% (2002, 2003, 2004, 2005, 2009, 2010), ενώ και το χρέος της ξεπερνάει κατά πολύ το 60% του ΑΕΠ που ορίζεται στο Σύμφωνο Σταθερότητας. Όπως ήταν αναμενόμενο, ο Έλληνας πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, δεν έκρυψε τον προβληματισμό του: “εμείς θεωρούμε ότι υπάρχουν ήδη κυρώσεις στη Συνθήκη της Λισσαβόνας, μπορούν να ενισχυθούν, αλλά η αφαίρεση του δικαιώματος ψήφου είναι κάτι για το οποίο εμείς είμαστε αρνητικοί... Μια τέτοια εξέλιξη υπονομεύει τελικά και τη δημοκρατική βούληση των πολιτών μας και των λαών...”
Για ποιο λόγο λοιπόν προσπαθεί η κυρία Μέρκελ να εκμεταλλευθεί την ισχύ της Γερμανίας για να ξεκινήσει μία χρονοβόρα διαδικασία, η οποία θα οδηγήσει σε ένα απολύτως ανελαστικό θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της Ε.Ε; Η απάντηση, σύμφωνα με τους περισσότερους αναλυτές, είναι ότι προσπαθεί να ανακόψει την πτώση της δημοτικότητάς της στο εσωτερικό και την κλιμάκωση του ευρωσκεπτικισμού στη χώρα της, όπου έχει γίνει ηγεμονικό το αφήγημα “ότι η Γερμανία πληρώνει για τους σπάταλους Ευρωπαίους”. Θα πετύχει άραγε να αναδομήσει την εικόνα της σιδηράς κυρίας που την διατήρησε στην εξουσία για δεύτερη τετραετία; Αυτό θα φανεί εν μέρει στο τέλος της σημερινής Συνόδου Κορυφής. Όσο για τη Γαλλία, το να παίζει το ρόλο του δημοσιονομικού Κέρβερου μία χώρα με έλλειμμα που φτάνει το 8% του ΑΕΠ και χρέος που προ πολλού έχει ξεπεράσει τα όρια του Μάαστριχτ, είναι μάλλον άξιον απορίας, αν όχι μειδιάματος...
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr