Την ίδια περίπου εποχή που ο Αρθούρος Ρεμπώ εγκατέλειπε το ευρωπαϊκό έδαφος και μαζί με αυτό την ποίηση, για να μη γράψει πια ούτε ένα στίχο, ο Γιανούλης Χαλεπάς άρχιζε να κατεβαίνει ένα-ένα τα σκαλιά που θα τον οδηγούσαν στη σκοτεινή ήπειρο της ψυχικής ασθένειας. Πριν χαθεί στα παζάρια του Άντεν και της Χαράρ, ο νεαρός ποιητής είχε προλάβει να διατυπώσει μια απαίτηση που θα αποτελέσει κατηγορική προσταγή για κάθε καλλιτέχνη μετά απ’ αυτόν: «Πρέπει να είμαστε απόλυτα μοντέρνοι».
Ο Γιανούλης Χαλεπάς, πιθανότατα, δεν γνώριζε τον στίχο αυτό του Ρεμπώ –όπως μάλλον δεν γνώριζε τις αναζητήσεις της μοντέρνας τέχνης της εποχής του· κυβισμός, ντανταϊσμός, σουρεαλισμός δεν φαίνεται να του ήταν έννοιες οικείες. Κι όμως, όταν θα αναδυθεί, σαν τον Ορφέα, από τον Άδη του φρενοκομείου και της επιβεβλημένης σιωπής, ο Χαλεπάς θα παρουσιαστεί σαν ένας σύγχρονος, ένας «απόλυτα μοντέρνος» καλλιτέχνης.
Διαβάστε περισσότερα στο monopoli.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr