Τσουλήθρες, κούνιες και παιδικά πολύχρωμα σκαμνάκια αχνοφαίνονται από μέτρα μακριά. Πλησιάζεις, κοντοστέκεσαι και συνειδητοποιείς πως μια όαση φροντίδας ξετυλίγεται μπροστά σου. Το τοπίο μαρτυρά την ύπαρξη παιδικών ψυχών. Πλησιάζεις κι άλλο. Το προαύλιο είναι άδειο καθώς βλέπεις είναι ακόμα αρχές Σεπτεμβρίου.

Σε όλους αρέσει λίγο (ή περισσότερο) καλό σεξ. Ή μήπως όχι σε όλους. Ή έστω όχι το ίδιο σε όλους. Η σημερινή κοινωνία έχει κακοχαρακτηριστεί για την υπερσεξουαλικότητά της, ή τον κορεσμό της. Το σήμερα, θέλει τους πάντες να λατρεύουν το σεξ. Και αν το έχουν, ζουν το απόλυτο όνειρο. Αν δεν το έχουν, το αναζητούν διακαώς. Τι γίνεται όμως αν δεν μας ενδιαφέρει το σεξ; Τα σημερινά πρότυπα στιγματίζουν εκείνον που θα βγει ανοιχτά και θα πει ότι δεν τον ενδιαφέρει το σεξ. Γιατί όμως; Πρέπει να σας πούμε ότι το να μην ενδιαφέρεται κανείς για το σεξ, δεν είναι και τόσο παράξενο, ούτε σπάνιο. Και δεν βοηθά το να μην κάνουμε την παραδοχή, γιατί αποτρέπουμε και τους άλλος από το να μιλήσουν ανοιχτά για αυτό.