Η οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει η παγκόσμια κοινότητα έχει δύο όψεις: το φούσκωμα και το ξεφούσκωμα. Οι περισσότεροι ασχολούμαστε μόνο με το ξεφούσκωμα και τις επιπτώσεις του. Η δημιουργία, όμως, της οικονομικής και χρηματιστηριακής φούσκας είναι αυτή που οδηγεί μετά στο ξεφούσκωμα και στην κατάρρευση των αγορών, αλλά και που γεννά τα μεγάλα προβλήματα στους πληθυσμούς όλων των χωρών και κυρίως των αναπτυσσόμενων.

Τέλειωσε η κρίση; Αυτό είναι το ερώτημα που απασχολεί όλους τους επενδυτές παγκοσμίως αυτή τη στιγμή. Και η απάντηση είναι απλή: Η κρίση δεν τέλειωσε. Τις τελευταίες μέρες οι επενδυτές διαπίστωσαν οτι οι τιμές πολλών μετοχών βρίσκονταν σε πολύ χαμηλά επίπεδα και όρμηξαν να τις αγοράσουν, τόσο εδώ όσο και στο εξωτερικό. Τις αγόρασαν φτηνά ή ακριβά; Σε σχέση με το πολύ πρόσφατο παρελθόν τους, οι τιμές σήμερα είναι πολύ χαμηλές.

Ο τομέας της ενέργειας είναι απο τους πλέον γρήγορα αναπτυσσόμενους και απο τους έχοντες μεγάλη στρατηγική σημασία για την ελληνική οικονμία. Βρίσκεται όμως εγκλωβισμένος σε ενα πλέγμα πολιτικών και επιχειρηματικών συμφερόντων που φρενάρουν την ανάπτυξη του. Τα «βρώμικα παιχνίδια» που παίζονται αυτό τον καιρό, καταλήγουν εις βάρος του κοινωνικού συμφέροντος.

Μια φορά και έναν καιρό σ΄ ένα χωριό, ένας άντρας ο Θωμάς ανακοίνωσε στους χωρικούς ότι θα αγόραζε μαϊμούδες προς 10 δολάρια τη μία. Ξέροντας οι χωρικοί ότι υπήρχαν πολλές μαϊμούδες γύρω στο δάσος πήγαν και τις έπιασαν.

Η χθεσινή πτώση των χρηματιστηρίων ήταν πολύ πιο ανησυχητική απο ότι έχουμε δεί μέχρι σήμερα. Και αυτό διότι το -7,87% της Γουόλ και τα -7,16%, του Λονδίνου, -6,49% της Φραγκφούρτης και -6,82% της παρισινής αγοράς, καταγράφηκαν δυο μόλις ημέρες μετά την ανακοίνωση των μέτρων σωτηρίας των τραπεζών απο τις κυβερνήσεις.

Το σχέδιο διάσωσης των ευρωπαικών τραπεζών το οποίο πρότεινε ο -εκτός ΟΝΕ- βρετανός πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν και υιοθέτησαν οι ευρωπαικές χώρες, θα προσφέρει μια ανάσα στη λειτουργία της διατραπεζικής αγοράς και στα χρηματιστήρια. Είναι ενα σχέδιο με πολλά θετικά, αλλά και κάποια πολύ αρνητικά χαρακτηριστικά. Στα θεικά επισημαίνουμε οτι«ξεπαγώνει» την κίνηση κεφαλαίων στο τραπεζικό σύστημα και επιτρέπει τη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών που είχαν διακοπεί. Επίσης θετικό είναι οτι αποκαθιστά την εμπιστοσύνη των επενδυτών, οχι στο τραπεζικό σύστημα γενικώς, αλλά σε κάθε τραπεζικό σύστημα που έχει την εγγύηση του κράτους.Η εγγύηση των κρατών είναι αυτή που στηρίζει τις τράπεζες και οχι η αποτελεσματικότητα του συστήματος, ή οι ικανότητες των στελεχών του.Ενα ακόμη θετικό στοιχείο είναι οτι το σχέδιο Γκόρντον Μπράουν, μειώνει την ένταση της επερχόμενης ύφεσης, μέσω της διευκόλυνσης των χρηματοδοτήσεων.

Ο κόσμος πρέπει να μπει σε μια άλλη οικονομική λογική από αυτή που ξέραμε μέχρι σήμερα. Όπως αποδείχτηκε τα εργαλεία της ελεύθερης οικονομίας, δηλαδή η αυξομείωση των επιτοκίων δεν επαρκούν για να αντιμετωπιστεί μια γενικευμένη κρίση εμπιστοσύνης. Οι τράπεζες αρνούνται να δανείσουν η μία την άλλη και φυσικά να δανείσουν τις επιχειρήσεις. Οι κυβερνήσεις καλούνται να αδειάσουν τα ταμεία του κρατικού κορβανά για να διασώσουν το τραπεζικό σύστημα. Γιατί να το κάνουν; Δεν πρέπει οι άπληστοι τραπεζίτες των επενδυτικών τραπεζών οι οποίοι καταστρέφουν την παγκόσμια οικονομία για να πάρουν μπόνους εκατομμυρίων να τιμωρηθούν; Ασφαλώς. Εκτός από τη δικαιοσύνη που ερευνά τις υποθέσεις αυτές, οι ίδιες οι αγορές τιμωρούν τους ενόχους. Διότι αυτά τα μπόνους έχουν επενδυθεί σε αξίες που καταρρέουν, οι μετοχές των τραπεζών αυτών χάνουν την αξία τους, πολλές τράπεζες κλείνουν και όσες παραμένουν κρατικοποιούνται. Όμως οι κοινωνίες πρέπει να σώσουν τις τράπεζες διότι σε αυτές στηρίζονται και οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά. Η κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος θα σήμαινε την απόλυτη φτώχεια για όλους. Αυτό το εξηγεί πολύ απλά και κατανοητά και ο βρετανός πρωθυπουργός σε άρθρο του στην εφημερίδα The Times του Λονδίνου το οποίο δημοσιεύει ολόκληρο σε μετάφραση το reporter.gr