Το σταθερό πιστωτικό προφίλ της Ελλάδας ισορροπεί τις μεταρρυθμίσεις που εφάρμοσε η κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια, οι οποίες επιταχύνουν την ανάπτυξη, με το υψηλό δημόσιο χρέος της, που παραμένει και η βασική πρόκληση για την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας.

Την πρότασή του για την εξαγορά του δημόσιου χρέους της πανδημίας από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (ESM) και την μετατροπή του σε μακροχρόνιο χρέος διάρκειας 70 ετών και πλέον, σε πλήρη συμμόρφωση με τις Ευρωπαϊκές Συνθήκες, ανέπτυξε «Στο Κόκκινο», ο καθηγητής Διεθνούς Τραπεζικού Δικαίου και Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, Αιμίλιος Αυγουλέας.

«Μια από τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι κυβερνήσεις, στην τρέχουσα περίοδο, εν μέσω ενός περιβάλλοντος πολύ χαμηλών επιτοκίων, είναι η αναζήτηση του άριστου σημείου ισορροπίας μεταξύ του βραχυπρόθεσμου οφέλους από μια επεκτατική δημοσιονομική πολιτική και του μεσοπρόθεσμου κόστους ενός υψηλότερου δημοσίου χρέους, δεδομένου ότι τα χαμηλότερα επιτόκια ευνοούν τη χρηματοδότηση δημοσίων δαπανών, μέσω αύξησης του δημοσίου χρέους, παρά μέσω αύξησης της φορολογίας, ή περιορισμού των δαπανών.

Σε μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, κ. Θεόδωρος Σκυλακάκης, μίλησε στον ρ/σ ΘΕΜΑ 104,6 για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, την ύφεση και τον τρόπο που έχει ανταποκριθεί μέχρι στιγμής η χώρα στις ιδιαίτερες συνθήκες που έχει δημιουργήσει τον τελευταίο χρόνο η πρωτοφανής υγειονομική κρίση της πανδημίας.

Η FocusEconomics βλέπει την οικονομία της ευρωζώνης να αναπτύσσεται κατά 4,4% το 2021, ποσοστό χαμηλότερο κατά 0,2% σε σχέση με την εκτίμηση του προηγουμένου μήνα. Το 2022 το ΑΕΠ της ευρωζώνης αναμένεται να αυξηθεί 4%, σύμφωνα με την ίδια έρευνα.

Στους κινδύνους που θα δημιουργηθούν από την αύξηση του δημόσιου χρέους μετά την πανδημία του κορονοϊού αναφέρθηκε ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Ταμείου Σταθερότητας (ESM), Κλάους Ρέγκλινγκ, συνιστώντας προσοχή στην ανάληψη νέων χρεών όταν ξεπερασθούν οι οικονομικές συνέπειες της COVID-19.

Παρά την αυξημένη αβεβαιότητα και τους κινδύνους σχετικά με τη μελλοντική πορεία της οικονομίας, η βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους δεν απειλείται, τουλάχιστον μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2030, λόγω κυρίως της μακράς διάρκειας των αποπληρωμών των δόσεων του χρέους, της σύνθεσής του που αποτελείται κατά 81% από δάνεια του επίσημου τομέα, κυρίως όμως λόγω των ευνοϊκών όρων αποπληρωμών στο πλαίσιο των  μεσοπρόθεσμων μέτρων ελάφρυνσης του χρέους που έχουν ήδη αποφασιστεί. Υπενθυμίζεται ότι η βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους ορίζεται ως δαπάνες εξυπηρέτησής του που δεν υπερβαίνουν ετησίως το 15% του ΑΕΠ, παράλληλα με την πτωτική πορεία του λόγου του δημοσίου χρέους προς το ΑΕΠ. Για την διατήρηση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους σε μακροπρόθεσμη βάση, είναι αναγκαίο όπως ο συνδυασμός τριών παραμέτρων, δηλαδή του ρυθμού οικονομικής ανάπτυξης, του μέσου επιτοκίου δανεισμού του δημοσίου και του πρωτογενούς αποτελέσματος της γενικής κυβέρνησης, να εξασφαλίζει πτωτική πορεία του λόγου του δημόσιου χρέους προς το ΑΕΠ.