Επαναφορά στην οικονομία επέφερε για το δημόσιο διάλογο η συζήτηση στη Βουλή. Την ώρα που η πανδημία και τα ελληνοτουρκικά κυριαρχούν, η πρόταση μομφής έφερε στο προσκήνιο το μείζον ζήτημα του ιδιωτικού χρέους, που αποτελεί βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια οικονομίας και κοινωνίας. Τράπεζες και κοινωνική συνοχή είναι τα βασικά διακυβεύματα κι εκεί κάπου εμφιλοχωρούν και οι προσπάθειες των fund, που χωρίς αυτά δεν μπορούν βέβαια να ορθοποδήσουν οι τράπεζες να αξιοποιήσουν την «ευκαιρία».

Κατά τη διάρκεια της ελληνικής κρίσης χρέους, τα υπόλοιπα των καταθέσεων του ιδιωτικού τομέα, ήτοι των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, στα εγχώρια νομισματικά και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα (ΝΧΙ) μειώθηκαν πάνω από €100 δισ. σε 6 χρόνια.

Τον οδικό χάρτη για τη διαχείριση του μεγάλου ζητήματος του ιδιωτικού χρέους, ύψους 215 δισ. ευρώ, δίνει η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο με τίτλο «Ρύθμιση Οφειλών και Παροχή Δεύτερης Ευκαιρίας» που κατατέθηκε χθες τα ξημερώματα στη Βουλή.

Το 137% άγγιξαν οι οφειλές ιδιωτών στην Ελλάδα το 2016, ποσοστό που αντιπροσωπεύει περίπου 240 δισεκατομμύρια ευρώ του συνολικού ΑΕΠ.

Η ανάπτυξη του ιδιωτικού κλάδου της Γερμανίας επιβραδύνθηκε ελαφρώς τον Ιανουάριο, καθώς η ασθενέστερη επέκταση των επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών, αναίρεσε μια σταθερή βελτίωση της μεταποίησης στην μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης.

Tο μη εξυπηρετούμενο ιδιωτικό χρέος ύψους 164 δισ. ευρώ ως εμπόδιο στην ανάκαμψη, επισημαίνει σε άρθρο του το Bloomberg εστιάζοντας στις συσσωρευμένες οφειλές νοικοκυριών και επιχειρήσεων προς τράπεζες, εφορία και ασφαλιστικά ταμεία.