Διαβάζω, βλέπω και διαπιστώνω με χαρά ότι ο αρχικός σκεπτικισμός πολλών διαπρεπών επιστημόνων αλλά και «απλών», σκεπτόμενων ανθρώπων - χωρίς δηλαδή πτυχία και διδακτορικά αλλά με γνώση, εμπειρία και συμμετοχή στα δρώμενα- γύρω από την Τεχνητή Νοημοσύνη. Είναι κάποιοι μήνες που πρωτοεμφανίστηκε μια κάποια σχετική αμφισβήτηση –ή έστω προβληματισμός- για το πόσο θετική θα είναι για το σύγχρονο κόσμο η Τεχνητή Νοημοσύνη και η επίδρασή της και για το ποσοστό κινδύνου που συνεπάγεται η προώθηση αυτού του αναμφισβήτητου θαύματος της τεχνολογίας. Όσο μεγαλύτερη η αμφισβήτηση, τόσο μεγαλύτερη η προσπάθεια να διευκρινιστεί πλήρως τι είναι αυτό το Τεχνολογικό Επίτευγμα και να μπεί σε κάποιο πλαίσιο η εξέλιξή του.

Μ έτρωγαν τα χέρια μου να γράψω για τις εκλογές από την πρώτη στιγμή που βγήκαν τα αποτελέσματα αλλά αποφάσισα : 1. να μην το κάνω πριν «κατακαθίσει η σκόνη» και 2. γιατί δεν ήθελα να γράψω πάνω-κάτω τα ίδια που θα έγραφαν τόσοι άλλοι καταξιωμένοι συνάδελφοι ,πολύ πιο ενεργοί από εμένα τον συνταξιούχο και πιο κοντά στις «πηγές». Στην απόφασή μου αυτή με οδήγησε βασικά όλο το απίθανο παρασκήνιο για την αξιοπιστία των δημοσκοπήσεων και τις ενδεχόμενες επιπτώσεις –μεγάλη κουβέντα αλλά ακούστηκε κατά κόρον- στις αναλύσεις όταν τα τελικά αποτελέσματα είχαν ξεκαθαρίσει. Αποδείχθηκε ότι μεγάλες εταιρείες δημοσκοπήσεων δεν παρουσίαζαν την πραγματική διαφορά μεταξύ των δυο πρώτων κομμάτων αλλά την παρουσίαζαν κατά τι μικρότερη.

Δεν ξέρω τι έχετε διαβάσει, τι έχετε ακούσει, τι έχετε συζητήσει για το τελευταίο και μέγιστο επίτευγμα της σύγχρονης τεχνολογίας, την Τεχνητή Νοημοσύνη αλλά όσο περνά ο καιρός και «προωθούνται» νέες εφαρμογές, τόσο περισσότερο τρομάζω για το αύριο του ανθρώπινου πολιτισμού.

Το πόρισμα που δόθηκε στη δημοσιότητα σήμερα, 20 Απριλίου 2023 από την τριμελή επιτροπή εμπειρογνωμόνων για το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη με χαροποίησε κυρίως γιατί τελικά «βγήκε» και θα κοινοποιηθεί και στον Εισαγγελέα Εφετών Λάρισας που διεξάγει την ανάκριση.

Ασχολούμαι –όσο μπορώ- εδώ και πολλά χρόνια με τον κόσμο της αναπηρίας. Κυρίως από τότε που γνώρισα τον Βαγγέλη Αυγουλά και μέσα απ΄ αυτόν, τη φλόγα του και τη δραστηριότητά του, γύρισα στην παιδική μου ηλικία και στον μοναδικό παππού που γνώρισα, τον δεύτερο σύζυγο της γιαγιάς μου, έναν τυφλό «βιολιτζή» που έπαιζε συνεχώς θαυμάσια το βιολί του αν και δεν έβλεπε καθόλου.

Μπροστά σε μια τέτοια ανείπωτη τραγωδία όπως η σύγκρουση των αμαξοστοιχιών στα Τέμπη που οφείλεται μάλιστα στο μέγιστο ποσοστό της σε ανθρώπινη ολιγωρία και ανεπάρκεια - χωρίς να λείπουν οι καθοριστικές ευθύνες της χρόνιας παθογένειας που μαστίζει την Ελλάδα- θεωρώ ότι τα πολλά λόγια είναι πάντα περιττά.

Τι έχω ακούσει Θεέ μου τις τελευταίες μέρες ως φήμες, πληροφορίες, προθέσεις,, «πλάκες», προβλέψεις, ενέργειες ή απλώς – και συγχωρείστε μου τη λέξη- ανοησίες γύρω απ΄ όσα συζητιούνται, εξετάζονται, προτείνονται η «διαρρέουν» σκόπιμα ή διατεταγμένα αριστερά και δεξιά μας με φόντο τις εκλογές και –κυρίως- την επομένη των εκλογών.