Καθόμουνα τις προάλλες σ ένα τραπεζάκι του εστιατορίου/ καφεπωλείου της γειτονιάς μου όπου πλέον πίνω τον καφέ μου ΧΩΡΙΣ ΤΣΙΓΑΡΟ αφού έτσι έχουν τα πράγματα για την υγεία μου, όταν τα αυτιά κου «έπιασαν» μια συζήτηση που γινόταν σ΄ ένα παραδίπλα τραπεζάκι. Γύρισα – ευγενικά και …με τρόπο γιατί ήθελα να δω ποιοι ήταν αυτοί οι 3 άντρες που συζητούσαν περίπου τα ίδια πράγματα που συζητώ κι εγώ με φίλους και με ενδιαφέρουν – και ένοιωσα ότι αυτοί οι τρεις άνθρωποι σαν να το περίμεναν να γυρίσω. ‘Ηταν προφανές ότι με γνώριζαν αφού άλλωστε πηγαίναμε στο ίδιο μαγαζί.