Το προηγούμενο Σάββατο, πήγα μια βόλτα στο Κολωνάκι, για να χαζέψω την κίνηση στα μαγαζιά και τα καφέ. Περνώντας έξω, από ένα γνωστό κατάστημα ανδρικών και γυναικείων ενδυμάτων, κοίταξα μέσα μπας και δω τον ιδιοκτήτη του, τον οποίο γνωρίζω προσωπικά εδώ και πολλά χρόνια. Με είδε, όμως πρώτος αυτός, και έσπευσε να με καλέσει μέσα για να τα πούμε και να πιούμε καφέ. Χάρηκα, για την πρόσκληση του και μπήκα στο κατάστημα κοιτώντας γύρω μου. Πρέπει να ομολογήσω, ότι με έπιασε θλίψη, σκέφτηκα, ότι κάποτε το μαγαζί αυτό, ηταν γεμάτο με κόσμο, ιδιαίτερα το Σάββατο- μεσημέρι. Πίνοντας τον καφέ μου, τον ρώτησα, πως πάει η κατάσταση, μου απάντησε, ότι χειρότερα δεν γίνεται, και αν είχε προνοήσει να μην εγκαταλείψει το επάγγελμα του (ηταν αρχιτέκτονας), πριν από πολλά χρόνια και να επενδύσει σε αυτή την επιχείρηση, ίσως σήμερα, να ηταν πολύ καλύτερα.